Η θλιβερή εκδοχή του Πάσχα και οι σκέψεις που γεννιούνται

Στην σημερινή εποχή οι καταστάσεις που βιώνουμε είναι δύσκολες και πρωτόγνωρες για όλους μας, ειδικά αυτή την περίοδο (του Πάσχα), που γύρω μας κυκλοφορεί μια αίσθηση πένθους για την Σταύρωση του Κυρίου μας, αλλά και για όλους όσοι έχουν χάσει κάποιον.
Σήμερα λοιπόν, όπως και κάθε τέτοια μέρα, κάθε χρόνο οι άνθρωποι “στολίζονται” ώστε να πάνε στην εκκλησία, αλλά και στα κοιμητήρια λόγω των ανθρώπων που έχουν χάσει. Μόλις φτάσεις λοιπόν σε ένα τέτοιο περιβάλλον βλέπεις τους γύρω σου, γνωστούς καιν αγνώστους να τους περιβάλει μια αίσθηση στεναχώριας και θλίψης που τους οδηγεί μέχρι και στο κλάμα. Έτσι και εγώ μόλις έφτασα σήμερα με τους δικούς μου στο νεκροταφείο πήγαμε κατευθείαν στους ανθρώπους μας που έχουν αποβιώσει. Εκεί όμως, μου τράβηξαν το ενδιαφέρον οι άνθρωποι που πενθούσαν. Άλλοι ήταν σκυφτοί κλαίγοντας, ένας άλλος χάιδευε το μάρμαρο ενός τάφου, που λογικά ήταν της γυναίκας του , καθώς και άλλοι που αναπολούσαν και μονολογούσαν τα παλιά.
Εξαιτίας όλων αυτών που είδα και βίωσα σήμερα γράφω αυτό το κείμενο. Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε ότι σαν άνθρωποι που είμαστε δεν μπορούμε να ζήσουμε για πάντα, αλλά μπορούμε να δημιουργήσουμε πράγματα και αναμνήσεις που έτσι θα μείνουν στο μέλλον, με αποτέλεσμα να μην ξεχαστούμε.

Άρα δεν χρειάζεται να δυσανασχετούμε για το σήμερα που δεν είμαστε απολύτως ελεύθεροι (λόγω κορωνοϊού), αλλά θα πρέπει να προσπαθούμε κάθε μέρα για το καλύτερο που θα μας κάνει να πετύχουμε ό,τι επιθυμούμε μέχρι να κλείσουμε τα μάτια μας. Προσπάθησε να ζήσεις, ζήσε για να προσπαθείς.

Ι.Κ.

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.