Ζητούμενο για την Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας, είναι η σημαντική αύξηση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και η πολιτική βούληση για υποχρεωτικότητα κλαδικών συμβάσεων, ώστε να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να ορθοποδήσουν, μετά απ΄τους καθηλωμένους μισθούς από το 2012, με μια κρίση κόστους ζωής στα ύψη και με τον πληθωρισμό πάνω από 10% το 2022, όπως ανέφερε στο Ράδιο ΕΝΑ και τον Ηλία Κουτσερή, ο Δημήτρης Καραγεωργόπουλος υπεύθυνος Τύπου και δημοσίων σχέσεων της ΓΣΕΕ.
«Δεν μπορούμε να είμαστε
αισιόδοξοι για το 2023»
Όπως είπε, σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για το 2023, δεδομένου ότι για πάνω από 10 χρόνια οι μισθοί των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα έχουν κατακρημνιστεί, γιατί το νομοθετικό πλαίσιο που ψηφίστηκε το 2012, ελέω μνημονίων, οδήγησε στην κατάργηση πληθώρας κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που καθόριζαν τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων και βεβαίως την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στην πράξη, με την έννοια, ότι πλέον ο καθορισμός του κατώτατου μισθού έφυγε από τη δικαιοδοσία των κοινωνικών εταίρων και πέρασε στο κράτος.
«Είχαμε μια κατακρήμνιση από τα 751 € που προβλεπόταν τότε κατώτατος μισθός, συν τα επιδόματα προϋπηρεσίας και τα άλλα επιδόματα που προέβλεπε η ΕΓΣΣΕ, που προσαύξαναν τους μισθούς, οι οποίοι έπεσαν στα 586 € για τους άνω των 25 ετών και στα 510 € για τους κάτω των 25 ετών», ανέφερε ο υπεύθυνος Τύπου της ΓΣΕΕ.
Εργαζόμενοι παραμερίζουν βασικές δαπάνες
για τους ίδιους, ενώ διογκώνονται τα χρέη
Σύμφωνα με τον κ. Καραγεωργόπουλο, δέκα χρόνια μετά, με μια κρίση κόστους ζωής στα ύψη και με τον πληθωρισμό πάνω από 10% το 2022, ο μισθός δεν έχει ανέβει ακόμη στα επίπεδα προ του 2012, κάτι που ισοπεδώνει τους εργαζόμενους, γιατί παραμερίζουν βασικές δαπάνες που έπρεπε να κάνουν για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, διογκώνονται τα χρέη σε κάθε νοικοκυριό και οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα βασικά.
«Δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι, ακόμη και αν, οι διακηρυχθείσες προθέσεις της κυβέρνησης είναι για μια αύξηση στον κατώτατο μισθό, λίγο κάτω ή λίγο πάνω από τα 751 €», τόνισε.
Αύξηση στο 60% του μισθού στην Ε.Ε.
Σύμφωνα με τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων της Συνομοσπονδίας Εργατών, θα πρέπει να γίνει κάτι δραστικό και ήδη η ΓΣΕΕ έχει προτείνει ότι θα πρέπει ο κατώτατος βασικός μισθός να καθοριστεί στο 60% του διάμεσου μισθού, σε επίπεδο μισθού της ΕΕ, που με έναν πρόχειρο υπολογισμό, υπερβαίνει τα 850 €, να απελευθερωθούν οι εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων, να επανέλθει η δικαιοδοσία από εκείνο το σημείο και μετά του κατώτατου μισθού στους κοινωνικούς εταίρους. Εργοδότες και εργαζόμενοι που δρουν στην αγορά, ξέρουν καλύτερα ποιο είναι το δικό τους καλό.
Όπως είπε, οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι που δρουν στην αγορά, ξέρουν καλύτερα ποιο είναι το δικό τους καλό, ξέρουν και συμφωνούν – προλαμβάνουν, όπως απέδειξε η κουλτούρα των Συλλογικών διαπραγματεύσεων που είχαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια.
«Δεν μπορούμε να είμαστε υπέρμαχοι του φιλελευθερισμού και από την άλλη το κράτος να καθορίζει τον κατώτατο μισθό, γιατί αυτό δεν συμβαίνει σε καμία φιλελεύθερη χώρα δημοκρατική ευνοούμενη, παρά μόνο στην Ελλάδα», επισήμανε ο κ. Καραγεωργόπουλος.
