Πολλές είναι οι ιστορίες που διαδραματίζονται καθημερινά στα λεωφορεία των ΚΤΕΛ και τις οποίες έχουν να διηγούνται γενιές και γενιές.
Μια από αυτές αφορά και την ατάκα «Μη φλιέστε ντιπ, είμαστε τίγκα», που ακούστηκε από Αγρινιώτη οδηγό πριν από δεκαετίες αλλά όλοι θυμούνται μέχρι σήμερα.
Βέβαια, υπάρχουν διάφορες εκδοχές για το πώς «γεννήθηκε», η επικρατέστερη όμως θέλει τον οδηγός του λεωφορείου να τη λέει όταν παρατήρησε συγγενείς στον κόμβο της Μακρυνείας να αποχαιρετούν τον ταξιδιώτη που όμως, ήταν αδύνατο να επιβιβαστεί, εξαιτίας της πληρότητας.
«Ήταν Γενάρης, σούρουπο και…»
«Τότε που το Αγρίνιο είχε καταφέρει να έχει μια οικονομική σχολή, έφταναν στην πόλη φοιτητές από κάθε νόμο της χώρας. Την εποχή εκείνη δεν είχε πολλές δημόσιες υπεραστικές συγκοινωνίες. Είχε το ΚΤΕΛ, τα πειρατικά ταξί που έκαναν το ταξίδι Αγρίνιο – Αθήνα και δύο ταξιδιωτικά πρακτορεία, με τα οποία οι Αγρινιώτες πήγαιναν για μπάνιο, τα Σαββατοκύριακα στην Αθήνα και τις εκδρομές τους στο εξωτερικό. Ούτε σιδηρόδρομο είχε. Το ΚΤΕΛ εκείνη την εποχή βρισκόταν στη συμβολή των οδών Αναστασιάδη και Παπαθανάση, απέναντι από το τσιμεντένιο κτίριο των αποθηκών Παπαστράτου», γράφει το τοπικό Μέσο agriniopress.gr, στη σχετική στήλη agriniostories.
Και προσθέτει: «Ήταν Γενάρης μήνας λοιπόν, σούρουπο και έριχνε ψιλόβροχο στην κεντρική πλατεία της Άμφισσας. Ένα νεαρό ζευγάρι περίμενε στη γωνία της πλατείας όπου ήταν η στάση, να έρθει το λεωφορείο, για να το πάρει ο νεαρός να έρθει να σπουδάσει. Όταν το λεωφορείο έκανε την εμφάνιση του το αγόρι αποχαιρετούσε το κορίτσι.
Ο οδηγός βλέποντας τη σκηνή, ανοίγει το τζάμι και περνώντας από μπροστά τους χωρίς να σταματήσει το λεωφορείο φωνάζει: Μη φλιέστε ντιπ, είμαστε τίγκα».
