Η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, δεν σημαίνει αυτόματα και φιλολαϊκή νομισματική και οικονομική πολιτική, αλλά μόνο «εν δυνάμει», εφ’ όσον ο έλεγχος τους βρεθεί στα χέρια μιας πραγματικής αριστερής κυβέρνησης και όχι κάτι σαν αριστερή με έντονη νεοφιλελεύθερα πολιτική εφαρμογή (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ).
Αντίθετα όσο έχουμε αυτό το ευρώ με τις ακραίες νεοφιλελεύθερες επιλογές της ευρωζώνης, η κατάσταση είναι τρίς φορές χειρότερη, δεδομένου ότι νόμισμα «ευρώ» εξυπηρετεί τις επιλογές του ευρωπαϊκού χρηματιστικού κεφαλαίου και ιδιαίτερα των κυρίαρχων οικονομικών ελίτ Βρυξελών Βερολίνου και συγγενών αυτών στην Αθήνα. Κατά συνέπεια η ανάκτηση του ελέγχου της νομισματικής πολιτικής μαζί και συναλλαγματικής, δίνει πλεονεκτήματα σε μια πραγματικά Αριστερή κυβέρνηση στην άσκηση οικονομικής πολιτικής.
Παρ’ ότι η ένταξη στην ευρωζώνη-ευρώ ήταν τραγικό λάθος, η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα με τις σημερινές συνθήκες κρίσης και αυστηρής οικονομικής επιτήρησης από την «τερα-τρόϊκα» (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ-ΕΜΣ), δημιουργεί εξ’ αρχής ορισμένες οικονομικο -θεσμικές δυσκολίες. Ωστόσο σε κάθε περίπτωση η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα ανοίγει ελπιδοφόρους προοπτικές στην οικονομία, ενώ τα όποια προβλήματα θα είναι προσωρινά και διαχειρίσιμα με κατάλληλη φυσικά προετοιμασία.
Ειδικότερα με τη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και την υπαγωγή της Τράπεζας Ελλάδος στο δημόσιο έλεγχο, εξασφαλίζεται η παροχή ρευστότητας στην οικονομία. Δηλαδή η Κεντρική Τράπεζα έχοντας το εκδοτικό προνόμιο θα λειτουργεί ως «φορέας δανεισμού τελευταίας καταφυγής» του ελληνικού δημοσίου, για την κάλυψη των αναπτυξιακών δαπανών (εφ’ όσον δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές), όπως κάνουν κατά κανόνα όλες οι χώρες που έχουν δικά τους νομίσματα (ΗΠΑ, Αγγλία, Ρωσία, Ιαπωνία, Ελβετία, κοκ). Ταυτόχρονα η Τράπεζα Ελλάδος θα λειτουργεί ως φορέας εξασφάλισης ρευστότητας στις εμπορικές τράπεζες, θέτοντας κανόνες χρηματοδότησης της οικονομίας και διευκολύνοντας την ανάληψη ιδιωτικών επενδύσεων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και η αναπροσαρμογή της συναλλαγματικής ισοτιμίας, διευκολύνει την ανάκτηση μεγάλου μέρους της εγχώριας αγοράς με την υποκατάσταση εισαγόμενων (γίνονται ακριβότερα) από εγχώρια προϊόντα, την αναζωογόνηση των ΜμΕ, αύξηση του ΑΕΠ και της απασχόλησης. Διευκολύνει επίσης τις εξαγωγές (γίνονται φθηνότερες) καθώς επίσης και τον τουρισμό, με αποτέλεσμα την αύξηση εισροής συναλλάγματος και τόνωση της εγχώριας αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής.
Επίσης η αποδέσμευση από την ευρωζώνη και η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, διευκολύνει την ανάκτηση του ελέγχου της δημοσιονομικής, της εισοδηματικής και αναπτυξιακής πολιτικής (ΠΔΕ-ΕΣΠΑ), καθώς και την κατάργηση της λιτότητας, τη δικαιότερη αναδιανομή εισοδήματος (φορολογία, κοινωνικές δαπάνες κά), την τόνωση της ζήτησης, παραγωγής και απασχόλησης. Ο κίνδυνος μαζικής εκροής έχει σχεδόν εκλείψει μετά την υιοθέτηση ελέγχων στις ροές κεφαλαίων. Με την εθνικοποίηση των τραπεζών και τη σταθεροποίηση του εθνικού νομίσματος, οι έλεγχοι θα αρθούν σταδιακά, αλλά οι έλεγχοι στις εξαγωγές κεφαλαίων θα διατηρηθούν από ένα ύψος και πάνω θα διατηρηθεί. Από την άλλη με το δημόσιο έλεγχο στις τράπεζες οι λαϊκές καταθέσεις θα διασφαλιστούν πλήρως.