Οι κλαδικές συμβάσεις
Ο ίδιος είπε ότι η ΓΣΕΕ ευελπιστεί ο κατώτατος μισθός να πάρει μια σημαντική αύξηση και αυτή να συμπαρασύρει τους επιμέρους κλάδους, να αποτελεί μια βάση, πάνω στην οποία κλάδοι που είναι σε μια καλή κατάσταση ή έχουν τάση ανάπτυξης, να μπορέσουν με τις κλαδικές Ομοσπονδίες των εργαζομένων να διαπραγματευτούν και να πετύχουν μια πιο καλή γι’ αυτούς μισθολογική αντιμετώπιση.
Ο εκπρόσωπος Τύπου της ΓΣΕΕ, ανέφερε ότι πολλές κλαδικές Ομοσπονδίες υπέγραψαν το 2022 συλλογικές συμβάσεις εργασίας με τους εργοδότες που προέβλεπαν πολύ ικανοποιητικούς μισθούς για τους εργαζόμενους, δυστυχώς όμως το κράτος δεν κηρύσσει αυτές τις συμφωνίες υποχρεωτικές, ώστε να υπάρχει καθολική ισχύ για το σύνολο των εργαζομένων στον εκάστοτε κλάδο.
«Και αυτό είναι πρόβλημα και απ’ ότι φαίνεται η πολιτική βούληση, είναι να υπογράφονται συμφωνίες, αλλά τελικά να μην ισχύουν για όλους, παρά μόνο για τα μέλη των οργανώσεων που τις υπογράφουν, αλλά έτσι δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ ομοειδών επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα να δημιουργείται στρέβλωση της αγοράς», επισήμανε ο κ. Καραγεωργόπουλος.
«Η κυβέρνηση κλείνει το μάτι σε επιχειρήσεις,
οι οποίες με αθέμιτο τρόπο αισχροκερδούν»
Ο ίδιος είπε , ότι η κυβέρνηση κλείνει το μάτι σε κάποιες επιχειρήσεις, οι οποίες με αθέμιτο τρόπο προσπαθούν να αισχροκερδήσουν έναντι των υπολοίπων σε ένα οικοσύστημα όπως είναι η αγορά εργασίας.
Για το θέμα των τριετιών, η ΓΣΕΕ είναι σε αναμονή της απόφασης του ΣτΕ, ενώ η Συνομοσπονδία ζήτησε από την κυβέρνηση να ξεπαγώσουν οι τριετίες. Όπως ανέφερε δεν είναι δυνατόν να λέμε ότι υπάρχει ανάπτυξη στη χώρα, αυξάνεται το ΑΕΠ, θα πάνε όλα καλά στην Ελληνική οικονομία και να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε τις μνημονιακές διατάξεις, ακόμη και σήμερα 10 χρόνια μετά…
Ο κ. Καραγεωργόπουλος είπε ότι οι τριετίες πρέπει να απελευθερωθούν, ώστε άνθρωποι που απασχολούνται για πάρα πολλά χρόνια σε μια επιχείρηση, έχουν αποκτήσει την εξειδίκευση, να ανταμείβονται γι’ αυτή την εξειδίκευση και την παραγωγικότητά τους, όπως είχαν σκοπό οι μισθολογικές ωριμάνσεις μέσα από τα επιδόματα προϋπηρεσίας, τις τριετίες στη συγκεκριμένη περίπτωση.
«Αν παίρνεις τα ίδια χρήματα με νεοεισερχόμενο,
πως θα συνεχίσεις να επιδεικνύεις ενδιαφέρον;»
«Ένας άνθρωπος που μένει στάσιμος για όλη του τη ζωή και παίρνει τα ίδια χρήματα με κάποιον νεοεισερχόμενο, πως θα συνεχίσει να επιδεικνύει ενδιαφέρον, να είναι παραγωγικός και να εμπλουτίζει την εξειδίκευσή του μέσα σε ένα περιβάλλον εργασιακό», διερωτήθηκε το στέλεχος της ΓΣΕΕ.
Τέλος, ο κ. Καραγεωργόπουλος ανέφερε ότι η επιδοματική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση διαιωνίζει τις πελατειακές σχέσεις. Είναι απαραίτητη σε ευάλωτες κατηγορίες που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, αλλά δεν είναι λύση. Λύση είναι η αγορά να απελευθερωθεί από τα δεσμά του κρατισμού, να μπουν αυστηροί κανόνες, να τηρούνται από όλους, να μη δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, να μην υπάρχον στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας και εκμετάλλευση, να ενισχύσουμε τους ελεγκτικούς και εποπτικούς μηχανισμούς, να έχουμε ένα κράτος δικαίου, ώστε όλοι οι άνθρωποι να εργάζονται, να αμείβονται καλά γι’ αυτό που παράγουν να μειώσουμε τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη τα επιδόματα».
