Λένε πως οι μεγάλοι δάσκαλοι δεν μετριούνται μόνο με τα βιβλία και τις έδρες, αλλά με το αποτύπωμα που αφήνουν. Ο Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης ξεκίνησε το 1999 με μια καρέκλα και έξι κρεβάτια από δανεική Παθολογική, και 26 χρόνια μετά παραδίδει μια Πνευμονολογική Κλινική-κόσμημα, με διεθνές κύρος και εκατοντάδες γιατρούς, φοιτητές και ερευνητές να έχουν περάσει από τα χέρια του. Στην πανδημία έγινε η ψύχραιμη φωνή που άκουγε όλη η Ελλάδα. Στη Θεσσαλία ήταν ήδη ο άνθρωπος που «έχτισε» από το μηδέν μια σχολή σκέψης στην Ιατρική. Μετρώντας πάνω από 70 επιστημονικές δημοσιεύσεις μόνο για τον COVID-19, δεκάδες διδακτορικά και αμέτρητες ώρες δίπλα σε ασθενείς, ο καθηγητής απέδειξε ότι η Ιατρική είναι πράγματι «ομαδικό άθλημα». Τώρα, αφήνοντας το διοικητικό «φορτίο» πίσω του, παραδίδει σκυτάλη αλλά όχι φλόγα, γιατί το έργο του θα συνεχίσει να γράφει ιστορία, όπως και οι ομάδες που ενέπνευσε. Από μια καρέκλα κι έξι κρεβάτια, έφτιαξε κάτι που δύσκολα χωρά σε αριθμούς: μια παρακαταθήκη. Τον ευχαριστούμε από καρδιάς για ό,τι έκανε.
