«Ποιο είναι το πρόγραμμα των υποψηφίων των αστικών κομμάτων για τις περιφερειακές εκλογές στη Θεσσαλία; Είναι οι παντός καιρού εκθέσεις ιδεών; Είναι η οικειοποίηση οποιασδήποτε ποσότητας τσιμέντου πέσει σε οποιαδήποτε κουκκίδα της γεωγραφικής περιοχής της Θεσσαλίας; Ή μήπως τελικά είναι η υπεράσπιση και υλοποίηση των πλέον αντιλαϊκών μεθοδεύσεων που επεξεργάζονται τα επιχειρηματικά συμφέροντα.; Στο ερώτημα αυτό υπήρξε αρκετά διαφωτιστικός ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος ως πρόεδρος της ΝΔ παρουσίασε στο Βόλο την υποψηφιότητα του “διακομματικού” κ. Αγοραστού. Ο κ. Μητσοτάκης, αναφερόμενος στο πρόγραμμα του κόμματος, οπότε και του κ. Αγοραστού, όσον αφορά το λιμάνι του Βόλου, δήλωσε: “Τι θα κάνουμε με το λιμάνι του Βόλου, σε ποιο βαθμό χρειάζεται -που χρειάζεται- να εμπλακεί ιδιώτης επενδυτής ώστε να ξαναπάρει την πραγματική του δυναμική σε συνεργασία με την περιφέρεια. Να ανοίξει καινούργιες γραμμές. Κάποτε ο Βόλος επικοινωνούσε με τη Συρία. Η Συρία είναι σήμερα μία χώρα διαλυμένη. Κάποια στιγμή, όμως, αυτός ο τραγικός εμφύλιος θα πρέπει να τελειώσει και θα αρχίσει η ανοικοδόμηση.” Πόση διαφορά έχει αλήθεια η εν λόγω δήλωση με το νόμο που ετοίμασε το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής που έρχεται να ξεπουλήσει τα λεγόμενα «περιφερειακά» λιμάνια; Οι προβλέψεις του νόμου για “συνέργειες ιδιωτικού και δημοσίου τομέα” μέσω της “υποπαραχώρησης δραστηριοτήτων”, δεν είναι παρά η ιδιωτικοποίηση δέκα λιμανιών της χώρας, συμπεριλαμβανομένου και εκείνο του Βόλου. Η “διακομματικότητα” λοιπόν που συχνά πυκνά επικαλείται ο κ. Αγοραστός είναι η αποδοχή και πλήρης υλοποίηση όλης της κυβερνητικής ατζέντας. Το μαύρο μπλοκ των ιδιωτικοποιήσεων είναι διακομματικό με κοινό όμως ταξικό παρονομαστή. Το τερατούργημα που περιέγραψε ο κ. Μητσοτάκης ως πρόγραμμα του κ. Αγοραστού το ονομάζουν “ανάπτυξη”, η οποία υπόσχονται πως θα δώσει ψωμί στους επιχειρηματικούς κολοσσούς, αλλά θα ταΐσει και τους φτωχούς. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα» τονίζει η Αριστερή Παρέμβαση Θεσσαλίας.
