Τα φυσικά ισοζύγια (γεννήσεις – θάνατοι) στη χώρα μας έχουν αλλάξει πρόσημο μετά το 2010, μετατρεπόμενα από θετικά σε αρνητικά. Την δε τριετία 2020-22 το έλλειμα γεννήσεων έναντι των θανάτων διευρύνθηκε ακόμη περισσότερο (-169 σχεδόν χιλ. έναντι -113 χιλ. το 2017-19) με αποτέλεσμα να αντιστοιχούν σε εθνικό επίπεδο 168 θάνατοι ανά 100 γεννήσεις.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Δημογραφικών Ερευνών και Μελετών, η οφειλόμενη στην πανδημία επιδείνωση είναι προφανής, και θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι η κατάσταση θα αλλάξει τα επόμενα χρόνια. Αυτό όμως δεν πρόκειται να συμβεί καθώς οι θάνατοι ετησίως θα είναι ναι μεν κατά μέσο όρο λίγο λιγότεροι από αυτούς το 2020-22 αλλά οι γεννήσεις θα είναι αρκετά λιγότερες από τον μέσο όρο που καταγράφηκε την ίδια τριετία αυτή με αποτέλεσμα τα φυσικά ισοζύγια να παραμείνουν και τα επόμενα χρονιά αρνητικά κυμαινόμενα γύρω από τις -55 χιλ., ενώ η δυσμενής αναλογία γεννήσεων προς θανάτους δεν πρόκειται να μεταβληθεί σημαντικά.
Οι αποκλίσεις της αναλογίας αυτής από τον μέσο εθνικό όρο (1,68 θάνατοι ανά γέννηση) διευρύνονται περνώντας από τις Περιφέρειες στις Περιφερειακές Ενότητες (Π.Ε), και, στη συνέχεια, στους Δήμους και τις Δημοτικές Ενότητες (Δ.Ε). Η χαρτογράφηση των αποτελεσμάτων της ανάλυσής μας στο επίπεδο αυτό μας επιτρέπει να διαπιστώσουμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Δ.Ε του νησιωτικού χώρου (με εξαίρεση το Βόρειο Αιγαίο και τμήμα της Κρήτης), των Δ.Ε των αστικών κέντρων ως και αυτών των μητροπολιτικών περιοχών Αθηνών και Θεσσαλονίκης έχουν θετικότατα ή σχετικά ισορροπημένα φυσικά ισοζύγια. Αντιθέτως, η ανισορροπία ανάμεσα στις γεννήσεις και τους θανάτους είναι εντονότατη στην μεγάλη πλειοψηφία των Δ.Ε που βρίσκονται στο κεντρικό και δυτικό τμήμα της ηπειρωτικής Ελλάδας (ως και στη Κεντρική-Αν.Μακεδονία και Θράκη) καθώς αντιστοιχούν συνήθως τρεις ή και περισσότεροι ακόμη θάνατοι ανά μια γέννηση.
Η αναλογία θανάτων προς γεννήσεις σε εθνικό επίπεδο είναι ήδη ανησυχητική και, όπως δεν αναμένεται να βελτιωθεί τα επόμενα έτη, η επιτάχυνση του ρυθμού μείωσης του πληθυσμού μας είναι αναπόφευκτη. Το γεγονός όμως ότι στις μισές σχεδόν Δημοτικές Ενότητες που βρίσκονται σχεδόν όλες στο ορεινό και ημιορεινό τμήμα της ηπειρωτικής Ελλάδας, αντιστοιχούν ήδη 3 ή και περισσότεροι θάνατοι ανά γέννηση προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία.
Η υπερ-υπεροχή αυτή των θανάτων έναντι των γεννήσεων, απόρροια κυρίως της γήρανσης του πληθυσμού τους και του περιορισμένου αριθμού ατόμων σε ηλικία δημιουργίας οικογένειας, θέτει βάσιμες αμφιβολίες ως προς τη δυνατότητα επιβράδυνσης της πληθυσμιακής τους συρρίκνωσης, μιας συρρίκνωσης που θα έχει επιπτώσεις και στην κοινωνική και οικονομική τους δυναμική, επισημαίνει το Ινστιτούτο.
