Καμιά φορά η ελαφρότητα της υπερβολής συνεργαζόμενη με την απέραντη άγνοια μπορεί να οδηγήσει σε λεκτικές ακροβασίες, που καταλαβαίνεις αμέσως ότι αυτός που τις εκστομίζει είναι ένας … παζαρίσιος φωνακλάς και τίποτε άλλο.
Ο Δήμαρχος του Βόλου, από τις πρώτες μέρες της βασιλείας του, διακήρυξε ότι στόχος της πόλης του Βόλου δεν είναι να φτάσει μόνον το Μονακό, αλλά να προσπαθήσει ακόμη και να το ξεπεράσει. Μάλιστα, κάποια στιγμή, σε κορύφωση μεγαλείου, με την ευκαιρία των έργων στην… Καραμπατζάκη, μας διαβεβαίωσε ότι πλέον το Μονακό αντιγράφει τον Βόλο.
Είπαμε να λέμε … υπερβολές αλλά όχι μέχρι στο σημείο να μπαίνουμε στα χωράφια της … γραφικότητας.
Βλέποντας, λοιπόν, ότι λέγε-λέγε μπορεί και μερικοί (μπόλικοι θα έλεγα εγώ) εύπιστοι να πειστούν από την μπαρουφολογία, σκέφτηκα να συγκρίνω, όσο αυτόείναι δυνατόν (θα καταλάβετε ότι συγκρίνουμε τον …ΝΠΣ με την Μικτή Κόσμου) το Μονακό, που είναι ανεξάρτητο Πριγκιπάτο, με τον Βόλο, που δεν είναι πριγκιπάτο αλλά είναι πρωτεύουσα του Ν. Μαγνησίας, και προσεχώς μπορεί (ποιος ξέρει?) να αποκτήσει ακόμη και … πρίγκιπα.



Το Μονακόμε μια έκταση μόνο 2 τετραγωνικών χιλιομέτρων και πληθυσμό περίπου 38.300 άτομα, είναι ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα μέρη του κόσμου. Αντίθετα, ο Βόλος έχει εμβαδόν 387,1 Km2 και 144.500 κατοίκους (εδώ τους ρίχνουμε στ΄ αυτιά).
Η οικονομία του Μονακό βασίζεται κυρίως στον τουρισμό. Το λιμάνι του έχει αποκλειστικά τουριστικό προορισμό και φιλοξενεί όλο σχεδόν το χρόνο μεγάλο αριθμό θαλαμηγών. Ιδιαίτερη ανάπτυξη έχει και η βιομηχανία χημικών προϊόντων, μηχανουργίας, υφαντουργίας και ειδών διατροφής. Επιχειρηματίες από όλο τον κόσμο προτιμούν τις τράπεζες του Μονακό, που τις ευνοεί η νομοθεσία του πριγκιπάτου για το τραπεζικό απόρρητο και τη χαμηλή φορολογία.Ο Βόλος από την δική του πλευρά, με πλούσιο βιομηχανικό παρελθόν και ανθηρή οικονομία είναι άγνωστο πού βασίζεται σήμερα. Ο τουρισμός είναι πενιχρός, η βιομηχανία σε σταδιακή υποχώρηση, το λιμάνι ψάχνεται κι αυτό να βρει τον δρόμο του.
Το Μονακό έχει κατά κεφαλήν ΑΕΠ που φτάνει τα 164.420 δολάρια και είναι το δεύτερο υψηλότερο στον κόσμο.Παρεμπιπτόντως, στο Μονακό μένουν περίπου 12.200 εκατομμυριούχοι. Αυτό σημαίνει ότι ένας στους τρεις κατοίκους είναι εκατομμυριούχος.Η ανεργία κυμαίνεται στο 2%.Το ποσοστό της φτώχειας είναι μηδέν. Έχει το υψηλότερο προσδόκιμο ζωής στον κόσμο, στα 85,8 έτη.Ο Βόλος (η Μαγνησία πιο σωστά) έχει κατά κεφαλή ΑΕΠ 12.676 € (μας ρίχνει άγρια το Μονακό), οι εκατομμυριούχοι σπανίζουν (οι σφαλιάρες πέφτουν βροχή), έχει ανεργία κοντά στα 15% (μας ξαναρίχνει το Μονακό), το ποσοστό φτώχιας είναι στην αναλογία των 2/3 (κι άλλο …ξύλο) και το προσδόκιμο ζωής (το εθνικό, γιατί το τοπικό μας λείπει) είναι 81,7 έτη (κι εδώ μας ρίχνουν).
