Από την πρόσφατη συνέντευξη του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στον ΑΝΤ1: «Η κυβέρνηση αποφάσισε ότι στην παρούσα συγκυρία η Αλεξανδρούπολη είναι τόσο μεγάλης στρατηγικής, γεωπολιτικής και ενεργειακής σημασίας για τη χώρα μας, ώστε πρέπει να παραμείνει στην κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου και συγκεκριμένα του ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο έχει και τη δυνατότητα να αναπτύξει το λιμάνι και να αξιοποιήσει πλήρως όλες του τις δυνατότητες. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επεκταθώ πολύ περισσότερο γιατί στην παρούσα συγκυρία δεν βλέπαμε το λόγο να πουληθεί το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης σε κάποιον ξένο επενδυτή».
Από πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή»: «Σύμφωνα με πηγές της «Κ» θα ανατεθεί τώρα στο ΤΑΙΠΕΔ η εκπόνηση των περιβαλλοντικών και άλλων μελετών που απαιτούνται, αλλά και η κατάρτιση ολοκληρωμένου σχεδίου ανάπτυξης (master plan), όπως και business plan. Στο πλαίσιο αυτό θα προχωρήσουν τα έργα επέκτασης και εξοπλισμού του λιμανιού –μεταξύ των οποίων προβλέπεται και η περαιτέρω εκβάθυνσή του για να μπορεί να φιλοξενεί ακόμη μεγαλύτερα πλοία–, θα τακτοποιηθούν χωροταξικά εντός της χερσαίας ζώνης και σε κατάλληλες υποδομές οι σημερινοί χρήστες του λιμανιού και θα γίνουν και οι όποιες άλλες επενδύσεις χρειαστούν. Το σχετικό πρότζεκτ αντιμετωπίζεται από το Δημόσιο ως πρόγραμμα επαύξησης της αξίας περιουσιακού στοιχείου του χαρτοφυλακίου του».
Γνωρίζω πως όσα γνωρίζει ένας πρωθυπουργός τα ξέρουν ελάχιστοι, αλλά η παραπάνω εξέλιξη φανερώνει τουλάχιστον ελλειμματικό αρχικό στρατηγικό σχεδιασμό, αν όχι παντελή έλλειψή του.
Και αναρωτιέμαι: Το λιμάνι του Βόλου στερείται στρατηγικής σημασίας για την χώρα; Τι από αυτά που είπε ο πρωθυπουργός για την Αλεξανδρούπολη δεν ισχύει, έστω σε έναν βαθμό, για το λιμάνι του Βόλου και πρέπει να φύγει, σύμφωνα με την σημερινή κυβέρνηση, από την κυριότητα του ελληνικού δημοσίου; Είναι σίγουροι ότι ένα τέτοιο μεγάλο λιμάνι στην καρδιά του Αιγαίου, στο κέντρο της Ελλάδας και με εγγύτητα σε βασικές στρατιωτικές δομές της πρέπει να είναι στα χέρια του οποιουδήποτε ιδιώτη και όχι του δημοσίου; Μήπως αλλάξει η «παρούσα συγκυρία» και το αντιληφθούμε πολύ αργά; Και γιατί ανάλογο πρόγραμμα αναβάθμισης του λιμανιού από το ΤΑΙΠΕΔ δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην περίπτωση του Βόλου;
Και, τέλος πάντων, ποιος τα συζητάει όλα αυτά με βάση και το υπάρχον master plan του λιμένος Βόλου; Ποιος αποφασίζει και με βάση ποιον τοπικό, περιφερειακό, εθνικό αναπτυξιακό σχεδιασμό; Από την υπόθεση – παρωδία της πλατφόρμας LNG έξω από το λιμάνι μέχρι τα της πώλησής του, όλα μα όλα οδηγούν σε ένα βασικό συμπέρασμα: ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Έτσι όμως δεν διοικείται η χώρα.
Προσωπικά δεν θεοποιώ ούτε τον ρόλο του κράτους, ούτε των ιδιωτών. Θέλω να διασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον, το συμφέρον όλων μας, και αυτό απαιτεί το κατάλληλο μείγμα πολιτικής σε κάθε διαφορετική περίπτωση. Απαιτεί να έχει ανοιχτούς ορίζοντες η σκέψη των κυβερνώντων. Και πάνω από όλα απαιτεί να υπάρχει σχέδιο που υπηρετούν όλοι. Μου αρέσει η ιδιωτική πρωτοβουλία, στηρίζω όπου και όσο μπορώ την υγιή επιχειρηματικότητα και την συνεργασία δημοσίου – ιδιωτών με κανόνες, απεχθάνομαι όμως την εκποίηση στρατηγικών υποδομών της χώρας χωρίς σχέδιο, χωρίς προοπτική, χωρίς μυαλό, μόνο για ταμειακούς λόγους.
