Της Ράνιας Γάτου, ποιήτριας, δοκιμιογράφου, εικαστικού
Στην Κυρία Ουρανία Βώκου – Ξούδη, εγγονή του Πολυδεύκη Μαρουδή γειτόνισσα και φίλη μου. μια ζωντανή πηγή μνήμης και δημιουργίας, που με την ψυχή της συνδέει γενιές, ιστορίες και θάλασσες. Με τιμή και θαυμασμό για την παρουσία της, που σαν ήρεμο κύμα αφήνει ανεξίτηλα ίχνη στην καρδιά της ζωής.
Ο Πολυδεύκης Μαρουδής, ένας άνδρας που ενσάρκωσε την αληθινή ουσία της ελληνικής ναυτοσύνης και της εφοπλιστικής κληρονομιάς, άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στην ελληνική ναυτιλία. Ήταν οραματιστής, επιχειρηματίας και πατριώτης, με μια ζωή αφιερωμένη στην εξυπηρέτηση του κοινού και στην ανάπτυξη των θαλάσσιων συνδέσεων που ενίσχυσαν την οικονομία και την κοινωνία της εποχής του. Ο λόγος του ήταν γεμάτος σοφία, η δουλειά του γεμάτη αποφασιστικότητα και η κληρονομιά του, με τις μετακινήσεις και τις επενδύσεις του, άφησε πίσω του έναν θρόισμα που ακούγεται μέχρι σήμερα.
Γεννημένος σε μια εποχή που απαιτούσε καινοτομία και σκληρότητα, ο Πολυδεύκης Μαρουδής κατάφερε να δημιουργήσει από το μηδέν μια εφοπλιστική αυτοκρατορία. Το 1890 αποφοίτησε από τη Σχολή Προμηθέας, ένα από τα κορυφαία εκπαιδευτικά ιδρύματα της εποχής του, όπου εξειδικεύτηκε στη μηχανική των ατμοπλοίων. Η αφοσίωση του στη θάλασσα δεν περιοριζόταν μόνο στην επαγγελματική του πορεία αλλά και στην ίδια τη φιλοσοφία της ζωής του. Εκείνος πίστευε ότι η θάλασσα δεν ήταν μόνο πηγή πλούτου αλλά και δάσκαλος, που δίδασκε ταπεινότητα, δύναμη και σοφία.
Το πρώτο του μεγάλο εγχείρημα στην εφοπλιστική βιομηχανία ήταν η αγορά και η λειτουργία του ατμόπλοιου «Έλλη». Το πλοίο αυτό δεν ήταν απλώς ένα μέσο μεταφοράς εμπορευμάτων και επιβατών, αλλά αποτέλεσε έναν αγωγό πολιτισμού και σύνδεσης για τις κοινότητες των νησιών του Βόλου και της Εύβοιας. Μέσα από τα δρομολόγια του, ο Μαρουδής έφερε στους ανθρώπους των περιοχών αυτών την ευκαιρία για ανάπτυξη, δημιουργώντας σημαντικούς δεσμούς εμπορίου και πολιτισμού. Τα πλοία του, όπως το «Φρίξος», η «Πτερωτή» και η «Τριγλία», έγιναν σύγχρονοι Οδυσσείς που ένωναν απομακρυσμένα μέρη και έφερναν κοντά τις ψυχές των ανθρώπων.
Ο Πολυδεύκης Μαρουδής δεν ήταν μόνο εφοπλιστής. Ήταν, επίσης, άνθρωπος με βαθιά αίσθηση του πατριωτισμού και με μεγάλη κοινωνική ευθύνη. Ένας από τους βασικούς στόχους του ήταν να συμβάλει στην πρόοδο και την ευημερία της περιοχής του. Στήριξε τις υποδομές, ενίσχυσε την εκπαίδευση των νέων και προσέφερε τεράστια βοήθεια στις τοπικές κοινότητες, εξασφαλίζοντας μια συνεχιζόμενη αναπτυξιακή πορεία για τα νησιά και τον Βόλο. Τα πλοία του έγιναν τα σύμβολα αυτής της κοινωνικής προσφοράς, καθώς εξυπηρετούσαν καθημερινά τις ανάγκες των ανθρώπων και τους έδιναν τη δυνατότητα να προοδεύσουν.
