«Το Δαμάσι πήρε ένα βαρετό σχολείο, έχασε ένα τοπόσημο και πήρε ένα πεσκέσι για να βγούν από την υποχρέωση. Βαρετό σχολείο βαρετή εκπαίδευση» έγραψε ο Λαρισαίος αρχιτέκτονας Αντώνης Μόρας.
Ο συντοπίτης αρχιτέκτονας ανάρτησε δύο φωτογραφίες σχολείων και ένα σημείωμα στο οποίο αξίζει να σταθούμε:
«Κουίζ: Μαντέψτε ποιο από τις φωτογραφίες είναι το σχολείο που χτίστηκε σε χρόνο ρεκόρ στο Δαμάσι;
Ποιό σχολείο χτίστηκε το 1969 και ποιό το 2021;
Ποιό σχολείο είναι επώνυμο (του Τάκη Ζενέτου) και σε ποιό ο μελετητής δύσκολα θα βγει να διεκδικήσει εύσημα;
Μαντέψτε ποιό από τα δύο είανι σύγχρονο ή καλύτερα ποιό υλοποιήθηκε με το βλέμμα στο μέλλον;
….
Κάθε φορά που ακούω για σύγχρονα σχολεία στην Ελλάδα θυμάμαι αυτό και με πιάνει θλίψη.
Το Δαμάσι δεν πήρε σύγχρονο σχολείο, πήρε ένα νεόδμητο σχολείο, ίδιο με το σχολείο στο οποίο πήγαινα εγώ πριν 30 χρόνια. Ένα σύγχρονο σχολείο δεν είναι ένα νεόδμητο σχολείο, σύγχρονο σχολείο είναι αυτό που καλύπτει σύγχρονες εκπαιδευτικές ανάγκες και κοινωνικές ανάγκες των μαθητών. Εκτός κι άν νομίζουμε ότι η πίσσα στον περιβάλλοντα χώρο είναι σύγχρονη σε σχέση με τα φυσικά υλικά γιατί ως προιόν ανακαλύφθηκε και εφαρμόστηκε αργότερα.
Η άλλη διάσταση είναι ο χρόνος ρεκόρ της κατασκευής, προσωπικά περισσότερο με ενδιαφέρει για πόσο θα αντέξει στο χρόνο η κατασκευή, πόσο επίκαιρη θα είναι κάποια χρόνια μετά. Με αυτή την έννοια ο χρόνος ρεκόρ είχε να κάνει με τα υλικά και τη μέθοδο δόμησης και δε μένει παρά να σκεφτούμε το χρόνο ρεκόρ στον οποίο αυτό το «σύγχρονο κτήριο που χτίστηκε σε χρόνο ρεκόρ» θα ξεχαστεί κιόλας σε χρόνο ρεκόρ διότι επιτέλεσε το σκοπό του ήδη. Βγήκαν 2-3 φωτογραφίες απ’ έξω οι ενδιαφερόμενοι και εκεί αλλάζουν σελίδα, φεύγουν και δε ξαναγυρίζουν πίσω.
Το Δαμάσι πήρε ένα βαρετό σχολείο, έχασε ένα τοπόσημο και πήρε ένα πεσκέσι για να βγούν από την υποχρέωση.
Βαρετό σχολείο βαρετή εκπαίδευση.
Να είσαι μέσα στη φύση και να συμβιβάζεσαι με τα παραπροιόντα του πετρελαίου για ΄δαπεδο ρε φίλε».
Πηγή: Larissanet.gr
