Διογκώνεται η δυσαρέσκεια των καταναλωτών από τις διακοπές νερού στις οποίες προχωρούν συνεργεία της ΔΕΥΑΜΒ για τουλάχιστον δύο απλήρωτους λογαριασμούς, ακόμη και για μικρά ποσά της τάξης των 39 ευρώ.
Σε Βόλο και Νέα Ιωνία οι διαμαρτυρίες είναι έντονες από πολίτες οι οποίοι αναφέρουν ότι κόπηκε το νερό σε άτομα με αναπηρία, σε ασθενείς και ηλικιωμένους, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση και για χαμηλής αξίας οφειλές. Καθημερινά αρκετός κόσμος συγκεντρώνεται στα γραφεία της Επιχείρησης για να προχωρήσουν είτε σε εξόφληση της οφειλής είτε σε διακανονισμό, ώστε να αρχίσει και πάλι το νερό να τρέχει στις βρύσες, με τις διαμαρτυρίες να μην λείπουν.
Παρόλα αυτά οι καταναλωτές είναι αναγκασμένοι να καταβάλλουν και το τέλος επανασύνδεσης, επιβαρυνόμενοι ακόμη περισσότερο οικονομικά. Το ζήτημα διακοπής υδροδότησης αποτελεί βασικό θέμα συζήτησης και στα κοινωνικά δίκτυα με πολλούς να αναφέρονται με δυσφορία σε αυτό.
Για παράδειγμα συμπολίτισσα υποστηρίζει χαρακτηριστικά: «Θέλω να μοιραστώ κάτι που με έχει πικράνει και εξοργίσει βαθιά. Πρόσφατα έκοψαν το νερό στους ηλικιωμένους γονείς μου, (χωρίς καμία ειδοποίηση) δύο ανθρώπους 80 χρόνων, που στηρίζονται σε αυτό το βασικό αγαθό για την καθημερινότητά τους. Το να βλέπεις υπερήλικες να μένουν χωρίς νερό, ακόμη και για μικρό ποσό οφειλής, είναι κάτι που δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε ανθρώπινο ούτε δίκαιο. Και δυστυχώς δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Την ίδια εικόνα βλέπω και σήμερα στη γειτονιά μου: οικογένειες, άτομα με προβλήματα υγείας, ηλικιωμένοι… όλοι να βιώνουν τη σκληρή πραγματικότητα μιας διακοπής νερού. Το νερό όμως είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, κατοχυρωμένο από διεθνείς οργανισμούς και ευρωπαϊκές οδηγίες. Η πρακτική της διακοπής νερού σε ευάλωτες ομάδες για οφειλές –ειδικά όταν είναι μικρές ή όταν δεν υπάρχει προηγούμενη πλήρης ενημέρωση και δυνατότητα ρύθμισης– έχει χαρακτηριστεί από τον Συνήγορο του Πολίτη ως καταχρηστική και, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, μη σύμφωνη με το πνεύμα της νομοθεσίας. Και αυτό πρέπει να το γνωρίζουν όλοι. Η πρόσβαση στο νερό δεν μπορεί να γίνεται «εργαλείο πίεσης». Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας, υγείας και βασικού δικαιώματος κάθε ανθρώπου» καταλήγει.