Σε μια εποχή που η ναυτιλία αποτελούσε ζωτικό πυλώνα ανάπτυξης, η οικογένεια Μαρουδή εγκαταστάθηκε στον Βόλο, προσφέροντας τις γνώσεις και την τεχνολογία της ναυτιλίας για να συμβάλει στην πρόοδο και την ανάπτυξη της πόλης. Η έδρα τους εκεί σηματοδότησε μια νέα εποχή για την περιοχή, με τα πλοία του Πολυδεύκη Μαρουδή να συνδέουν τις πόλεις και τα λιμάνια σε μια αδιάκοπη ροή ανθρώπων και εμπορευμάτων. Η επένδυση στην τεχνολογία της εποχής, δηλαδή τα ατμόπλοια, ήταν καθοριστική για την αναβάθμιση των μεταφορικών μέσων και την ενίσχυση της ναυτιλιακής δύναμης της χώρας.
Αναμφίβολα, η κληρονομιά του Πολυδεύκη Μαρουδή δεν περιορίζεται στην επιχειρηματική του αριστεία, αλλά επεκτείνεται και στη στήριξη της οικογένειας και των αγαπημένων του. Ήταν αγαπητός σύζυγος, στοργικός πατέρας και ενθουσιώδης μέντορας για τα παιδιά του: τον Κωνσταντίνο, την Αρετή, την Πηνελόπη και τον Στάθη. Ταυτόχρονα, η αγάπη του για τη γυναίκα του, Ελένη Κατσικάκη, έβρισκε έκφραση όχι μόνο στα λόγια αλλά και στις πράξεις του. Κάθε φορά που το πλοίο του έφτανε στο λιμάνι, η κόρνα του ήταν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και συναισθηματικά σημεία της ημέρας, ένα σύμβολο για την αγάπη και την αφοσίωση που έτρεφε προς την οικογένειά του και την πατρίδα του.Ο Πολυδεύκης Μαρουδής, εφοπλιστής με αξιοσημείωτη παρουσία στο ναυτιλιακό στερέωμα, είχε ως αδελφό έναν άνθρωπο που, εν μέσω της ταραγμένης εποχής της Μικρασιατικής Καταστροφής, ανέλαβε με αφοσίωση και ευθύνη το αξίωμα του Υπουργού Ναυτιλίας, καθοδηγώντας την Ελλάδα σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας της.
Η Ουρανία Βώκου-Ξούδη, σύζυγος του Χρυσόστομου Ξούδη, φαρμακοποιού, εγγονή του Πολυδεύκη Μαρουδή και κόρη της Πηνελόπης Μαρουδή, προσφέρει μια συγκινητική μαρτυρία για τον παππού της, αναδεικνύοντας την ψυχή του καθώς και τη βαθιά του σχέση με τη θάλασσα και την οικογένεια. «Ο παππούς μου ήταν για εμάς κάτι παραπάνω από εφοπλιστής», λέει με περηφάνια. «Ήταν ένας ποιητής της θάλασσας, ένας άνθρωπος που δίδαξε με το παράδειγμά του ότι η ζωή απαιτεί θάρρος και ταπεινότητα. Μας μιλούσε για τα ταξίδια του και για τους ανθρώπους που συνάντησε στα λιμάνια, και για το πόσο σημαντικό ήταν να βοηθάς και να στηρίζεις την κοινωνία. Δεν ήταν απλά επιχειρηματίας, ήταν ο άνθρωπος που έδινε στον άλλον την ευκαιρία να προοδεύσει».
