«Το μόνο σίγουρο σ’ αυτό το τόπο είναι ότι λέξεις, όπως λ.χ. ελπίδα, υπευθυνότητα, ευθύτητα, αλήθεια, αξιοπρέπεια, λεβεντιά, πατρίδα, χώρα, ιστορία, δέσμευση και πολλές – πολλές άλλες, έχουν μεν πολύ ωραία σημασία, από τα χείλη, όμως, αυτών που ασκούν διαχρονικά την εξουσία είτε ξαφνικά χάνουν την αξία τους, είτε αποκτούν εντελώς διαφορετικό νόημα. Αυτό δεν είναι τέχνη, όπως ίσως ορισμένοι νομίζουν, είναι προστυχιά, απάτη κλπ. Η Ελλάδα, μόλις απελευθερώθηκε, δεσμεύτηκε με χρέη, γιατί, όπως μας είπαν, ο παραγωγικός ιστός της χώρας ήταν κατεστραμμένος από τους συνεχείς πολέμους και το οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης ήταν απαρχαιωμένο. Και έτσι το ένα δάνειο έφερε το άλλο από τις «εγγυήτριες» δυνάμεις και με τον τρόπο αυτό πορευτήκαμε εδώ και 200 χρόνια μέχρι και σήμερα και θα συνεχίζουμε για άλλα 100 χρόνια, μέχρι να ξεπληρώσουμε και τα μέχρι σήμερα δάνεια, επειδή… η οικονομία της χώρας είναι κατεστραμμένη και το οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης είναι απαρχαιωμένο. Και ύστερα κάποιοι εξακολουθούν να βαυκαλίζονται ότι ο Γιωργάκης έφερε την αλλαγή, ο Κωστάκης τη Ρωσία, όλοι μαζί τα μνημόνια σωτηρίας από τη χρεοκοπία και ο Αλέξης την απελευθέρωση της χώρας από τα μνημόνια. Και εάν θελήσεις να κοιτάξεις στο πάγκο, για να δεις ποιος είναι ικανός να τους αντικαταστήσει, εκεί να δεις τι γίνεται. Αλλά και όταν τους ρωτάς ποιος φταίει για το κακό μας το χάλι, σου απαντούν: Εσύ! Δεν σας ακούγεται σαν βρισιά; Βρε, δεν πάτε να …αναπτυχθείτε ανίκανοι και – οι πλείστοι από σας και κατ΄ουσίαν – ανεπάγγελτοι, που έχετε υποθηκεύσει, ανερυθρίαστα, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας και μας ζητάτε να ταΐζουμε στο διηνεκές εσάς και τις οικογένειές σας και να …μοιραζόμαστε και τη χαρά σας, …αλλά και τις ευθύνες σας» έλεγε ο συμπολίτης δικηγόρος, κ. Βασίλης Νιζάμης.
