Αθώα έκρινε το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Βόλου χθες, τα μέλη της επιτροπής κατά της καύσης σκουπιδιών Στέλιο Λημνιό, Φαίη Τζανετουλάκου και Γιώργο Λέτσιο, για διατάραξη οικιακής ειρήνης και παράνομη βία, με αφορμή συγκέντρωση που έγινε έξω από το λιμάνι της ΑΓΕΤ για να παρεμποδιστεί η εκφόρτωση πλοίου που μετέφερε RDF για καύση στο εργοστάσιο, στις 25.07.2019, δίκη, που είχε ξεκινήσει πριν τη θεομηνία Elias και διακόπηκε λόγω ωραρίου.
Το Δικαστήριο έκανε δεκτό τον ισχυρισμό της υπεράσπισης, πως οι κατηγορούμενοι υπερασπιζόταν το αγαθό της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας που υπερτερούσαν σε βαρύτητα έναντι των πράξεών τους και τους αθώωσε, παρά την εισαγγελική πρόταση που ήταν οι κατηγορούμενοι να κριθούν ένοχοι.
Η δίκη ξεκίνησε στις 10 το πρωί και ολοκληρώθηκε στις 17.15 το απόγευμα και στο διάστημα αυτό, έγινε συζήτηση για το θέμα της καύσης απορριμμάτων από την τσιμεντοβιομηχανία, το ιστορικό λειτουργίας της και τις αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία, στις ενέργειες που έγιναν από πολίτες και οργανώσεις για την προστασία του περιβάλλοντος ακόμη και με προσφυγές στη Δικαιοσύνη αλλά και το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Τι είπαν οι μάρτυρες
Το Δικαστήριο συνεχίστηκε με την εξέταση του πρώτου μάρτυρα κατηγορίας (πρώην διευθυντής ποιότητας και ελέγχων της ΑΓΕΤ), ο οποίος κατέθεσε ότι δεν υπήρξε φόβος ή πρόκληση σωματικής βίας στη διάρκεια της κινητοποίησης και οι κατηγορούμενοι που μπήκαν στο χώρο του λιμανιού έκαναν συστάσεις στους συγκεντρωμένους να ηρεμήσουν και να μην κάνουν επεισόδια.
Ο δεύτερος μάρτυρας, διευθυντής παραγωγή στην ΑΓΕΤ κατέθεσε ότι ο κ. Λημνιός απείλησε όσους βρισκόταν στον χώρο, διότι τους είπε «θα γίνει χαμός», φράση που τον φόβισε.
Ο πρώτος μάρτυρας υπεράσπισης Ευθύμιος Τσάμης, πρώην πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας, κατέθεσε ότι η ατμόσφαιρα του Βόλου είναι επιβαρυμένη, κάτι που δημιουργεί αρνητικές συνέπειες στην ποιότητα της ζωής των πολιτών, ενώ τόνισε ότι η καύση του RDF δεν δίνει κάποια στοιχεία διότι δεν υπάρχουν μετρήσεις αξιόπιστες, λόγω του ότι δεν υπάρχουν μετρητές, με ευθύνη της Περιφέρειας Θεσσαλίας. Ωστόσο είναι δεδομένο το ότι στην ήδη επιβαρυμένη ατμόσφαιρα συντελεί και η καύση του RDF από την ΑΓΕΤ. Επίσης αναφέρθηκε στην μελέτη θνησιμότητας για την περιοχή του Βόλου και δείχνει τετραπλασιασμό καρδιαγγειακών νοσημάτων και στον ρόλο της επιτροπής πολιτών στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης.
Δεύτερος μάρτυρας υπεράσπισης κατέθεσε ο καθηγητής του Π.Θ. Κώστας Μανωλίδης, που εξέφρασε ανησυχία για την υγεία των παιδιών, με την ιδιότητα του καθηγητή του Π.Θ. και του πολίτη που μένει στον Βόλο.
Στις απολογίες τους ο Στ. Λημνιός και η Φαίη Τζανετουλάκου τόνισαν πως αν η πόλη βρισκόταν σε αυτή την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όπως στις 25 Ιουλίου του 2019, θα έπρατταν πάλι το ίδιο.
Η πολιτική αγωγή που αποτελούνταν από τους Γ. Κουρελέα και Κ. Πίσπα, ζήτησαν την ενοχή των κατηγορουμένων για τα δύο αδικήματα, ενώ η υπεράσπιση που αποτελούνταν από τους συνηγόρους Ν. Μόσχο και Γ. Διαμαντή ζήτησε την απαλλαγή για το αδίκημα της παράνομης βίας, που δεν στοιχειοθετήθηκε, ενώ για το αδίκημα της διατάραξης κοινής ειρήνης παραδέχτηκαν ότι έγινε, διότι θέλοντας να υπερασπιστούν ένα υπέρτατο αγαθό όπως η προστασία του περιβάλλοντος και η δημόσια υγεία, προέβησαν σ’ αυτή την ενέργεια, που δεν προκάλεσε ζημιά στην βιομηχανία.
Ο εισαγγελέας έδρας πρότεινε την ενοχή των κατηγορουμένων με το σκεπτικό ότι τα δυο αδικήματα όπως αναφέρονται στο κατηγορητήριο στοιχειοθετούνται.
Τελικά ο πρόεδρος του Δικαστηρίου, λαμβάνοντας υπόψη τα πραγματικά περιστατικά όπως εκτέθηκαν και την απόφαση του ΣτΕ αθώωσε τους τρεις κατηγορούμενους.
Σημειώνεται ότι σε κάποιο σημείο της δίκης, ο πρόεδρος απέβαλε τον κ. Λημνιό από την αίθουσα, επειδή έκανε ερωτήσεις σε έναν μάρτυρα χωρίς να το επιτρέψει, ενώ επειδή οι παραβρισκόμενοι χειροκροτούσαν, η πρόεδρος του απέβαλε από την αίθουσα, για λίγα λεπτά της ώρας.
Υπενθυμίζεται, ότι στις 25 Ιουλίου 2019, οι τρεις κατηγορούμενοι είχαν μπει στο λιμάνι σηκώνοντας την μπάρα, ανέβηκαν στην πεζογέφυρα, όπου ανάρτησαν πανό και στη συνέχεια απομακρύνθηκαν από αστυνομικούς που υπήρχαν στον χώρο έξω από το λιμάνι όπου βρισκόταν περίπου 40 άτομα ακόμη, τα οποία διαμαρτύρονταν θέλοντας να σταματήσουν την καύση απορριμματογενών καυσίμων από την τσιμεντοβιομηχανία.