Ο Πολυδεύκης Μαρουδής, με την εισαγωγή των ατμόπλοιων στη ναυτιλία, όχι μόνο αναβάθμισε τις εμπορικές διαδρομές, αλλά και έθεσε τα θεμέλια για μια νέα εποχή στην ελληνική ναυτιλία, συνδέοντας νησιά και λιμάνια με ταχύτητα και ασφάλεια. Η καινοτομία του στον τομέα της ναυτιλίας καθιστά την κληρονομιά του ανεκτίμητη, καθώς βοήθησε στην ανάπτυξη και την ευημερία της Μαγνησίας που εξυπηρετούσαν τα πλοία του.
Από την Τεργέστη στον Βόλο και τον Σκαραμαγκά, το ατμόπλοιο Έλλη, το «Φρίξος», η «Πτερωτή» και η «Τριγλία», χάραζαν πορείες όχι μόνο στα νερά αλλά και στις ζωές όσων ταξίδευαν, υφαίνοντας ιστορίες ανάμεσα στη θάλασσα και τον χρόνο. Ακόμα και στη Στυλίδα, το πρακτορείο του Πολυδεύκη Μαρουδή στεκόταν ως σημείο αναφοράς, μια γέφυρα ανάμεσα στον τόπο και τη θάλασσα, όπου οι άνθρωποι αντάλλασσαν όνειρα και ταξίδια με τον ορίζοντα.
Η ζωή του Πολυδεύκη Μαρουδή υπήρξε πραγματικά ένα ποίημα γεμάτο από τις εικόνες της θάλασσας, τις αντιφάσεις της φύσης και τις αντιφάσεις του ανθρώπου. Με τη σοφία του και την αφοσίωσή του, κατόρθωσε να συνδυάσει τη ναυτική τέχνη με τον ανθρωπισμό και να αφήσει πίσω του έναν κόσμο καλύτερο από εκείνον που βρήκε. Η κληρονομιά του δεν θα ξεχαστεί ποτέ, καθώς η επιρροή του και το έργο του παραμένουν ζωντανά στα νερά που ταξιδεύουν ακόμα και σήμερα τα πλοία του, συνεχίζοντας να συνδέουν την κοινωνία και τις ψυχές.
Η κληρονομιά του Πολυδεύκη Μαρουδή είναι ανεκτίμητη και η σημασία του στην ελληνική ναυτιλία αναγνωρίζεται σε κάθε γωνιά της θάλασσας που εξυπηρετούσε. Η τολμηρή του επιχειρηματικότητα, η καινοτομία του στην εισαγωγή των ατμοπλοίων και η κοινωνική του προσφορά ανέδειξαν τον Πολυδεύκη Μαρουδή ως έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες της εποχής του. Μέσω των πλοίων του, ο Πολυδεύκης Μαρουδής όχι μόνο έφερε πιο κοντά νησιά και λιμάνια, αλλά συνέβαλε και στη μεταφορά πολιτισμού, εμπορίου και ανθρώπινων αξιών. Η οικογενειακή του κληρονομιά, όμως, δεν περιορίζεται στα επαγγελματικά του επιτεύγματα.
Ο Πολυδεύκης Μαρουδής υπήρξε για την οικογένειά του ένα παράδειγμα αφοσίωσης και αγάπης, και η προσωπική του ζωή, γεμάτη ανθρωπιστικά ιδανικά, ήταν εξίσου αξιόλογη. Τα πλοία του δεν ήταν απλώς μέσα μεταφοράς, αλλά σύμβολα κοινωνικής προσφοράς και ισχυρών δεσμών που σχηματίζονταν ανάμεσα στις περιοχές που εξυπηρετούσαν. Οι αναμνήσεις του από τα ταξίδια, οι διδασκαλίες του για τη θάλασσα και την αξία της κοινωνικής αλληλεγγύης, καθοδήγησαν τις επόμενες γενιές και αναδεικνύουν την πλήρη σημασία της παρακαταθήκης του στην ιστορία της ναυτιλίας και της ελληνικής κοινωνίας.Τα πλοία του δεν ήταν μόνο σίδερο και ξύλο, αλλά ζωντανές διαδρομές αλληλεγγύης, που χάραξαν ανεξίτηλα τη θάλασσα της ελληνικής ψυχής.
