Η χώρα βαδίζει και πάλι στο κενό, συμπαρασύροντας έναν λαό, που μαζί με τη φτώχια, την εξαθλίωση, την ανεργία και την υποανάπτυξη των μνημονιακών πολιτικών αντιμετωπίζει τον ευτελισμό κάθε έννοιας κοινωνικής δικαιοσύνης και λαϊκής κυριαρχίας.
Εφαρμόζουν σκληρή και δεξιά νεοφιλελεύθερη πολιτική ενάντια στους πολίτες. Εκμεταλλεύονται την αδράνεια και την αδιαφορία του.
Συνθλίβουν την κοινωνία και την οικονομία ανάμεσα στη λιτότητα και τα μνημόνια και οδηγούν τη χώρα σε πλήρη βουλγαροποίηση. Ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι η λύση.
Από το 2010 στάθηκα με δύναμη και αποφασιστικότητα απέναντι σε όλα τα μνημόνια . Πίστευα και πιστεύω ξεκάθαρα πως αυτές οι πολιτικές ανακυκλώνουν την κρίση, διαλύουν την κοινωνία, ανατρέπουν κάθε ισορροπία, υπονομεύουν την ανεξαρτησία της χώρας και κυρίως την οδηγούν κάθε μέρα σε ένα τεράστιο αδιέξοδο.
Είναι αδιανόητο να παρακολουθεί κανείς μια χώρα που η οικονομία της διαλύεται, η παραγωγική της βάση εξαϋλώνεται, το τραπεζικό σύστημα, οι μεταφορές, τα δίκτυα και η γη μας ξεπουλιέται και ο λαός εξαθλιώνεται, η Κυβέρνηση και το σύστημα να τη σπρώχνουν ακόμη περισσότερο προς την καταστροφή.
Ουδέποτε ο ελληνικός λαός δέχτηκε τόσο μεγάλη ταπείνωση για αυτό και ήρθε η ώρα να μιλήσει και να δράσει.
Λαϊκό πατριωτικό κίνημα χρειάζεται με διάθεση σύγκρουσης και ανατροπής που θα θέσει όρους για τη λειτουργία της δημοκρατίας, των επενδύσεων, της εργασίας και της ανάπτυξης, της κοινωνικής πολιτικής και της ευημερίας του λαού. Δεν μπορεί να περιμένεις ανάπτυξη στα συντρίμμια μίας κοινωνίας.
Να αγωνιστούμε χρειάζεται ώστε το μεγάλο λαϊκό πατριωτικό κίνημα να αναλάβει πρωτοβουλίες και να διαμορφώσει άλλες εξελίξεις.
Να ξεφύγουμε από τη λογική «δεν γίνεται τίποτα» και να περάσουμε στη λογική «γίνονται όλα» και να πιέσουμε για να ανατραπούν οι νέες αντιλαϊκές πολιτικές της λιτότητας. Να αλλάξουμε τους όρους στην πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας, με βάση αρχές και αξίες που θα δώσουν ξανά ελπίδα στην κοινωνία.
Περπατώντας στο δρόμο της ζωής είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα πέσεις. Να είσαι όμως έτοιμος να σηκωθείς και να προχωρήσεις μπροστά, αποφασιστικά και με το κεφάλι ψηλά.
Αλλοίμονο εάν η χώρα μας γίνει χώρος λίγων βολεμένων ανθρώπων. Τότε θα χάσουμε όλοι μαζί τη ψυχή μας. Δεν πρέπει να το αφήσουμε αυτό να συμβεί.
Δεν πρέπει να επιβληθούν σκουριασμένες αντιλήψεις που θα κρατήσουν το λαό καθηλωμένο και τη χώρα αναχρονιστική.
Μην αποστρέφεσαι την πολιτική. Η πολιτική είναι ΟΛΑ. Είναι αποφάσεις που καθορίζουν τα πάντα. Αλλοίμονο σε εκείνους που δεν συμμετέχουν και αποδέχονται άλλους να αποφασίζουν για την τύχη τους και τη ζωή τους. Να μη βολεύεσαι, να αγωνίζεσαι πάντα για το μεγάλο και το ωραίο. Να κάνουμε επιτέλους, το θέλω, πράξη και αποτέλεσμα.
Δεν είναι ελπίδα η βαρβαρότητα του νεοφιλελευθερισμού. Η ελπίδα βρίσκεται στις αστείρευτες δυνάμεις του αγωνιζόμενου λαού.
