Κραυγή αγωνίας και απελπισίας στέλνουν 30 οικογένειες, που ζουν στον οικισμό Λουζίνικο, μεταξύ Φυτόκου και Μελισσιατίκων, οι οποίες μετά τον Daniel και τον Elias είναι πλήρως αποκομμένες, με την μετακίνησή τους ακόμη και για να προσεγγίσουν τα σπίτια τους να είναι ένα καθημερινός Γολγοθάς. Μάλιστα, μία μαθήτρια που διαμένει στην περιοχή, πολλές είναι οι φορές που δεν μπορεί να πάει στο σχολείο, καθώς δεν υπάρχει μεταφορά και την μετακινούν οι γείτονες, όταν εκείνοι μπορούν. Τραγικές στιγμές βιώνουν όμως και οι ηλικιωμένοι, με την προσέγγιση ασθενοφόρου να είναι σχεδόν αδύνατη, σε περίπτωση κάποιας ανάγκης.
Η ΜΑΓΝΗΣΙΑ έφερε στο προσκήνιο με εκτενές δημοσίευμά της στο σημερινό της φύλλο και χθες στο magnesianews.gr, τα μεγάλα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι στο Λουζίνικο. Η γέφυρα που ενώνει τον κεντρικό δρόμο με μέρος του οικισμού καταστράφηκε από τις περσινές βροχές, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να πρέπει να διασχίσουν το ρέμα για να μεταβούν στα σπίτια τους.
Στην πρόσφατη βροχόπτωση ζευγάρι δεν κατάφερε να προσεγγίσει το σπίτι του και διανυκτέρευσε στο αυτοκίνητό του και μάλιστα αυτό δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο για τους κατοίκους της περιοχής.
Σήμερα, στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Δημήτρη Καρεκλίδη μίλησε ακόμη μία κάτοικος της περιοχής εκπέμποντας σήμα κινδύνου για την επιβίωση και την ασφάλεια των κατοίκων του οικισμού.
Η κάτοικος ανέφερε ότι ο οικισμός είναι αποκομμένος σε πολλά σημεία, καθώς η γέφυρα εξυπηρετεί μέρος αυτού, ενώ ο δρόμος που εξυπηρετεί άλλο τμήμα του Λουζίνικου έχει «φαγωθεί» και με κάθε βροχή υποχωρεί όλο και περισσότερο, με αποτέλεσμα τα ΙΧ να περνούν με μεγάλη δυσκολία.
«Όταν βρέχει αντί να πούμε δόξα τον Θεό, λέμε Παναγιά μου τι θα γίνει. Εάν θα γίνει η γέφυρα, θα είναι για τους μισούς κατοίκους του Λουζίνικου, οι άλλοι μισοί, εάν «φύγει» ο δρόμος στη βρύση, δεν θα μπορούμε να πάμε στα σπίτια μας», επεσήμανε χαρακτηριστικά.
Μαθήτρια δεν μπορεί να προσεγγίσει το σχολείο
Η καθημερινότητα για τους κατοίκους στο Λουζίνικο είναι ένας Γολγοθάς. Μαθήτρια δεν πήγε σήμερα σχολείο, καθώς δεν υπάρχει ταξί μισθωμένο από την περιφέρεια και η μετακίνησή της εναπόκειται στους γείτονες, μιας και ο πατέρας της πρέπει να φύγει νωρίς το πρωί από το σπίτι για το μεροκάματο.
«Ένα παιδί σήμερα δεν πήγε σχολείο. Δεν υπάρχει ταξί να το πάει, περιμένουμε από την περιφέρεια, αλλά τίποτα. Ο πατέρας του εργάζεται, είναι μεροκαματιάρηδες και το παιδί δεν πήγε σχολείο. Το πηγαίνει σχολείο όποιος γείτονας, αλλά εάν δουλεύουν οι γείτονες δεν μπορούν να μεταφέρουν το παιδί. Όταν σχολάει το παίρνω εγώ σε μένα στο σπίτι, να φάει, να καθίσει και να έρθει ο μπαμπάς του να το πάρει. Τι θα γίνει το παιδί; Εάν πάει με ταξί, το παιδί διασχίζει τον δρόμο από τη βρύση για να περάσει το ρέμα εκεί που είναι η γέφυρα», επεσήμανε η καταγγέλλουσα.
Πρόβλημα όμως υπάρχει και σε άλλον δρόμο που πάει για τα Μελισσιάτικα και μέχρι και πέρυσι εξυπηρετούσε την περιοχή. Ο δρόμος αυτός, όταν βρέχει «ανοίγει» και οι κάτοικοι πηγαίνουν με διάφορα εργαλεία για να κλείσουν τις τρύπες που δημιουργούνται, για να περάσουν.
