Οι αγρότες βρίσκονται ξανά στους δρόμους. Τα τρακτέρ στα μπλόκα δεν είναι εικόνα συνηθισμένης διαμαρτυρίας, όπως πολλές άλλες που γίνονται κατά καιρούς, αλλά αποτέλεσμα μιας πολιτικής που άφησε τον αγροτικό κόσμο εκτεθειμένο στην άγνοια, την ακρίβεια, την αδιαφάνεια και την ανασφάλεια. Η καθυστέρηση στις ενισχύσεις, τα σκάνδαλα και το υψηλό κόστος παραγωγής χτυπούν πρώτα τους
μικρομεσαίους παραγωγούς αυτούς δηλαδή, που στήριξαν διαχρονικά την ελληνική ύπαιθρο. Οι αγρότες δεν ζητούν προνόμια ζητούν σεβασμό και συνέπεια. Η χώρα χρειάζεται ένα σχέδιο που ενώνει τη βιώσιμη ανάπτυξη με την κοινωνική δικαιοσύνη και αυτό είναι το πραγματικό στοίχημα της εποχής.
Η λύση δεν βρίσκεται σε πρόχειρες παροχές. Χρειάζεται μείωση του κόστους παραγωγής με στοχευμένα μέτρα για ρεύμα, καύσιμα και λιπάσματα. Χρειάζονται ισχυροί και διαφανείς συνεταιρισμοί που θα δώσουν δύναμη στους παραγωγούς.
Χρειάζεται νέα πράσινη πολιτική, με επενδύσεις σε ανθεκτικές καλλιέργειες, σύγχρονα συστήματα άρδευσης και ψηφιακές εφαρμογές. Κρίσιμο στάδιο για τον εκσυγχρονισμό της αγροτικής παραγωγής είναι η επιστροφή των νέων στην ύπαιθρο.
Με πρόσβαση σε γη, χρηματοδοτικά κίνητρα και εκπαίδευση, η ελληνική γεωργία μπορεί να αποκτήσει ξανά προοπτική και βιωσιμότητα.
Από την άλλη το κράτος πρέπει να είναι δίκαιο, διαφανές και αποτελεσματικό.
Με το να δημιουργήσει έναν αξιόπιστο μηχανισμό πληρωμών, με ξεκάθαρους κανόνες, με έλεγχο και λογοδοσία. Η πολιτεία πρέπει να σταθεί δίπλα στον αγρότη, να ακούσει τα προβλήματα του και να σχεδιάσουν μαζί το αύριο του πατρογονικού τομέα. Με θεσμούς ισχυρούς και πολιτικές που κοιτούν στο μέλλον. Η ελληνική ύπαιθρος μπορεί και πρέπει να αναγεννηθεί.
