Η οικογένεια του ελληνικού αθλητισμού έγινε ακόμα πιο “φτωχή”, με το θάνατο του Γιάννη Ιωαννίδη. Ο “Ξανθός” κατέκτησε όλες τις εγχώριες πρωτιές με Άρη και Ολυμπιακό, αλλά δεν μπόρεσε να κατακτήσει και την ευρωπαϊκή κορυφή με τις δυο ομάδες και την ΑΕΚ.
Ιδιόρρυθμος και εκρηκτικός χαρακτήρας, απόλυτος στις απόψεις του, έντονα προληπτικός και βαθιά θρησκευόμενος. Ο Γιάννης Ιωαννίδης έγραψε μια τεράστια πορεία στο βιβλίο της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ.
Σε συλλογικό επίπεδο -ως προπονητής- ο Γιάννης Ιωαννίδης κατέκτησε 12 πρωταθλήματα Ελλάδας και 6 Κύπελλα Ελλάδας, δημιουργώντας δυο κορυφαίες ομάδες, την αυτοκρατορία του Άρη και τον.. θρύλο του Ολυμπιακού.
Δεν κατάφερε, ωστόσο, να κατακτήσει κανέναν ευρωπαϊκό τίτλο, παρ’ ότι βρέθηκε 6 φορές στο φάιναλ φορ της Euroleague.
Τις πρώτες 3 φορές με τον Άρη επί 3 συνεχόμενα χρόνια (1988, 1989, 1990) δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό, ενώ το κατάφερε τις επόμενες 3 φορές (το 1994 και το 1995 με τον Ολυμπιακό και το 1998 με την ΑΕΚ), γνωρίζοντας όμως και τις 3 φορές την ήττα στον τελικό.
Κάποιοι τον χαρακτήρισαν “λούζερ” και άλλοι “γραφικό”. Η εικόνα του, να βγάζει τα σακάκια την ώρα του αγώνα -από την αγωνία της στιγμής αλλά και για να τα δείξει εκνευρισμένος προς τους διαιτητές- ή να ανάβει τα τσιγάρα στον πάγκο αδιαφορώντας για το αν ήταν επιτρεπτό ή όχι, θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη μας.
Όλοι, όμως, αναγνωρίζουν το αθλητικό μεγαλείο του ανθρώπου και την παρακαταθήκη που άφησε!