«Πρέπει να υπάρχει δρόμος για ένα ασθενοφόρο, μια πυροσβεστική. Πως θα πάω τα φάρμακα στη μαμά μου εάν γίνει οτιδήποτε; Πριν λίγο καιρό, για μια ηλικιωμένη με το ζόρι από την πίσω πλευρά πήγε ασθενοφόρο και την κουβάλησαν με τα πόδια για να μπει στο ασθενοφόρο. Με τις φωτιές ανέβαιναν ψηλά τα παιδιά να δουν, που έχουν φτάσει για να πάρουμε τη γιαγιά και τα ζώα να φύγουμε. Κοντά στη γέφυρα μένει καρδιακή γυναίκα, πως θα πάει με το ασθενοφόρο εάν χρειαστεί, πως θα πάει ο κόσμος στη δουλειά εάν δεν υπάρχει δρόμος; Είμαστε φτωχολογιά. Να υπάρχει ευαισθησία. Δεν είμαστε όλοι πλούσιοι», τόνισε η ίδια και κάλεσε τους υπευθύνους να έρθουν στον οικισμό και να δουν από κοντά πως ζουν οι κάτοικοι και τις καθημερινές δυσκολίες, που αντιμετωπίζουν.
Μάλιστα, η κυρία που μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ επεσήμανε ότι στην περιοχή δεν υπάρχει σταθερή τηλεφωνία, ενώ και στα κινητά τηλέφωνα δεν υπάρχει σήμα. Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση ανάγκης οι κάτοικοι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με κανέναν, τη στιγμή που διαμένουν μόλις 10 λεπτά μακριά από τον Βόλο, ενώ δεν μπορούν να λαμβάνουν και τις προειδοποιήσεις του 112, ελλείψει σήματος.
«Εδώ όλα τα σπίτια είναι νόμιμα. Πως λένε ότι είναι παράνομα, όταν πληρώνουμε τα πάντα; Παρακαλούμε όποια εταιρεία μπορεί να μας βάλει κάτι για να πιάνουμε σήμα. Δεν έχουμε σταθερό τηλέφωνο στο Λουζίνικο. Αν πάθει κάτι η μητέρα μου δεν μπορούμε να επικοινωνούμε. Είμαστε αποκομμένοι τηλεπικοινωνιακά. Τι τραβάμε κάθε μέρα δεν περιγράφεται, πόσο ποδαρόδρομο έχουμε κάνει, πόσα αυτοκίνητα έχουν χαλάσει από τους δρόμους», υπογράμμισε και τόνισε πως όσα έργα έχουν γίνει στην περιοχή τους ήταν πρόχειρα.
Οι κάτοικοι έχουν στραφεί στις αρχές. Η περιφέρεια δηλώνει αναρμόδια και ο Δήμος έλαβε πριν από λίγες ημέρες ακόμη ένα έγγραφο των κατοίκων. «Πήραμε στην τεχνική υπηρεσία, όλο μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά. Περιμένουμε την απάντηση του Δήμου τώρα. Η Περιφέρεια μας είπε ότι δεν είναι δική της αρμοδιότητα. Να μας πουν που πρέπει να πάμε», ξέσπασε και υπογράμμισε πως σίγουρα για την κατάστασή τους θα βρεθούν και στην πόρτα του Εισαγγελέα.
Ζέττα Μακρή: Θα βοηθήσω στον βαθμό που μπορώ
Στο μεταξύ, η Υφυπουργός Παιδείας και Βουλευτής Μαγνησίας κ. Ζέττα Μακρή ενημερώθηκε κατά τη διάρκεια συνέντευξής της στο Ράδιο ΕΝΑ για την κατάσταση στο Λουζίνικο, αλλά και για τη μαθήτρια που πολλές φορές δεν μπορεί να προσεγγίσει το σχολείο της. « Ούτε ένα παιδί, ούτε μία ημέρα δεν θα πρέπει να εμποδίζεται από το να πάει στο σχολείο», είπε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε ότι «πρέπει το θέμα να απασχολήσει τον δήμο, να δει τις υποδομές. Είναι περιοχή που δεν έχει τύχει και της μεγαλύτερης δυνατής προσοχής. Στο βαθμό που εγώ μπορώ να βοηθήσω, θα το κάνω». Η κ. Μακρή δεσμεύτηκε πως άμεσα θα επικοινωνήσει με την καταγγέλλουσα δημότη, για να έρθει σε επαφή τόσο με την οικογένεια της μαθήτριας, όσο και με κατοίκους στην περιοχή.
Απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης: Δήμητρα Παλαιοδημοπούλου
