Την εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής, έστω και με «σκαμπανεβάσματα», θεωρεί η επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs ως το πιο ρεαλιστικό σενάριο για την Ελλάδα μετά τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου.
Σε έκθεση που έδωσαν σήμερα Παρασκευή στη δημοσιότητα και η οποία τιτλοφορείται «Μαθήματα από την ελληνική κρίση» οι αναλυτές της GS αναφέρουν πως οι πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία είναι κοντά στην εκλογική κούρσα. Όπως τονίζουν και τα δύο κόμματα έχουν δηλώσει ότι θα συνεργαστούν με τους πιστωτές της Ελλάδας, ωστόσο μέλλει να καταδειχθεί ο βαθμός στον οποίο η νέα ελληνική κυβέρνηση θα επιδείξει «ιδιοκτησία» του προγράμματος.
«Ο πιο ρεαλιστικός δρόμος προς τα εμπρός φαίνεται να είναι μια εφαρμογή (του προγράμματος) με σκαμπανεβάσματα, όπου οι εντάσεις θα φουντώνουν σποραδικά, χωρίς να φθάνουν στο σημείο βρασμού, καθώς οι μνήμες του παρ’ ολίγον Grexit και οικονομικές συνέπειές του είναι ακόμη νωπές», σημειώνεται στην ανάλυση της Goldman Sachs.
Η επενδυτική τράπεζα υπογραμμίζει πως σε κανένα σημείο κατά τη διάρκεια των δύσκολων τελευταίων διαπραγματεύσεων η ελληνική κυβέρνηση δεν μίλησε ανοιχτά υπέρ μιας εξόδου από τη νομισματική ένωση.
Εστιάζοντας στις πολιτικές ισορροπίες αναφέρει πως η σοβαρή δημοσιονομική σύσφιξη στην Ελλάδα από το 2010 έως σήμερα συνέβαλε σημαντικά στη συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας. Τούτου λεχθέντος, μια πιο μετριοπαθής δημοσιονομική εξυγίανση θα συνεπαγόταν την ανάγκη για μεγαλύτερα προγράμματα, και τελικά υψηλότερες αποσβέσεις για τους πιστωτές της χώρας.
Ωστόσο, η GS σημειώνει πως λόγω της υποχρέωσης να προηγούνται κοινοβουλευτικές εγκρίσεις πριν την στηριξη, η δυνατότητα της ΕΕ να επιλέξει μια λιγότερο σκληρή πορεία εξυγίανσης για την Ελλάδα είναι περιορισμένη, τουλάχιστον για κάποιες χώρες. «Αυτές οι πολιτικές πιέσεις θα παραμείνουν», εκτιμά η επενδυτική τράπεζα.
Τέλος, η Goldman Sachs σημειώνει πως η αξιοπιστία οποιασδήποτε συμφωνίας μεταξύ μιας ευάλωτης χώρας και των δανειστών της, περιορίζεται όσο η δημοκρατική νομιμοποίηση ανήκει σε εθνικό επίπεδο, καθώς αυτό περιορίζει τη δυνατότητα για περαιτέρω σημαντική ενοποίηση ολόκληρης τη ζώνη του ευρώ.
