Ενεργοί Πολίτες με Όραμα και Λογισμό, 48 χρ. Κατοχής. (Στους Μαθητές μου, που Ονειρεύονται και δεν Βολεύονται)

Γράφει ο Αδάμος Α. Μουζουρής *

«Ψηφίδες Ιστορίας, «κτήμα τε ες αιεί».
Παλιγγενεσία (1821)– Μικρά Ασία (1922) – Κύπρος (1974).

«Πάντ’ ανοιχτά, πάντ’ άγρυπνα, τα μάτια της ψυχής μου».
(Δ. Σολωμός).

Αγαπημένε μου Αναγνώστη, Σαράντα οκτώ (48) χρόνια μετά την τουρκική εισβολή (20 Ιουλίου 1974) και τη συνεχιζόμενη κατοχή, «αποχαιρετούμε» τη χρονιά της Παλιγγενεσίας, Διακόσια (200) χρόνια μετά το Ξεσηκωμό του 1821.

«Η ζωή του αληθούς πολίτου πρέπει να τελειώνει ή δια την ελευθερίαν του ή με την ελευθερίαν του». (Ανώνυμος ο Έλλην).

«Ελευθερία ή Θάνατος». Το υπέρτατο Χρέος των Αγωνιστών του Μεγάλου Ξεσηκωμού του Γένους. Και το δικό μας Χρέος; Ξόφλησε με τις (αναγκαίες) επετειακές τιμές; Δεν ξοφλάμε με κανένα ιστορικό γεγονός, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την Επανά-σταση του 1821, η οποία με τον Απελευθερωτικό της χαρακτήρα συμπλήρωνε την Αμερικανική Ανεξαρτησία (1776), την Γαλλική Επανάσταση (1789) και ήταν η απαρχή των απελευθερωτικών αγώνων, ιδιαίτερα στα Βαλκάνια.

Η Επανάσταση του 1821 είναι ένας διαχρονικός Προμαχώνας του Χρέους! Ο Άνθρωπος καταξιώνεται όταν εκπληρώνει το Χρέος του, εθνικό – πατριωτικό, πνευματικό, ηθικό, χωρίς εξωτερικό κατά-ναγκασμό και με ανιδιοτέλεια, χωρίς την προσδοκία του κέρδους.

Το Χρέος που είναι, μεταξύ πολλών, η διαφύλαξη της ελευθερίας και της γλώσσας.

«Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα»;
(Δ. Σολωμός).
Η γλώσσα ήταν ο σπινθήρας που σιγόκαιγε στα σκοτεινά χρόνια της σκλαβιάς και θέρμαινε τις καρδιές των ραγιάδων για ελευθερία. Η γλώσσα έθρεψε το Διαφωτισμό και αυτός, με πρωτεργάτη τον Ρήγα, πυρπόλησε τις καρδιές των σκλαβωμένων Ελλήνων για διεκδίκηση της Ελευθερίας με τίμημα το θάνατο! «Ελευθερία ή Θάνατος».

Το Χρέος είναι η διαφύλαξη της πολιτισμικής και πολιτιστικής μας ταυτότητας.

Εξιστορεί ο Γεώργιος Τερτσέτης:
«Εις τα 1836 ήμουν εις Αθήνας, … Μίαν ημέρα ο Ζαϊμης, ο Γεώργιος Κουντουριώτης, ο γέρο Χατζή Μέξης και ο Αντώνιος Κριεζής συμφώνησαν να ανέβουν εις την Ακρόπολη, να ιδούν την Ακρόπολη και τα αρχαία της. Ο Χατζή Μέξης ερώτησε έναν απόμαχο που σκοτωθεί ο Γκούρας, προπορεύθη ο απόμαχος, και ανέβαινε ο γέρος τους σωρούς των λιθαριών να φθάσει εις τον τόπον του ανδρείου πολεμιστού. ….. Ο Κριεζής ανέβει εις το υψηλότερων μέρος της Ακροπόλεως, και αγνάντευε το στοιχείων που τόσο τίμησε, οι οφθαλμοί του εβουτούσαν εις τα νερά των Σπετσών, εις την Νικαριά, εις την Κω. Ο Ανδρέας Ζαϊμης με επήρε ίσια το δρόμο του Παρθενώνος. …. Είδα … Το πρόσωπό του ακτινοβολούσε από ωραιότητα και νεότητα, επειδή ο ενθουσιασμός της τέχνης αναγεννάει τον Άνθρωπο, τρεμάμενα ήταν τα χείλη του, φως ο οφθαλμός του` θαυμάζοντας τον άντρα δεν του ομίλησα αφίνοντάς τον εις τη σιγή της μελέτης του«.

