Η σχέση του Ιάσονα Παπαδημητρίου με τα δίχτυα δείχνει να είναι στενή. Πιο στενή δείχνει όμως να είναι η σχέση του με τον Ολυμπιακό Βόλου, με τον 27χρονο επιθετικογενή ποδοσφαιριστή των «ερυθρόλευκων» να ξέρει καλά πώς είναι να σκέφτεται κανείς «ερυθρόλευκα» από την ηλικία των πέντε ετών! Γι’ αυτό και τα συναισθήματα που βιώνει φορώντας την εμφάνιση της αγαπημένης του ομάδας και σκοράροντας γι’ αυτήν ίσως και να είναι πιο έντονα, απόλυτα πηγαία και αληθινά…
Συνέντευξη: Χρυσόστομος Τρίμμης
Ο Ιάσων ακολουθεί λοιπόν την πορεία για μία «ερυθρόλευκη» εκστρατεία με στόχο την κορυφή στον Βόρειο Όμιλο της Football League. «Ο Ολυμπιακός Βόλου είναι υποχρεωμένος να πρωταγωνιστεί σε κάθε κατηγορία» όπως σημειώνει ο ίδιος, αποκαλύπτοντας ότι περιμένει πώς και πώς για να πανηγυρίσει μπροστά στον κόσμο της ομάδας, σ’ ένα γεμάτο γήπεδο!
-Σκόραρες στην πρεμιέρα και από εκεί και πέρα μέτρησες ακόμη και ένα γκολ μ.ό. στις πρώτες αγωνιστικές. Ποια είναι τα συναισθήματα που δημιουργούνται;
«Δεν ξέρω αν θα πρέπει να πω ότι δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Μάλλον δεν ταιριάζει κάτι τέτοιο ως έκφραση. Η αλήθεια είναι ότι θεωρώ πως βγαίνει η δουλειά που έχουμε κάνει από την αρχή της χρονιάς. Βάζω και την καραντίνα μέσα σ’ αυτό, γιατί ουσιαστικά εγώ δεν σταμάτησα ούτε κατά τη διάρκειά της. Προσπάθησα να εκμεταλλευτώ αυτήν την περίοδο γιατί είχα και κάποια περιττά κιλά και τα έχασα κατά τη διάρκεια της καραντίνας και συνεχίζουμε».
-Το γκολ όμως σίγουρα κάθε φορά αφήνει ευχάριστο συναίσθημα.
«Δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο ό,τι έχει να κάνει με το σκοράρισμα. Αλλά είναι σίγουρα κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό να πετυχαίνω γκολ για την ομάδα που στηρίζω από μικρό παιδί. Από πέντε χρονών θα πρέπει να σου πω ότι πήγαινα στο γήπεδο για να παρακολουθώ τους αγώνες του Ολυμπιακού Βόλου».
-Η σχέση σου με την ομάδα λοιπόν δεν ξεκίνησε τώρα και δεν είναι αποκλειστικά επαγγελματική και μόνο…
«Πέρασε από πατέρα σε γιο… Πραγματικά»!
-Είσαι από τους λίγους όμως που λένε ότι η καραντίνα τον ευνόησε σε κάτι. Προφανώς όμως η όλη κατάσταση δεν ήταν η καλύτερη για το σύνολο…
«Μπήκαμε γήπεδο για επίσημο παιχνίδι μετά από 380 ημέρες. Περισσότερο από έναν χρόνο από τότε που διακόπηκε το περσινό πρωτάθλημα της Football League! Aυτό ήταν κάτι πρωτόγνωρο και για τους ποδοσφαιριστές, και για τους προπονητές, πόσο μάλλον για τους γυμναστές που κλήθηκαν να διαχειριστούν κάτι που πρώτη φορά συναντούν, ώστε να είναι όλοι έτοιμοι και να αποφύγουν μικρούς ή και μεγαλύτερους τραυματισμούς. Σίγουρα επηρεάστηκε η ψυχολογία όλων, και ειδικά των αθλητών».
-Μεγάλο όντως το χρονικό διάστημα αποχής, και με νέα καραντίνα από τον Νοέμβριο…
«Αποδείχθηκε ότι το αν έχεις κλειστά τα γήπεδα δεν ήταν η καλύτερη λύση. Με μέτρα μπορούσαμε να επιστρέψουμε νωρίτερα και φάνηκε ότι δεν θα επηρεαζόταν οι αριθμοί σε ό,τι αφορά τη μεταδοτικότητα του ιού. Τουλάχιστον όταν αποφάσισαν ότι μπορούσαμε να επιστρέψουμε στις προπονήσεις, ανακουφιστήκαμε κάπως! Είπαμε ότι επιτέλους πλησιάζει η στιγμή να μπούμε και πάλι στο γήπεδο».
