Ονομαζόταν Μορντεχάι ή Μαρδοχαίος Φριζής, ήταν Ελληνοεβραίος αξιωματικός και ένας από τους ήρωες του Ελληνοϊταλικού πολέμου, που «έπεσε» στο πεδίο της μάχης για την πατρίδα του. Κι όμως, πολύς κόσμος δεν τον γνωρίζει, ενώ είχε προσφέρει τόσα πολλά στην εποποιία του ’40. Αυτή είναι και η πικρία του γιού του, Ιάκωβου Φριζή, ο οποίος μιλώντας στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή, περιγράφει τις προσπάθειες που κάνει εδώ και 70 χρόνια, με σκοπό την πλήρη αναγνώριση του πατέρα του, και συνεχίζει με ασίγαστη επιθυμία.
Κάθε χρόνο, στις 5 Δεκεμβρίου, είναι η μέρα μνήμης θανάτου του Μαρδοχαίου Φριζή πριν από 81 χρόνια, τότε που ο κ. Φριζής ήταν μόλις 8 χρόνων. Μέσα όμως από τις μνήμες που έχει ο ίδιος, σε συνδυασμό με τις ιστορίες που του έλεγε η μητέρα του, είναι σαν να γνωρίζει καλά τον πατέρα του, αλλά και τον ήρωα του ’40.
«Θα έπρεπε να τον γνωρίζουν οι πάντες»
Ο κ. Φριζής 70 και πλέον χρόνια αγωνίζεται για να παρουσιάσει την πραγματική μορφή του Συνταγματάρχη Φριζή και το έργο του. «Ακόμα και σήμερα, δυστυχώς, δεν υπάρχει η πλήρης αναγνώριση, γιατί η Ελληνική Πολιτεία δεν κατόρθωσε να ονομάσει ούτε ένα στρατόπεδο προς τιμήν του», αναφέρει με πικρία ο κ. Φριζής, τοποθετούμενος στο γεγονός πως έχει δοθεί σε στρατόπεδο το όνομα ενός άλλου αξιωματικού και εξίσου σπουδαίου ήρωα, όπως τον χαρακτηρίζει ο ίδιος.
Ο κ. Φριζής τονίζει την άγνοια των περισσοτέρων Ελλήνων προς το πρόσωπο του πατέρα του, κάτι που τον στεναχωρεί ιδιαίτερα. « Η πλειονότητα των Ελλήνων δεν ξέρει για τον Φριζή τίποτα. Σε γνωστή εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης κάθε χρόνο μνημονεύουν τον θάνατο του πατέρα μου. Όμως, ως ήρωας πρόσφερε τόσα πολλά σ’ αυτόν τον αγώνα (σ.σ. στο ελληνοϊταλικό πόλεμο) που θα έπρεπε να τον γνωρίζουν οι πάντες».
Η σημαντικότητα της δράσης του, υμνείται στην Αμερική !
Σχετικά με την αναγνώριση του πατέρα του ανέφερε επίσης ότι κυκλοφόρησε στην Αμερική, και συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη, ένα βιβλίο που πραγματεύεται τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και κυρίως τη θέση της Ελλάδας. Υπογράμμισε με περηφάνια ότι σ’ αυτό το βιβλίο αφιερώνεται ένα ολόκληρο κεφάλαιο στον πατέρα του. «Σε αυτό το κεφάλαιο αναγράφεται ότι εάν οι δυνάμεις του Συνταγματάρχη Φριζή δεν σταματούσαν την προέλαση των Ιταλών μέσα στο ελληνικό έδαφος, δεν θα μπορούσε να νικηθεί η Γερμανία», σημειώνει ο ίδιος, για να περιγράψει επακριβώς και τον λόγο που αναφέρεται στο βιβλίο.