»Μίαν νύκτα τον ερώτησα. Κυρ Ανδρέα πως σου έφανη η Ακρόπολις, ..». »Δεν πρόβλεπα ποτέ, μου λέγει, πως θα μου υπεράρεσε τόσο! Λησμόνησα τον εαυτό μου, πατώντας εκείνα τα χώματα. Είδα τον Παρθενώνα, τα μάρμαρά του καταγής, τον έστησα ως ήτον εις τες λαμπρές του ημέρες, ζωντάνευσαν τα αγάλματα, κινούνταν οι ζωγραφιές, ομιλούσαν οι άνθρωποι, έφεγγε το πρόσωπο της Αθηνάς καταμεσής του ναού εις την εντελειών της τέχνης και του κάλλους, … ενθυμήθηκα τα Παναθήναια εις την λάμψη του καλοκαιριού, και είδα την Ακρόπολη μεστή από κόσμο αρχαίο, έψαλαν οι ιερείς, έτριζαν τα αμάξια, και μα την αλήθεια, ο νους μου έγινε μια Παναθηναϊκή εορτή` αν ο άνθρωπος εδεήθη ποτέ ηδονή άδολη από λύπη, την δοκίμασα και εγώ τότε».

Ο Γ. Τερτσέτης συμπληρώνει ως συνέχεια της Επίσκεψης στην Ακρόπολη. «Αυτή η χάρις του πνεύματος να ζωντανεύει πέτρες και λιθάρια, όπου των παλαιών ανδρών από αιώνες ούτε χούφτα μικρή από σκόνης τους σώζεται, δεν μαρτυράει αυτή η χάρις την χάριν και την δύναμιν της ψυχής του»; (Προλεγόμενα Γ. Τερτσέτη, Απομνημονεύματα Θ. Κολοκοτρώνη, «Μέρμηγκας», σελ. 293/4).

«Αυτή η χάρις..», τι άλλο μπορεί να είναι από το Χρέος της διαφύλαξης της πολιτισμικής και πολιτιστικής μας ταυτότητας!

Αγαπημένε μου Αναγνώστη, αυτήν «την χάριν και την δύναμιν της ψυχής του», των ψυχών Όλων όσων αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για τη αναγέννηση του Ελληνικού Κράτους το 1821, ας κρατήσουμε ως διαχρονική παρακαταθήκη της Παλιγγενεσίας. «Δύναμη ψυχής» με μέτρο και αισθητική, με ύφος και ήθος, χωρίς αλαζονική στάση που «ψηλώνει» αλλά δεν μεγαλώνει τον Άνθρωπο.

Το Χρέος είναι η βοήθεια στον συνάνθρωπό μας. Το χαμόγελο στο διπλανό μας. ανεξάρτητα από την καταγωγή, την θρησκεία και το χρώμα. Η προώθηση της φιλίας, της αλληλεγγύης και της συναδέλφωσης των λαών….. Η διαφύλαξη και εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η καλλιέργεια και η εμπέδωση των αρχών του δικαίου.

Σαράντα οκτώ (48) χρόνια μετά την τουρκική εισβολή (20 Ιουλίου 1974) το κατοχικό συρματόπλεγμα της ντροπής και της ατίμωσης μοιράζει στα δυο την καρδιά μας και την Πατρίδα μας, η αιματοβαμμένη μπότα του Αττίλα βεβηλώνει τη Γη μας, η τούρκικη σημαία μαχαιρώνει τον Πενταδάκτυλο παραχαράσσοντας την Ιστορία μας, και βουβά είναι τα καμπαναριά με αλειτούργητες τις Εκκλησίες και τα Μοναστήρια μας.