Η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα αρχικά θα γίνει σε ισοτιμία 1:1 (1 ευρώ = 1 νέα δραχμή). Στην πορεία αναπόφευκτα θα γίνει μικρή αναπροσαρμογή της ισοτιμίας , η οποία θα οδηγήσει σε μικρή αύξηση τιμών λόγω ακριβότερων εισαγωγών που χρειάζεται να γίνουν οπωσδήποτε . Ωστόσο επειδή το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών είναι σχεδόν ισοσκελισμένο (μετά από επταετή ύφεση), δεν θα προκύψουν μεγάλες ανάγκες για συναλλαγματικά αποθέματα για την κάλυψη τους. Από την άλλη θα έχουμε τεράστια αύξηση συναλλάγματος από εξαγωγές και τουρισμό, πράγμα που θα λειτουργήσει σταθεροποιητικά τόσο για το νόμισμα όσο για την οικονομία.
Όσον αφορά την ομαλή τροφοδοσία της αγοράς με βασικά είδη (τρόφιμα, καύσιμα, φάρμακα), μπορούν με συντονισμένες κρατικές ενέργειες να αντιμετωπιστούν οι όποιες έκτακτες ανάγκες για σχετικά μικρό χρονικό διάστημα. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι η Ελλάδα καλύπτει ήδη βασικές ανάγκες τροφίμων και φαρμάκων από εγχώριες πηγές, ενώ έχει ικανοποιητική εγχώρια κάλυψη στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Από την άλλη με την προώθηση διακρατικών και διμερών συμφωνιών με άλλες χώρες, μπορούμε να καλύψουμε οποιεσδήποτε ανάγκες σε βασικά είδη (καύσιμα, φάρμακα, κλπ) με αντίστοιχη προώθηση δικών μας προϊόντων.
Γενικότερα με την εφαρμογή πολυδιάστατης και ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής ισότιμων σχέσεων με όλες τις χώρες, θα αναβαθμιστεί η θέση της Ελλάδας, οικονομικά, πολιτικά και γεωστρατηγικά. Από την άλλη με την αποδέσμευση από την ευρωζώνη, η χώρα δεν θα γίνει λιγότερο ευρωπαϊκή, αλλά θα ακολουθήσει διαφορετική πορεία από τις χώρες της ζώνης του ευρώ, όπως κάνουν για παράδειγμα άλλες χώρες που είναι μεν στην ΕΕ, αλλά δεν είναι στην ευρωζώνη, πχ. Σουηδία και Δανία.
Βασικός στόχος της «Λαϊκής Ενότητας» είναι η προώθηση της παραγωγικής ανασυγκρότησης και η δραστική μείωση της ανεργίας με την εφαρμογή μεταβατικού οικονομικού προγράμματος προοδευτικής εξόδου από την κρίση, με ορίζοντα τη σοσιαλιστική προοπτική. Κατ’ αρχή μιλάμε για ένα «σχέδιο» κοινωνικο-οικονομικής ανάπτυξης στη βάση των αρχών του δημοκρατικού προγραμματισμού, με τομεακή, κλαδική, περιφερειακή και χωροταξική διάσταση, στην οποία θα εξασφαλιστεί πλατιά λαϊκή συμμετοχή στην επεξεργασία και υλοποίηση των στόχων του. Κεντρικός στόχος του σχεδίου είναι η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και η δραστική μείωση της ανεργίας.
Σημαντικός προωθητικός παράγοντας επανεκκίνησης της οικονομίας και προώθησης της παραγωγικής ανασυγκρότησης είναι η κατάργηση της λιτότητας, η τόνωση της ζήτησης, της παραγωγής και απασχόλησης. Κατά συνέπεια η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 750 €, της 13ης σύνταξης, η ίση αμοιβή για ίδια δουλειά στους νέους, αφορολόγητο 12.000 € για κάθε φορολογούμενο, προστασία της α’ κατοικίας από πλειστηριασμούς, παροχή στήριξης σε οικογένειες και άτομα που ζουν στα όρια της φτώχειας( ολική διαγραφή χρεών), είναι ποιοτικά στοιχεία εξόδου από την κρίση. Ταυτόχρονα χρειάζεται η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και προσφοράς δημοσίων αγαθών (υγείας, παιδείας, πρόνοιας, κοινωνικής ασφάλισης κ.ά), με όρους αναβάθμισης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Όλα αυτά είναι μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα, αλλά ταυτόχρονα μέτρα και μηχανισμοί τόνωσης της ανάπτυξης, της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της κοινωνικής αναγέννησης της χώρας.
Η «Λαϊκή Ενότητα» κρατώντας τις καλύτερες παραδόσεις, αγώνων και ριζοσπαστικών ιδεών της Αριστεράς, προβάλλει ως σύγχρονος πολιτικός εκφραστής των δυνάμεων της μισθωτής εργασίας, μικρομεσαίων αγροτών, επαγγελματιών, αυτοαπασχολούμενων, μικροεπιχειρηματιών, άνεργων και της νεολαίας, που τα ζωτικά τους συμφέροντα βρίσκονται σε αντίθεση με τις πολιτικές των μνημονίων και των κομμάτων που τις στηρίζουν. Η αποδοκιμασία τους στις επερχόμενες εκλογές και η στήριξη της «Λαϊκής Ενότητας», είναι το πρώτο βήμα για να ανοίξει ο δρόμος σε μια ελπιδοφόρα προοπτική στον ελληνικό λαό, στη νεολαία και γενικότερα στη Πατρίδα μας.
