Σήμερα, όπως είθισται κάθε χρόνο, οι γυναίκες έχουν την τιμητική τους! Σήμερα τιμάται επίσημα η προσφορά της γυναίκας, της μάνας, της κόρης, της συζύγου, της γιαγιάς. Τόσοι πολλοί ρόλοι με τόσες πολλές ευθύνες αλλά και χαρές αντίστοιχα!
Η 8η Μαρτίου είναι αφιερωμένη παγκοσμίως στη Γιορτή της Γυναίκας. Έχει καθιερωθεί τιμής ένεκεν των αγώνων του γυναικείου κινήματος για την έμπρακτη κατοχύρωση της Ισότητας των δύο φύλων σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Η συγκεκριμένη ημερομηνία αποτελεί ιστορικά την ημέρα αποτίμησης των κατακτήσεων των δικαιωμάτων των γυναικών και λειτουργεί ως αφετηρία νέων στόχων και σκοπών σε κυβερνητικό, πολιτικό, κοινωνικό και εν τέλει πανανθρώπινο επίπεδο.
Σήμερα ,λοιπόν, γιορτάζει η γυναίκα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, της Ευρώπης, του κόσμου. Γιορτάζει επίσης η εργαζόμενη μητέρα, η άνεργη και η ανάπηρη. Στις περισσότερες χώρες του κόσμου τέτοια ημέρα διοργανώνονται εκδηλώσεις με κύριο αίτημα την απόλαυση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των κοριτσιών και γυναικών, ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας, οικονομικής και κοινωνικής θέσης.
Αξίζει σήμερα, με αφορμή τον εορτασμό της γυναίκας, να προβληματιστούμε αναφορικά με τη θέση της γυναίκας στο κοινωνικό γίγνεσθαι και τους πολλαπλούς ρόλους που αναλαμβάνει ως μητέρα, εργαζόμενη, σύζυγος και ως γυναίκα πάνω από όλα. Ας προβληματιστούμε πολύ περισσότερο για τη γυναίκα που αντιμετωπίζει οποιοδήποτε πρόβλημα αναπηρίας.
Η γυναίκα με αναπηρία είναι η μάνα, η σύζυγος, η κόρη και η γιαγιά, που έχει τις ίδιες ανάγκες, επιθυμίες και όνειρα με οποιαδήποτε άλλη γυναίκα του κόσμου. Η γυναίκα με αναπηρία αξίζει και επιζητά το σεβασμό, την αγάπη και την κατανόηση που κάθε γυναίκα επιθυμεί να απολαμβάνει στη ζωή της από τον κοινωνικό περίγυρο και την Πολιτεία.
Ως αναπηρικό κίνημα, οφείλουμε να τονίσουμε πως οποιαδήποτε διάκριση φύλου και αναπηρίας μαρτυρά έλλειψη γνώσης και ενημέρωσης.
Με την καθημερινή μας δράση και εκστρατεία ευαισθητοποίησης, επιχειρούμε να καταδείξουμε το γεγονός ότι οι γυναίκες με αναπηρία βιώνουν μεγαλύτερη διακριτική μεταχείριση όχι μόνο σε σχέση με τις γυναίκες χωρίς αναπηρία, αλλά και σε σχέση με τους άντρες με αναπηρία.
Η απαράδεκτη υιοθέτηση προκαταλήψεων και στερεοτύπων στην κοινωνία και στο οικογενειακό περιβάλλον στρεβλώνει την εικόνα των γυναικών, πόσο μάλλον των γυναικών με αναπηρία.
Το καθημερινό φαινόμενο της αρνητικής στάσης και μεταχείρισης των γυναικών με αναπηρία ως πολιτών χωρίς δικαιώματα , οδηγεί νομοτελειακά στην κοινωνική τους απομόνωση και στον αποκλεισμό.
Ωστόσο, ως αναπηρικό κίνημα έχουμε τη φωνή και τη δύναμη να ακουστούμε. Οι φοβίες, η συναισθηματική και πνευματική αναπηρία της κοινωνίας είναι χειρότερα δεινά από κάθε κρίση, οικονομική, πολιτική ή προσφυγική. Ως αναπηρικό κίνημα διεκδικούμε ισότητα και ισοτιμία σε όλες τις εκφράσεις της ζωής και για όλους τους ανθρώπους, ανεξαιρέτως φύλου, εθνότητας, θρησκείας, κοινωνικο-οικονομικής κατάστασης και αναπηρίας.
Είμαστε ανοιχτοί στη συνεργασία γιατί πιστεύουμε πως η ενωτική δύναμη των πολιτών και η αλληλεγγύη είναι η μόνη λύση και προστασία ενάντια σε κάθε απειλή καταστρατήγησης των δικαιωμάτων της ανθρωπότητας.
