«Τα Μουσεία είναι οι χώροι που άνοιξαν τελευταίοι λόγω της πανδημίας. Χωρίς να έχει υπάρξει διεθνώς καμία ένδειξη ότι αποτελούν υγειονομικό κίνδυνο.
Οι χώροι της τέχνης χρειάζεται να διεκδικήσουν πίσω το raison d’etre τους και να επαναδιαπραγματευτούν το ρόλο και τις λειτουργίες τους σε μια εποχή που όλα αλλάζουν άρδην.
Μέσα σε αυτόν τον παράξενο χρόνο μάθαμε όμως ένα πράγμα: Η θέαση της τέχνης δεν αρκείται σε εικονικές παρουσιάσεις. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός που διαμορφώνει και εμπλουτίζει την αισθητική κρίση και συλλογιστική ικανότητα του ανθρώπου. Η τέχνη είναι η εικόνα του σήμερα, και το σήμερα το ζεις από κοντά. Η έλλειψη της φανερώνει το έλλειμμα μίας κοινωνίας σε σύγχυση. Η ύπαρξη της, όχι περίκλειστη αλλά απλωμένη σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, είναι οξυγόνο» σημειώνει η κ. Φαίη Τζανετουλάκου.
