Μήνυμα συνεργασίας, κοινωνικοποίησης και αλληλεγγύης στάλθηκε σήμερα από το ανθρώπινο δυναμικό της Μονάδας Αντιμετώπισης Αλτσχάιμερ Βόλου, κατά τη διάρκεια της χριστουγεννιάτικης εκδήλωσης, που διοργανώθηκε με τη συνεργασία του ΚΕΚΠΑ -ΔΙΕΚ του Δήμου Βόλου και την παρουσία ηλικιωμένων από το Γηροκομείο Βόλου.
Με τραγούδια, χαρά αλλά και στιγμές συγκίνησης, γιόρτασαν οι τρόφιμοι της Μονάδας Αντιμετώπισης Νόσου Αλτχάιμερ την έλευση των Χριστουγέννων σε μια ζεστή και φιλόξενη γιορτή. Τα χορευτικά τμήματα και η χορωδία του ΚΕΚΠΑ- ΔΙΕΚ έδωσαν τον εορταστικό τόνο και οι παρευρισκόμενοι μπήκαν για τα καλά στο κλίμα.
Η παρουσία της Μονάδας Αντιμετώπισης Νόσου Αλτσχάιμερ στο Βόλο έχει συμβάλει ώστε να γίνει γνωστή η νόσος, να υπάρξει ενημέρωση για την αντιμετώπισή της, αλλά και για την αντιμετώπιση των πασχόντων.
Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με την κοινωνική λειτουργό της Μονάδας κ. Μάγδα Σουσουρή στο ημερήσιο πρόγραμμα αλλά και στο οικοτροφείο που είναι 24ωρη η φιλοξενία των πασχόντων βρίσκονται 30 και 15 άτομα αντίστοιχα, ενώ ο μικρότερος ασθενής έχει ηλικία 62 ετών και ο μεγαλύτερος 89.
Η νόσος της…λησμονιάς φαίνεται πως τα τελευταία χρόνια “χτυπά” όλο και μικρότερες ηλικίες, αν και οι περισσότεροι την είχαν συνδέσει με τα βαθιά γηρατειά.
“Είναι σημαντικό και θα πρέπει να μας βάλει σε υποψία ότι μέχρι πριν λίγα χρόνια το τεστ μνήμης, που είναι μία ανιχνευτική διαδικασία, ήταν για άτομα άνω των 70 ετών. Έπεσε μετά το όριο, από 65 και άνω, τώρα λέμε για 60 και άνω κι αν κάποιος δει ή αντιληφθεί σε κάποιο δικό του άνθρωπο ότι αντιμετωπίζει προβλήματα στην καθημερινότητα, προβλήματα λειτουργικότητας και είναι σε μικρότερη ηλικία θα πρέπει γίνει κι εκεί το τεστ μνήμης”, σημείωσε η κ. Σουσουρή.
Ως αιτίες της εμφάνισης της νόσου η ίδια “έδειξε” το έντονο στρες, την ανεργία, τον δύσκολο τρόπο ζωής αλλά και τον καταιγισμό των πληροφοριών που ο νους δεν προλαβαίνει να διαχειριστεί. Μάλιστα, η κληρονομικότητα έχει πολύ μικρά ποσοστά στα αίτια ενώ στα αίτια θα πρέπει να ενταχθεί και η κακή διατροφή και η μη άσκηση.
“Να ζούμε όσο πιο υγιεινά γίνεται, κάποια πράγματα να τα αφήνουμε και πίσω, δεν είμαστε υπεράνθρωποι, δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε όλοι, όλα. Ας έχουμε κοινωνική ζωή, που είναι σημαντικό, γιατί έχουμε αποκοπεί από συγγενείς και φίλους, να βγαίνουμε λίγο περισσότερο έξω, να έχουμε ενδιαφέροντα”, συνέστησε η κ. Σουσουρή ως “χάπι” για τη νόσο και έστειλε το μήνυμα της κοινωνικοποίησης, της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και της έλλειψης διαφορετικότητας.
Τέλος, η ίδια ανέφερε πως η Μονάδα στηρίζεται από το Υπουργείο Υγείας, όμως πολλοί τοπικοί φορείς, ο κόσμος που γνωρίζει το έργο της Μονάδας, αλλά και οι συγγενείς των ασθενών, που βλέπουν ότι οι άνθρωποί τους έχουν μια πιο γλυκιά και δημιουργική καθημερινότητα, βρίσκονται πάντα στο πλευρό τους.
