Μόνιμη και σταθερή είναι η πελατεία στα καταστήματα πώλησης ανιχνευτών μετάλλων (στον Βόλο δεν υπάρχει τέτοιο εξειδικευμένο μαγαζί), με πολλούς να σπεύδουν να αγοράσουν και να ασχοληθούν με τη χρυσοθηρία, οργώνοντας τα βουνά. Αρκεί μια πληροφορία για να μαζευτούν λίγα άτομα, έμπιστα ή όχι, και να αρχίσουν να ψάχνουν για θαμμένους θησαυρούς. Είτε λίρες από την Κατοχή και τον Εμφύλιο είτε από την περίοδο της Τουρκοκρατίας αρκετοί και Βολιώτες, ψάχνουν να βρουν χιλιάδες νομίσματα κάτω από το έδαφος, ή μέσα σε σπηλιές, ή κάτω από πέτρες ή ακόμα ακόμα μέσα σε εκκλησίες και μοναστήρια. Το θέμα είναι ότι κάποιοι βλέπουν το όλο ζήτημα ως μια εμπειρία, ως μια βόλτα στη φύση, ωστόσο, οι κίνδυνοι και οι παγίδες που υπάρχουν είναι πάρα πολλοί και αφορούν είτε στον ανθρώπινο παράγοντα είτε στη φύση. Γι’ αυτό όσοι ασχολούνται με τέτοια να έχουν τα μάτια τους 14 και να μην τρέφουν και φρούδες ελπίδες ότι ντε καλά θα βρουν κάτι, γιατί τις περισσότερες φορές, ο θησαυρός είναι άνθρακες…
Γ.Σ.