Είπαμε ότι τα έσοδα του πριγκιπάτου προέρχονται απ΄ τον τουρισμό. Στο μυαλό κάποιων τουρισμός μπορεί να σημαίνει λαμπάκια, αερόστατα, Πάολα και μπουζουκλερί. Στο Μονακό, λοιπόν, οι άνθρωποι είναι τελείως σοβαροί και επαγγελματίες. Και καλό είναι να δούμε τί κάνουν οι Μονεγάσκοι και μαζεύουν τουρίστες 12 μήνες τον χρόνο, οι οποίοι πληρώνουν ακριβά τις επισκέψεις τους στο Πριγκιπάτο, και το … γουστάρουν.






• Ένα από τα διασημότερα καζίνο της Ευρώπης, είναι στο Μονακό, στο Μόντε Κάρλο. Εκεί στενάζουν στον μπακαρά τα πιο «φουσκωμένα» πορτοφόλια του κόσμου. Ο τζόγος αυτού του επιπέδου μαζεύει ακριβό τουρισμό. Προσοχή, όμως.Οι κάτοικοι του Μονακό απαγορεύεται δια νόμου να τζογάρουν. Ο Βόλος, έχει τζόγο μπόλικο, νόμιμο και παράνομο, φτηνιάρικο, όμως. Εδώ που τα λέμε δεν είναι και λογικό να έλθει κάποιος στην πόληγια να τζογάρει. Γιατί να το κάνει άλλωστε.
• Στο Πριγκιπάτο, από το 1929, διεξάγεται το διάσημο Γκραν Πρι του Μονακό και θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς και καταξιωμένους αγώνες αυτοκινήτων στον κόσμο. Η AutomobileClub of Monaco εκτιμάται ότι δαπανά περίπου 20 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο για προετοιμασίες, μάρκετινγκ και δράσεις για τον αγώνα. Τα έσοδα για το Μονακό είναι περίπου στα 100 εκατ. €.Στο Βόλο, μπορεί να μην έχουμε Γκραν Πρι, αλλά κάθε μέρα οι οδηγοί διαγωνίζονται σε φουρκέτες, διεισδύσεις και φρεναρίσματα, όταν κατεβαίνουν την Ιωλκού, ή περνάνε με προσοχή τα τριπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα της Δημητριάδος.
• Στο Μονακό από το 1910 υπάρχει το διάσημο ωκεανογραφικό Μουσείο, που μαζεύει κάθε χρόνο εκατομμύρια επισκέπτες. Ο Ζακ-ΥβΚουστώ διετέλεσε διευθυντής του από το 1957 έως το 1988.Διαθέτειαίθουσες για φάλαινες, καρχαρίες, χελώνες, όστρακα και οστρακοειδή, ενυδρεία με περίπου 6.000 είδη ψαριών και εγκαταστάσεις για ιχθυοτροφείο, όπου διασταυρώνονται και σώζονται σπάνια είδη ψαριών. Ο Βόλος έχει σπουδαίο Μουσείο, εξαιρετικούς αρχαιολογικούς χώρους, περίφημα αρχαία θέατρα, μερικώς περιθωριοποιημένα και κυρίως η κορυφή της πόλης αισθάνεται αλλεργία σε ό,τι έχει σχέση με την αρχαιολογία, ακόμη και με τους …αρχαιολόγους.
