Ανασκόπηση στην πορεία του στον τοπικό Αθλητισμό μέσω του ΓΣ Βόλου και σε αθλητικούς φορείς κάνει στο διαδίκτυο ο πρόεδρος του συλλόγου, Αντώνης Χιώτης, τονίζοντας ότι ο Αθλητισμός ουσιαστικά στηρίζεται (σε πολλές τουλάχιστον περιπτώσεις) στον εθελοντικό χαρακτήρα.
Όπως σημειώνει: «Κάνοντας μια ανασκόπηση για την διαχρονική μου ενασχόληση με τον ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ αλλά και τον ιστορικό ΓΣ Βόλου, αναφέρω:
«Ασχολούμαι με τα διοικητικά του ΓΣ Βόλου από το 1982, ξεκινώντας και βοηθώντας εξωδιοικητικά στην αρχή, στην συνέχεια διορίστηκα από το πρωτοδικείο σε προσωρινό ΔΣ για να οδηγήσουμε τον σύλλογο σε εκλογές ομαλά, έπειτα από διάφορα προβλήματα, που είχαν προκύψει.
Ακολούθως εκλέχτηκα στο ΔΣ, πέρασα σχεδόν από τις εφορίες όλων των υπαρχόντων τμημάτων του συλλόγου. Το 1998 ανέλαβα καθήκοντα γεν. γραμματέα και από το 2000 μέχρι σήμερα το ΔΣ με τιμά με την εμπιστοσύνη του, ως πρόεδρο. Έχω αναλάβει επίσης θέσεις ευθύνης για 2 θητείες στον ΑΟΔΒ, γενικός γραμματέας, υπήρξα ιδρυτικό μέλος του Α.Ο.Ν.Α.Μ, μέλος ΔΣ ΕΣΚΑΘ, γενικός γραμματέας ΕΑΣ Ανατολικής Θεσσαλίας και πρόεδρός της. Πρωτοστάτησα στην πρώτη πανελλαδικά Ένωση ΕΑΣ και υπήρξα για τρεις θητείες πρόεδροςΣ της ΕΑΣ Θεσσαλίας. Όλες αυτές οι θέσεις εθελοντικές.
Συμμετείχα διοικητικός συνοδός σε πολλές διεθνείς αποστολές στίβου σε διάφορες χώρες.
Το 2004,προσέφερα σαν εθελοντής υπηρεσίες, στο γραφείο πόλης αλλά και στο Πανθεσσαλικό στάδιο, κατά την διάρκεια του τουρνουά ποδοσφαίρου.
Προσπάθησα και προσπαθώ κυρίως σαν πρόεδρος του ιστορικού ΓΣ Βόλου, με συναδέλφους και συνεργάτες, να κρατάμε τον σύλλογο, σε δύσκολες εποχές, σε ένα επίπεδο αρκετά υψηλό με τις ίδιες δυνάμεις, έχοντας σαν φιλοσοφία ότι από τον σύλλογο δεν βγάζουμε μόνο πρωταθλητές αλλά και σωστούς ανθρώπους. Μοναδικό μέλημά να έχουμε πρώτα χαρούμενα και υγιή παιδιά,
Νιώθω λοιπόν περηφάνια και ικανοποίηση για όλα αυτά αλλά ταυτόχρονα ευγνωμοσύνη, που μου δόθηκε η δυνατότητα να ασχοληθώ.
Υπόσχομαι δε ότι όσο ακόμη αντέχω και έχω την εμπιστοσύνη των μελών και των συνεργατών, θα προσπαθώ για τον Αθλητισμό και τη Νεολαία. Οι εθελοντές δεν είναι επαγγελματίες. Μόνο από μεράκι και αγάπη κάνουν κάτι και όχι για την τσέπη τους».