«Είπα ότι έρχομαι σε ένα λεπτό»
-Έρχεται λοιπόν η πρώτη επίσημη αναμέτρηση της χρονιάς και ο προπονητής σου (σ.σ. Στεφανος Ξηροφώτος), σου ανακοινώνει ότι είσαι στη βασική ενδεκάδα στην ομάδα που αγαπάς από παιδί. Πώς ένιωσες;
«Αυτό το συναίσθημα δεν περιγράφεται, ειδικά με μια λέξη. Έστω και αν μικρός ήμουν παλαιότερα στην ομάδα και στην Κ20. Δεν μπορώ να πω πραγματικά πώς ένιωσα… Ξαναλέω, όταν δέχθηκα το τηλεφώνημα το καλοκαίρι από τον Θωμά Μακρή (σ.σ. τεχνικό διευθυντή της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βόλου) για να μου περιγράψει το πλάνο της ομάδας και να μου πει ότι με θέλουν σ’ αυτήν είπα απλά ότι «έρχομαι». Σε ένα λεπτό. Χωρίς καν να μπούμε σε λεπτομέρειες για οικονομικά δεδομένα και άλλα θέματα. Οπότε, ανυπομονούσα να παίξω με την ομάδα».
-Ήταν τόσο σύντομη δηλαδή η συζήτηση το καλοκαίρι;
«Ήταν μία κλήση του ενός λεπτού. Μέχρι να μου πει ότι είναι ο Θωμάς Μακρής και όλα τα υπόλοιπα είχα αποφασίσει και είχα πει ότι έρχομαι στην ομάδα. Δεν θα το σκεφτόμουν για τον Ολυμπιακό Βόλου. Αυτό ήταν και μου είπαν ότι πηγαίνω στα γραφεία για να υπογράψουμε».
«Περιμένουμε τον κόσμο»
-Σκοράρεις λοιπόν και η ομάδα παίρνει νίκες. Πόσο όμως πραγματικά περιμένεις να σκοράρεις και να έχεις τη δυνατότητα να πας σε φιλάθλους για να πανηγυρίσεις, μιας και εκ των πραγμάτων μαζικά δεν μπορεί ο κόσμος να έρθει στο γήπεδο;
«Όσο τίποτε άλλο να σου πω την αλήθεια. Το να μπορούν να μπουν μέσα στο γήπεδο αυτή τη στιγμή 30-50 άτομα, πώς να συγκριθεί με όλους τους φιλάθλους και τους οπαδούς στις κερκίδες; Δεν ικανοποιεί κανέναν το γεγονός να μην υπάρχει κόσμος στα γήπεδα. 30-50 άτομα δεν είναι κόσμος για μία ομάδα όπως είναι ο Ολυμπιακός Βόλου»;
-Ο Ολυμπιακός Βόλου λοιπόν ξεκίνησε καλά. Έχει τα φόντα και τις δυνατότητες να έχει διάρκεια και να μείνει ψηλά με το βλέμμα στην πρώτη θέση;
«Μεγάλες διαφορές δεν υπάρχουν με άλλες ομάδες. Ακόμη και με τη Βέροια που παίξαμε και που θεωρείται το πιο δυνατό φαβορί για την άνοδο, φάνηκε παρά την ήττα ότι δεν είχαμε ιδιαίτερες διαφορές στις δυνατότητες.
Το στοιχείο που κάνει τον Ολυμπιακό Βόλου να ξεχωρίζει αλλά και να του δίνει περισσότερη δύναμη;
«Εμάς μας βοηθά ότι έχουμε μέλη στην ομάδα που είναι από τον Βόλο και θεωρούν τον Ολυμπιακό Βόλου σπίτι του και παιδιά που παίζουν χρόνια στην ομάδα και αισθάνονται το ίδιο, όπως και αθλητές που προέρχονται από τις ακαδημίες της. Είναι αλλιώς κάποιος να παίζει για την ομάδα του, προερχόμενος από τον Βόλο και πολύ σημαντικό η διοίκηση να εμπιστεύεται παίκτες και προπονητή από την πόλη. Κάποιος εκτός πόλης μπορεί να μην πονούσε τόσο πολύ την ομάδα. Όλα τα παραπάνω τα ξέρει και τα βιώνει και ο προπονητής μας, Στέφανος Ξηροφώτος, που είναι κι αυτός Βολιώτης και έχει περάσει και αυτός παλαιότερα από τον Ολυμπιακό Βόλου».
-Έχουν ταβάνι τα όνειρα του Ολυμπιακού Βόλου;
«Ο Ολυμπιακός Βόλου είναι μία ομάδα με στόχο και υποχρέωση να πρωταγωνιστεί σε όποια κατηγορία και να βρίσκεται. Εύχομαι να παραμείνουμε πάντα ψηλά, σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, και να πετύχουμε τελικά τον στόχο της ανόδου».
