Λυκοόρνια- τσαγκάλια κι αλεπούδες…
Νεοελληνικός μικροαστικός πολιτικός πολιτισμός, ο οποίος πάσχει από κακοήθη κοκεταρία από όψιμο νεοπλουτισμό και από μεταδοτική εξουσιομανία.
Κυβερνήσεις στην διαδοχή, δομές κατά παραγγελία και νόμοι ασπόνδυλοι, δημιουργούν απολιτικά και αντιδημοκρατικά περιβάλλοντα, που σκοπό έχουν την κοινωνική και συνταγματική σύγχυση, την ισχυροποίηση αυτού του αποκαλούμενου πολιτικού υπόκοσμου.
Δημιουργία νέου πολιτικού status kwo, ακολουθώντας την τακτική των Εβραίων υποδυόμενοι, τους ευαίσθητους, τους ευχάριστους, τους πονόψυχους, αλλά ταυτόχρονα και τους παντογνώστες.
Και μείς σαν λαός γνήσιων Χατζιαβάτηδων, χειροκροτούμε και ψηφίζουμε τον μαγικό νεοταξίτικο πολιτικό πολιτισμό, χωρίς να ξεχωρίζουμε τον χαφιέ, και τον δοσίλογο, της Εθνικής μας διάβρωσης.
Αφήνουμε ανέγγιχτα όλα αυτά τα αήττητα κνώδαλα με τα χρυσά μανικετόκουμπα να καμουφλάρουν τον σκοταδισμό και την υποκρισία και να υποδύονται τους υπερασπιστές της λαϊκής ανέχειας, και τους καβαλαραίους Αι- Γιώργηδες που προσπαθούν όλοι μαζί να σκοτώσουν το τέρας του μνημονίου που οι ίδιοι γέννησαν, έθρεψαν και τώρα τάχαμου θέλουν να το διώξουν.
Και το ευτράπελο αυτής της νεολουμπινίστικης συνταγής, των τάδε πολιτικοαργόσχολων και φιλοπερίεργων, κληρικών της δικής τους γελοιοπολιτικής αίρεσης, είναι το ότι αντί να νοιώθουν μπουκωμένοι από ενοχές για τις δικές τους «επιχειρήσεις αρετής» κατά του Έλληνα και της Ελληνίδας, εξακολουθούν να τους αρέσουν τα κόλλυβα της φτωχοποίησης. φτιάχνοντας μπάνκα απλησίαστη και καταπίστευμα εξουσίας για την επόμενη κληρονομική διαδοχή των άπορων και δύστυχων παχυλών κλώνων τους.
Mέγα σφάλμα να ζούμε με αυταπάτες.