Σαράντα οκτώ (48) χρόνια μετά την τουρκική εισβολή (20 Ιουλίου 1974) και τη συνεχιζόμενη κατοχή, δεν μπορούμε να διώξουμε από τα όνειρά μας τη θλιβερή πραγματικότητα. Δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από την Κερύνεια, την Αμμόχωστο, του Μόρφου, την Λάπηθο, το Μπουγάζι και τ’ άλλα μέρη μας. Δεν μας αφήνουν το αγιόκλημα και το γιασεμί τους. Στο ένα μυρίζει η θύμηση, στο άλλο ο νόστος αγιάζει.

Σαράντα οκτώ (48) χρόνια μετά την τουρκική εισβολή (20 Ιουλίου 1974),

«Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πέθαναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.

Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε`
Κάποτε μες στην σκέψη τες ακούει το μυαλό.
Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν».
(Κ. Π. Καβάφης, Φωνές).

«Ιδανικές φωνές ..», των Αδελφικών Φίλων, των Συνοδοιπόρων και Συμπολεμιστών, των οποίων μαζεύομαι τα διάσπαρτα στην Κατεχόμενη Γη «λείψανα – οστά» Τους και τα ενταφιάζουμε!

«Ιδανικές φωνές ..» των Αδελφών – Ελλήνων της Μητρόπολης (ΕΛ.ΔΥ.Κ. Ελληνική Δύναμη Κύπρου), οι οποίοι παρά την προδοσία έπεσαν, αρνούμενοι να παραδώσουν αμαχητί την πατρίδα και με τη θυσία τους έγιναν βράχοι στον γκρεμό για να κρατιέται η αξιοπρέπεια και η τιμή του Έθνους!

Σαράντα οκτώ (48) χρόνια μετά την τουρκική εισβολή (20 Ιουλίου 1974) και τη συνεχιζόμενη κατοχή, η πορεία μας είναι αμετακίνητος μονόδρομος: Λύση και όχι διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Λύση, Δίκαιη, Βιώσιμη και Λειτουργική, για το καλό Όλων μας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Λύση που θα προνοεί και θα διαφυλάττει το Ενιαίο, το Κυρίαρχο (μια ιθαγένεια) και το Ανεξάρτητο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Λύση σύμφωνη με τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, του Καταστατικού Χάρτη του Ο.Η.Ε., της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και των αρχών και αξιών της Ε.Ε. Λύση που δίνει τη δυνατότητα σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους να ζήσουν ειρηνικά, χωρίς το στρατό κατοχής (Αττίλα), χωρίς τα συρματοπλέγματα και χωρίς Εγγυήτριες Δυνάμεις. Με ελευθερία Διακίνησης, Εγκατάστασης και Ιδιοκτησίας για όλους από την Κερύνεια μέχρι τη Λεμεσό και από την Πάφο ίσαμε τον Απόστολο Ανδρέα (Καρπασία).

Σαράντα οκτώ (48) χρόνια μετά την τουρκική εισβολή (20 Ιουλίου 1974) και τη συνεχιζόμενη κατοχή και εκατό χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922). Για τούτο όχι μόνο αναγκαία αλλά και Χρέος – Οφειλή η αναφορά μας στα Άγια Χώματα της Αιολικής, Ιωνικής και Δωρικής Γης, του Πόντου και της Καππαδοκίας, της Θράκης και της Πόλης. Χρέος και Οφειλή είναι και η κατάθεση της αιώνιας μνημοσύνης μας για Αυτούς που μύρωσαν τα Άγια Χώματα με αίμα, δάκρυ και ιδρώτα.

1922, Μικρασιατική Καταστροφή.

«τον φρονεί βροτούς δύσαντα,
τον πάθει μάθος θενά κυρίως έχεαν».
((ο Δίας) έδειξε στον άνθρωπο το δρόμο της γνώσης (φρόνησης)
και έβαλε νόμο: ο παθός μαθός. (το πάθημα μάθημα).
(Αισχύλου, Αγαμέμνων. στ.176 – 7).

Επιμύθιο: Αγαπημένε μου Αναγνώστη, από καρδιάς Χρόνια Πολλά! Ευχή και ελπίδα η νέα χρονιά να είναι λυτρωτική για την Μεγάλη Πατρίδα, όπως για και την Μικρή – Γλυκιά ιδιαίτερη Πατρίδα, την Κύπρο μας!

(Ακολουθεί Β΄ Μέρος).

*Φιλόλογος – Ιστορικός
Πρόεδρος της Ένωσης
Κυπρίων Ν. Μαγνησίας

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.