• Το Μονακό με μία απίθανης πυκνότητας αστική δόμηση, μέσα σε μια έκταση μόνο 2 τετραγωνικών χιλιομέτρων,έχει κάποιους από τους παγκοσμίως γνωστούς και πλέον εντυπωσιακούς κήπους. O Κήπος των Ρόδων της Πριγκίπισσας Γκρέις Κέλι, με έξι χιλιάδες τριανταφυλλιές να κοσμούν 5.000 τμ., οι Εξωτικοί κήποι που είναι γνωστοί και για τον λόγο ότι μοιράζουν τα φυτά τους σε όλο τον κόσμο και ο λεγόμενος Ιαπωνικός κήπος, δίνουν το στίγμα της καλαισθησίας. Αν μάλιστα κανείς κοιτάξει με προσοχή στις ταράτσες ή ανάμεσα στα κτίρια θα διαπιστώσει ότι το πράσινο είναι παντού. Ο Βόλος, μοιάζει πολύ φτωχός μπρος σ αυτή την εικόνα. Οργανωμένους κήπους δεν έχει γιατί δεν γουστάρει. Για παράδειγμα, το πάρκο Βαλαχή πνίγεται μέσα στα χόρτα και την …αδιαφορία. Τα λουλουδάκια, δεν έχουν καμία λογική κήπου, αλλά συγκυριακού και δαπανηρού εντυπωσιασμού. Το πράσινο δεν είναι το χρώμα της πόλης. Κλαδεύουμε τα δέντρα σάμπως και να κάνουμε καρατομήσεις. Και να φανταστεί κανείς ότι ο Βόλος είναι ιδανική περίπτωση να στήσει Βοτανικούς κήπους, με δεδομένο ότι έχει Γεωπονική σχολή.
Στο Μονακό, τετρακόσιοι φοιτητές, εγγράφονται κάθε χρόνο στο Διεθνές Πανεπιστήμιο του Μονακό (IUM) για να πάρουν «master στην πολυτέλεια», master στα Οικονομικά και στο Διεθνές Management. Είναι το καμάρι του Πριγκιπάτου, παρά το γεγονός ότι και εκεί κυκλοφορούν … οι τύποι με τις περίεργες ρόμπες.Εμείς στον Βόλοέχουμε πολύ πιο ολοκληρωμένο και σοβαρό ακαδημαϊκό ίδρυμα, που θα έπρεπε να είναι το καμάρι του Βόλου. Αλλά η αμορφωσιά και το κόμπλεξ το έχει αναγάγει σε κίνδυνο, μήπως και γίνει ο Βόλος …πανεπιστημιούπολη.
Μπορεί να γράψει πολλά και θαυμαστά κανείς για το Μονακό, ως ταξιδιωτικός ρεπόρτερ. Αν μπει όμως στην διαδικασία να συγκρίνει την πόλη του με το Πριγκιπάτο κινδυνεύει να δυστυχήσει, ακόμη κι αν είναι γέννημα θρέμμα Βολιώτης, όπως εγώ. Ο Βόλος είναι μία πόλη με πολλά φυσικά χαρίσματα. Βουνό, θάλασσα και ό,τι καλό δίνει η φύση. Ως αστικό συγκρότημα, όμως, είναι αφημένο στην τύχη του, «κουρασμένο», χωρίς στόχους και ορίζοντα, μακριά από τις εξελίξεις του green&smarteconomy. «Τί μας λες τώρα», θα πει κάποιος «Εδώ εμείς θα κάψουμε σκουπίδια και είμαστε μπιμπαρισμένοι με αδέσποτα, πλάκα μας κάνεις;».
Λοιπόν, κλείνοντας θα ήθελα να πω σε μερικούς, που περνούν τους πολίτες ως τελείως αδαείς, ότι πριν διαλέξουν το αντίπαλο δέος για να κάνουν συγκρίσεις, καλό είναι να το γνωρίζουν. Γιατί, στην δική μας περίπτωση, είναι βέβαιο ότι στο μοναδικό Μονακό που έχουν πάει αυτοί που κάνουν αυτές τις ατυχείς συγκρίσεις, είναι ή μπριζολάδικο, ή καφετέρια ή μπουζουκλερί.







































