Τα 140 χρόνια από τη λειτουργία του γιορτάζει φέτος το 1ο Γυμνάσιο Βόλου και προχθές, παλιοί απόφοιτοι συγκεντρώθηκαν σε μια διαφορετική εκδήλωση, προκειμένου να θυμηθούν και να μεταφέρουν στους υπόλοιπους αποφοίτους, στιγμές ιστορίας, μνήμης, γέλιου και …αταξιών, που δεν είχαν προηγούμενο!
Ο κ. Κυριάκος Παπαγεωργίου, απόφοιτος του 1ου Γυμνασίου- 1ο Λυκείου Βόλου λίγες ώρες πριν την εκδήλωση, μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή, μεταφέροντας τις δικές του ανέμελες αναμνήσεις από τα μαθητικά θρανία.
Ο κ. Παπαγεωργίου δέχτηκε με χαρά την πρόσκληση των καθηγητών να δώσει το παρών σε αυτή την ξεχωριστή εκδήλωση. Άλλωστε, οι καθηγητές είχαν ενημερωθεί ότι δε ένα βιβλίο του είχε καταγράψει ήδη αναμνήσεις από εκείνα, τα μαθητικά χρόνια της δεκαετίας του ’60.
Οι εφημερίδες, τα ρεβίθια, ο στρατηγός
και η φανταστική… κηδεία!
Ο απόφοιτος του 1ου Γυμνασίου- 1ου Λυκείου Βόλου δεν δίστασε να μοιραστεί και με το κοινό του Ράδιο ΕΝΑ μερικές από τις αναμνήσεις του, που έχουν γέλιο αλλά και πολύ μεγάλη νοσταλγία.
«Υπήρξε ένας δάσκαλος, φιλόλογος που μας έκανε αρχαία και νέα, πάρα πολύ καλός και έμπαινε στην τάξη και δεν έκανε μάθημα αρχαία και νέα. Κυρίως μας έλεγε ιστορίες. Κάθε Δευτέρα αντί να κάνει Αρχαία και Έκθεση έφερνε τις δύο εφημερίδες της εποχής το Βήμα και την Καθημερινή για να μας διαβάσει τα κύρια άρθρα του Πανούση και Γεωργούλια. Μας έβαζε να μελετούμε και να κάνουμε ανάλυση στις δύο επιφυλλίδες της προηγούμενης ημέρας», θυμήθηκε.
Εκτός όμως από τα μαθήματα, οι στιγμές εκτός των θρανίων ήταν ξεκαρδιστικές. «Παρά το γεγονός ότι είμαι βραχύσωμος κλήθηκα στην τελευταία τάξη, ενόψει των πανθεσσαλικών αγώνων βόλεϊ, να παίξω τον ρόλο του αναπληρωτή. Όμως δεν είχα φανέλα και κατάλληλο ρουχισμό και πήγα σπίτι και πήρα μία φανέλα, που αποδείχθηκε ότι ήταν τρύπια. Αυτή η φανέλα δημιούργησε πρόβλημα στους καθηγητές, που δεν ήθελαν να με βάλουν μέσα. Μπήκα όμως γιατί δεν υπήρχε άλλος και με την τρύπια φανέλα καταφέραμε και πήραμε 2 σετ , αν και τελικά χάσαμε το κύπελλο από τα Τρίκαλα» είπε ο κ. Παπαγεωργίου.
Συνέχισε δε την αφήγησή του με ένα άλλο αθλητικό περιστατικό, αυτή τη φορά με ..τρέξιμο. «Ορίστηκα στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου από τους δύο καθηγητές της γυμναστικής να τρέξω στον τελικό των Πανθεσσαλικών αγώνων, που γίνονταν στο Εθνικό στάδιο του Βόλου 400 μέτρα. Τότε δεν ξέραμε πως να λειτουργούμε. Έτσι, πήγα μετά το σχολείο σπίτι και η μητέρα μου είχε μία ρεβιθάδα. Έφαγα τα ρεβίθια κι έτρεξα να κάνω τον αγώνα. Στα 200 μέτρα έπεσα λιπόθυμος»!
Όμως οι μνήμες, που ξύπνησαν για τα καλά, περιείχαν και μια πιο επαναστατική χροιά. Όπως εξήγησε ο κ. Παπαγεωργίου το σχολείο ήταν χωρισμένο σε πρακτικό και κλασσικό, με τον ίδιο να ακολουθεί το κλασσικό. Το Γυμνάσιο αποφάσισε να διοργανώσει πενθήμερη εκδρομή μόνο όμως για το πρακτικό, οπότε οι μαθητές του κλασσικού προχώρησαν, όπως είπε, σε διαρκή απεργία, μέχρι που δέχτηκαν οι καθηγητές και συμμετείχαν και οι μαθητές του κλασσικού στην εκδρομή.
Βαθμολογίες με… τίτλους αξιωματικών!
Μία ακόμη ξεκαρδιστική ιστορία, που θυμήθηκε ο κ. Παπαγεωργίου σχετίζονταν με τον τότε Λυκειάρχη του σχολείου, Άγγελου Σταθάκη και τον τρόπο που βαθμολογούσε. «Ήταν σπουδαίος καθηγητής αλλά βαθμολογούσε τις εκθέσεις μας με τίτλους αξιωματικών! Το 18, που ήταν και ο πιο υψηλός βαθμός ήταν ο Στρατηγός και η βαθμολογία έφτανε μέχρι τον λοχία που ήταν το 10. Εκεί που μια μέρα μας έλεγε τους βαθμούς, παρέλειψε έναν μαθητή και δεν του έλεγε τον βαθμό. Ήταν ο τελευταίος μαθητής και όλοι είχαμε απορία. Τότε έξαλλος λέει « αυτός είναι … ανθυποφαντάρος», δηλαδή είχε γράψει κάτω από 10».
Κορυφαία όμως στιγμή ξεγνοιασιάς και γέλιου ήταν όταν οι μαθητές, μαζί με τον κ. Παπαγεωργίου έκαναν μία φανταστική …κηδεία στο προαύλιο του σχολείου! «Μαζεύτηκαν μαθητές, καθηγητές, έγινε χαμός, μας έβλεπε ο κόσμος απ’ έξω! Μπήκε ένας μαθητής, που μετά έγινε καθηγητής κι έκανε τον νεκρό και του κάναμε… περιφορά στο Γυμνάσιο», θυμήθηκε γεμάτος νοσταλγία αλλά και περίσσια χαρά ο κ. Παπαγεωργίου, που μοιράστηκε όλα έζησε στα σχολικά θρανία, με άλλους αποφοίτους στη προχθεσινή εκδήλωση.
Απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης: Δήμητρα Παλαιοδημοπούλου
