Ο Πολιτιστικός & Εξωραϊστικός Σύλλογος Κερασιωτών Πηλίου για ακόμη μια χρονιά προσκαλεί τους Κερασιώτες, τους φίλους του χωριού και της περιοχής στο «Άναμμα του Αφανού» που έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στον «Αβορό» (στην είσοδο του χωριού) την Κυριακή 17 Μαρτίου και ώρα 7.30 μμ..
Το «Άναμμα του Αφανού» είναι ένα παραδοσιακό έθιμο που οπωσδήποτε φθάνει τουλάχιστον μέχρι τον 19ο αιώνα. Σύμφωνα με τον Σύλλογο δεν είναι γνωστό αν οι ρίζες του βρίσκονται ακόμη πιο πίσω, ούτε είναι γνωστό πως ξεκίνησε ή πια ήταν η μορφή του στο πέρασμα του χρόνου.
Είναι δεδομένο όμως ότι πρόκειται για ένα έθιμο, που γινόταν στο κάτω χωριό. Οι παλιοί θυμούνται ότι στα προπολεμικά χρόνια το «Άναμμα του Αφανού» τηρούνταν σε κάθε γειτονιά του χωριού.
Μετά τον πόλεμο και αφού ο κόσμος είχε επιστρέψει προοδευτικά στο χωριό, το έθιμο συνεχίστηκε. Σ’ αυτά τα χρόνια, το «Άναμμα του Αφανού» πραγματοποιούνταν σε δύο σημεία, στον κάτω και πάνω μαχαλά. Μεταξύ των δύο αφανών υπήρχε ανταγωνισμός, ποιος από τους δύο θα είναι ο πιο μεγάλος! Τα παιδιά του κάτω και του πάνω μαχαλά όλη την προηγούμενη εβδομάδα πολλές φορές με μυστικότητα, συγκέντρωναν τα λεγόμενα «τσάκνα» (καύσιμη ύλη), κυρίως πουρνάρι από τις γύρω περιοχές, ώστε το βράδυ της τελευταίας Κυριακής των Απόκρεω (της Τυρινής) να παρουσιάσουν τον μεγαλύτερο Αφανό.
Ο ανταγωνισμός πολλές φορές έφθανε μέχρι και την αρπαγή των «τσάκνων» μεταξύ των δύο μαχαλάδων. Τις τελευταίες ημέρες συνεπώς τα παιδιά των δύο περιοχών βρίσκονταν, ιδιαίτερα τα βράδια, σε επιφυλακή! Την ημέρα του εθίμου, το απόγευμα τοποθετούσαν τα δεμάτια των «τσάκνων» σε στοίβα και όλα ήταν έτοιμα. Οι πατριώτες, με πρώτους τους ηλικιωμένους μαζεύονταν πρώτα στον Αφανό του κάτω μαχαλά και έπειτα και του πάνω. Και στους δύο χορεύανε, τραγουδώντας τα σκωπτικά αποκριάτικα τραγούδια. Τον χορό τον σέρνανε οι ηλικιωμένοι και πίσω ακολουθούσαν οι νεότεροι. Μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του ΄60 ο Αφανός στον πάνω μαχαλά γινόταν σε χώρο κάτω από την πλατεία του χωριού. Έπειτα μεταφέρθηκε στον λεγόμενο «Αβουρό». Εκείνα τα χρόνια οι Κερασιώτες συμμετείχαν με διάθεση και αυθορμητισμό, γεγονός που έδινε μια ατμόσφαιρα πανηγυριού στο χωριό. Μετά το «Άναμμα του Αφανού» οι μασκαράδες γυρνούσαν στα σπίτια και ΄κει το πείραγμα και η ανταλλαγή των «φιλοφρονήσεων» με τα ανάλογα φυσικά κεράσματα συνεχιζόταν. Για τους νέους του χωριού το γύρισμα και οι επισκέψεις στα σπίτια συνεχίζονταν όλο το βράδυ και τελείωνε το μεσημέρι της Καθαράς Δευτέρας. Εκεί σταματούσε το έθιμο και του «Αφανού» και των Απόκρεων. Χαρταετός για τους Κερασιώτες τότε δεν υπήρχε! Τα επόμενα χρόνια, όταν η λαίλαπα των νέων ηθών συμπαρέσυρε όλους, ο Πολιτιστικός Σύλλογος διατήρησε το έθιμο, ως μια ανάμνηση των παλαιών χρόνων, εκείνων δηλαδή, που το χωριό έσφυζε από ζωή και επιζητούσε τις ιδιαίτερες στιγμές διαφυγής από την σκληρή καθημερινότητα.
Την προσεχή Κυριακή λοιπόν, ο Σύλλογος μαζί με όλους τους Κερασιώτες θα ανάψουν για ακόμη μια χρονιά τον «Αφανό» και θα τηρήσουν το έθιμο που παρέλαβαν από τους πατεράδες τους και τους παππούδες τους.
