Η 3η Δεκεμβρίου έχει θεσπιστεί από τα Ηνωμένα Έθνη, το 1992, ως η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Με αφορμή την Ημέρα αυτή είναι σημαντικό να αναφερθούμε όχι τόσο στην αυτού κάθε αυτού αναπηρία αλλά σε όλους εμάς που με τη συμπεριφορά και τις πεποιθήσεις μας διαμορφώνουμε θετικές στάσεις και αξίες για την κοινωνική αποδοχή των ατόμων με αναπηρίες. Η «αποδοχή» της αναπηρίας, είναι μία λέξη που εύκολα προφέρεται, όμως δύσκολα κάποιος την εννοεί και ακόμα πιο δύσκολα την πράττει. Άραγε όλοι εμείς αποδεχόμαστε την αναπηρία κι αν ναι τί κάνουμε γι΄αυτό;
Η κοινωνική αποδοχή είναι ένα πολυδιάστατο φαινόμενο που μπορεί να ερμηνευτεί ανάλογα με την προοπτική του ατόμου, τις εμπειρίες του και το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ζει. Για ένα άτομο με αναπηρία, η κοινωνική αποδοχή συνδέεται με την αποδοχή της ίδιας του ύπαρξης και των αναγκών του μέσα σε μια κοινωνία που μπορεί να τον περιθωριοποιεί ή να τον αντιμετωπίζει διαφορετικά. Το ίδιο όμως αντιλαμβανόμαστε όλοι εμείς; Στην πραγματικότητα, η κοινωνική αποδοχή αναφέρεται στη διαδικασία με την οποία τα άτομα μέσα σε μια κοινωνία αναγνωρίζονται και ενσωματώνονται από την υπόλοιπη κοινωνία, ανεξαρτήτως της διαφορετικότητάς τους. Βασίζεται στην αρχή της ισότητας και του σεβασμού των ανθρώπων ανεξαιρέτως της λειτουργικής ικανότητας και της αντιληπτικής ανεξαρτησίας όπως ορίζουν τα κοινωνικά πρότυπα. Συνήθως, τα άτομα που δεν πληρούν αυτά τα πρότυπα, αντιμετωπίζουν αρνητικές συνέπειες τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό και επαγγελματικό επίπεδο. Η αναπηρία επιδρά στην ποιότητα ζωής των ατόμων αλλά και του οικογενειακού περιβάλλοντός τους για αυτό και τα ίδια τα άτομα αλλά και τα μέλη των οικογενειών βρίσκονται σε κίνδυνο για κοινωνική απομόνωση. Επιθυμία όλων μας, είτε είμαστε άτομα με αναπηρία είτε όχι, είναι το αίσθημα του “ανήκειν”, η ανάγκη να ανήκουμε σε μια ομάδα, να έχουμε ίσες ευκαιρίες, να συμμετέχουμε στα κοινά και να λαμβάνουμε τον απαραίτητο σεβασμό και την αποδοχή από όλους τους άλλους. Την αποδοχή που υπερβαίνει την απλή παροχή φυσικής προσβασιμότητας, την αποδοχή που δεν είναι απλώς μια ηθική επιταγή, αλλά μια ανάγκη για την ανάπτυξη μιας κοινωνίας που σέβεται την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων. Η ισότητα και η συμπερίληψη αποτελεί καθήκον του καθενός από εμάς και ο ρόλος του συντελεί στη διαμόρφωση μιας κοινωνίας που προάγει αυτές τις αξίες.
Η κοινωνία διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο για το αύριο. Η ενεργοποίηση για την ενημέρωση και προώθηση της κοινωνικής αποδοχής απαιτεί χρόνο, συντονισμένη δράση και αλλαγές σε βαθιά ριζωμένες κοινωνικές αντιλήψεις. Η εκπαίδευση είναι το θεμέλιο για την αλλαγή αυτών των αντιλήψεων. Οφείλουμε να μεγαλώσουμε τις νέες γενιές με τις αξίες της διαφορετικότητας, της αποδοχής και του σεβασμού κι αυτό με τη σειρά του να διασφαλίσει τη συμμετοχή όλων μας με ποικίλους τρόπους, αλλάζοντας ιδέες, απόψεις, νοοτροπίες… Η δική μας μικρο-κοινωνία, το σχολείο μας, όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, συμμετέχει στην αγώνα ευαισθητοποίησης, μέσα από δράσεις που πραγματοποιούνται όλο το χρόνο, με αποκορύφωμα την Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρίες. Η δράση αυτή αποτελεί ένα μικρό μέρος μιας μεγάλης προσπάθειας που πραγματοποιείται μεσα από τη συνεργασία του σχολείου με άλλα τυπικά σχολεία της σχολικής κοινότητας του Βόλου αλλά και άλλων φορέων. Η αδιάκοπη συνεργασία του σχολείου μας με φορείς, οργανώσεις και σχολικές μονάδες αποτελούν ένα δείγμα του τι μπορούμε όλοι μαζί να καταφέρουμε ώστε τα παιδιά μας να νιώσουν μέρος μιας ομάδας, ενός συνόλου, να συμμετέχουν ενεργά σε δραστηριότητες ώστε να αναπτύξουν την αυτοεκτίμηση που τους αρμόζει και να υπερνικήσουν τα εμπόδια της καθημερινότητας. Μέσα από εκπαίδευση, ευαισθητοποίηση και πρωτοβουλίες συνεργασίας, μπορεί να δημιουργηθεί μια κοινωνία που αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα, αναγνωρίζει τη δύναμη της ποικιλομορφίας και της μοναδικότητας του κάθε ατόμου και προσφέρει ίσες ευκαιρίες για όλους. Ας επιλέξουμε λοιπόν να πράξουμε και ας μη μείνουμε απλοί θεατές.