«Με την οπισθοχώρηση των Ελλήνων, αργότερα με την προέλαση των Ιταλών και την ταυτόχρονη εισβολή των Ελληνικών στρατευμάτων μέσα στην Αλβανία, για έξι μήνες τα στρατεύματα κρατήθηκαν εκεί. Μετά από αυτούς τους έξι μήνες επενέβη η Γερμανία για να βοηθήσει τον Μουσολίνι να μην ντροπιαστεί άλλο, εφόσον οι δυνάμεις του δεν μπορούσαν να εισέλθουν στην Ελλάδα. Αυτοί οι έξι μήνες καθυστέρησης των εχθρών έδωσαν τη δυνατότητα στη Ρωσία να ετοιμάσει τον στρατό της και τον εξοπλισμό της. Η Γερμανία τότε ήταν έτοιμη να εισβάλει στην ανατολική Ευρώπη και στη Μόσχα, ο βαρύς χειμώνας όμως στη Ρωσία την καθυστέρησε. Έτσι, νικήθηκε η Γερμανία από τους Ρώσους», περιγράφει ο κ. Φριζής.
Οι προσπάθειες του γιου του ήρωα Μαρδοχαίου Φριζή συνεχίζουν μέχρι και σήμερα για την καθολική αναγνώριση του πατέρα του, καθώς ο ίδιος έχει την πεποίθηση ότι αν δεν το είχε κάνει μέχρι και σήμερα θα ήταν τελείως άγνωστος.
«Η σιωπή γύρω από το όνομα του Φριζή
οφείλεται στον ΄΄έρποντα΄΄ αντισημιτισμό»
Ο καταγόμενος απ΄τη Μαγνησία, κ. Φώτης Κουβέλης, όταν διατελούσε Υπουργός Δικαιοσύνης, προσπάθησε να βοηθήσει στην αναγνώριση του ήρωα. Μάλιστα, ο κ. Φριζής αναφέρει ότι ήταν αυτός που προλόγισε το βιβλίου που γράφτηκε προς τιμήν του πατέρα του πριν από λίγα χρόνια. «Ο κ. Κουβέλης αποδίδει τη σιωπή γύρω από το όνομα του Φριζή στο γεγονός ότι ήταν Εβραίος. Η αλήθεια να λέγεται. Οφείλεται στον ΄΄έρποντα΄΄ αντισημιτισμό», τονίζει ο κ. Φριζής, ενώ συμπληρώνει ότι έχει κάνει προσπάθειες για τον πατέρα του με την προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά και με την υπάρχουσα, όμως «δεν αποδίδουν πουθενά», καταλήγει χαρακτηριστικά.
«Πίσω στο 2007 ζήτησα προσωπικά με έγγραφό μου από την Ακαδημία Αθηνών να δοθεί το βραβείο στον ΄΄Αντισυνταγματάρχη Φριζή΄΄, όπως είχε δώσει σε άλλον ήρωα. Η απάντηση της Ακαδημίας ήταν ότι δεν μπορούμε να παρασημοφορήσουμε τον Φριζή, με την δικαιολογία ότι το θέμα είναι ανεπίκαιρο. Μα, αστειευόμαστε τώρα; Τι σημαίνει ανεπίκαιρο;», διερωτάται εντόνως ο ίδιος.
Σύμφωνα με τον ίδιο τον κ. Ιάκωβο Φριζή μπορούν ακόμα να γίνουν πράξεις αναγνώρισης του πατέρα του, αναφερόμενος στους Δήμους. Τονίζει ότι στους εκάστοτε Δημάρχους έχουν αποσταλεί πολλές επιστολές από τον ίδιο, αλλά δυστυχώς, δηλώνει ότι από όλους τους Δήμους ανταποκρίθηκαν το πολύ πέντε. «Είχαμε καταφέρει να συζητάμε στην περιοχή του Χαλανδρίου, όπου διαμένω, να δημιουργηθεί προτομή του πατέρα μου. Ε δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε! Έγινε φασαρία με κάποιες φωνές να λένε, ΄΄τον Εβραίο θα τιμήσουμε τώρα;’’», περιγράφει απογοητευμένος ο κ. Φριζής.
«Νιώθω περήφανος για τον πατέρα μου και για όσα πρόσφερε, αλλά λυπάμαι και πικραίνομαι που ξεθωριάζουν οι μνήμες σιγά σιγά. Είναι πολύ δύσκολο να ξαναφέρεις στη μνήμη των Ελλήνων την Εποποιία του ’40. Είναι τραγικό να μην ξέρουμε την ιστορία μας», καταλήγει ο ίδιος.
