Βαδίζοντας προς το 2026, η Μαγνησία μοιάζει με εκείνο το γνώριμο τοπίο που αλλάζει χρώματα με τις εποχές, αλλά κρατά πεισματικά τη μνήμη του. Από τον Παγασητικό μέχρι το Πήλιο, από τα εργοστάσια που σίγησαν μέχρι τα χωριά που επιμένουν να ανασαίνουν, ο τόπος μας κουβαλά μια ιστορία αγώνων, δημιουργίας και αλληλεγγύης. Και αυτή η ιστορία μάς ζητά ξανά να τη συνεχίσουμε, όχι με κραυγές, αλλά με σκέψη, καρδιά και πράξη.
Το 2026 ας είναι μια χρονιά όπου η Μαγνησία θα ξαναβρεί την αυτοπεποίθησή της. Όχι μέσα από εύκολες υποσχέσεις, αλλά μέσα από ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που βάζει στο κέντρο τον άνθρωπο. Τον εργαζόμενο του Βόλου, τον αγρότη του Αλμυρού, τον νέο επιστήμονα που παλεύει να μείνει στον τόπο του, τη μικρή επιχειρηματία που επιμένει να δημιουργεί μέσα σε δύσκολες συνθήκες. Η πρόοδος δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι το δικαίωμα να ζεις με αξιοπρέπεια εκεί που γεννήθηκες.
Ως δημοκρατική παράταξη που γεννήθηκε από τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι από τα σαλόνια της εξουσίας, πιστεύουμε βαθιά ότι η ανάπτυξη χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη είναι κενό γράμμα. Η Μαγνησία μπορεί και πρέπει να γίνει πρότυπο πράσινης μετάβασης με κοινωνικό πρόσημο, με προστασία του φυσικού της πλούτου, με αναγέννηση της βιομηχανικής της βάσης, με στήριξη της καινοτομίας που δεν ξεχνά τον άνθρωπο. Το Πήλιο δεν είναι μόνο τουριστικός προορισμός, είναι πολιτισμός, είναι οικοσύστημα, είναι τρόπος ζωής.
Το 2026 ας είναι επίσης μια χρονιά επανασύνδεσης με την πολιτική ως συλλογική υπόθεση. Χρειαζόμαστε ξανά τον διάλογο στις γειτονιές, στα καφενεία, στα πανεπιστήμια, στα σωματεία. Χρειαζόμαστε μια προοδευτική φωνή που να συνθέτει τη λογική με το συναίσθημα, τον ρεαλισμό με το όνειρο. Γιατί χωρίς όραμα, η πολιτική καταντά διαχείριση της μιζέριας.
Εύχομαι το 2026 να μας βρει πιο ενωμένους, πιο δίκαιους, πιο τολμηρούς. Να μας βρει να κοιτάμε το μέλλον χωρίς φόβο, με την ήρεμη δύναμη που δίνει η γνώση ότι οι μεγάλες αλλαγές ξεκινούν πάντα από τους ανθρώπους και τους τόπους που πιστεύουν στον εαυτό τους. Η Μαγνησία το έχει αποδείξει στο παρελθόν. Μπορεί να το κάνει ξανά. Και αξίζει να το κάνει με αξιοπρέπεια, δημοκρατία και κοινωνική αλληλεγγύη.
*Υπ. Διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου
