«Βρε παιδί μου , ούτε μαζί να σκεφτόμασταν με την Δωροθέα! Τέτοια φοβερή σύμπτωση! Μα γι’ αυτό αναρωτιόμαστε όλοι! “Όταν οι τυγχάνοντας έρευνας και οι ερευνητές κάνουν προγραμματική σύμβαση, δηλαδή όταν ελεγχόμενοι και ελεγκτές συμβάλλονται με εκατέρωθεν υποχρεώσεις, τα αποτελέσματα της έρευνας είναι αξιόπιστα;” Κι απ’ την μια υπάρχει η Περιφέρεια, απ’ την άλλη ο αντισυμβαλλόμενος με προγραμματική ή άλλου τύπου σύμβαση έργου. Μόνιμη ή Σύμβαση Έργου. Σύμφωνα λοιπόν με την Αντιπεριφερειάρχισσα η σχέση αυτή δεν παράγει αξιόπιστα αποτελέσματα. Μα αυτό ισχυριζόμαστε κι εμείς! Και είναι αυτός ο κύριος και πραγματικός λόγος που τραβιέμαστε στα Δικαστήρια ως κατηγορούμενοι μετά από μήνυση της Δωροθέας και δυο υπαλλήλων των Υπηρεσιών πολιτικής ευθύνης της. Διότι εισήλθαμε λέει στον “επαγγελματικό της χώρο” λέει. Και “…έκατσαν επιμόνως ” λέει “σε ένθα υπάρχον τραπέζι…..” λέει. Τώρα τί να πρωτοσχολιάσω έτσι που είμαι “κατσασμένος” σε “ένθα καρέκλα” του δικού μου πραγματικά επαγγελματικού χώρου! Γιατί πώς να το κάνουμε Δωροθέα μας. Ο χώρος που διαχειρίζεσαι ως αιρετή ΔΕΝ είναι επαγγελματικός. Αλλοίμονο μάλιστα αν ήταν γιατί τότε θα είχε πέσει και το τελευταίο προκάλυμμα ακόμα κι αυτής της, έστω κακέκτυπης του πραγματικού, Δημοκρατίας. Αλλά αν κάτι τέτοιο συμβαίνει, που κατά την ομολογία σου συμβαίνει, ΑΥΤΟ δημιουργεί το μεγάλο “άγχος”. Κι όχι μόνο άγχος αλλά και μεγάλο φόβο. Και άμετρο τρόμο. Κι όχι σαν εκείνο τον δικό σου, που δεν ήσουν κιόλας εκεί, και των δυο ΜΟΝΟ (τονίζω το ΜΟΝΟ) μηνυτών υπαλλήλων κι εργαζομένων στον χώρο της ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ πολιτικής σου ευθύνη» έλεγε για την αντιπεριφερειάρχη Μαγνησίας, ο κ. Κώστας Γαργάλας.
