“Μια ιστορία που ξεκινά το 1918 στη Σμύρνη κι ένα ταξίδι που κανείς δεν ήξερε πώς θα εξελιχθεί για τη Μαργκώ… Μονοπάτια θα την οδηγήσουν στην Αλεξάνδρεια, στο Παρίσι μέχρι την όμορφη Αθήνα”. Η Μαργκώ, η ηρωίδα του νέου βιβλίου της Άννας Γαλανού φέρνει έναν διαφορετικό αέρα και πλέκει σημαντικά ιστορικά γεγονότα με αισθήματα όπως η αγάπη, το ψέμα αλλά και με έννοιες για τη θέση της γυναίκας και της μητέρας. Η συγγραφέας μίλησε στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή για τη “Μαργκώ” η οποία κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «ΔΙΟΠΤΡΑ» δύο μόλις ημέρες πριν την καραντίνα. Παρόλα αυτά, κατάφερε να αγγίξει τις καρδιές των αναγνωστών και να βρίσκεται ήδη στην 4η επανέκδοση.
Τι ήταν αυτό που θέλατε να πετύχετε με τη Μαργκώ, πέρα από το γεγονός ότι εξερευνάτε τη γυναικεία φύση και γιατί επιλέξατε αυτή τη χρονική περίοδο;
Την περίοδο του μεσοπολέμου την είχα στο μυαλό μου και για τα πολιτικά ζητήματα που ήταν πάρα πολλά (και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα) αλλά και για τις σχέσεις των ανθρώπων, όπως είχαν διαμορφωθεί μετά τον πρώτο μεγάλο πόλεμο, τη Μικρασιατική Καταστροφή κι όλα αυτά. Ήθελα λοιπόν να ιχνογραφήσω εκείνη την περίοδο και το σκεφτόμουν πολλά χρόνια πως θα γίνει αυτό, γιατί για να γράψεις ένα ιστορικό “μανιφέστο” χρειάζεται να είσαι ιστορικός. Τέτοια έχουν γραφεί. Εγώ είναι μυθιστοριογράφος. Έτσι λοιπόν, αφορμής δοθείσης από μία αληθινή ιστορία που μου συνέβη και την οποία αναφέρω στο τέλος του βιβλίου, αναφερόταν στην Μαργκώ ως πρόσωπο, γιατί αυτή η γυναίκα υπήρξε, άρχισα να σκιαγραφώ σιγά σιγά τον χαρακτήρα της μέσα στο μυαλό μου και ταυτόχρονα να εμπλουτίζω την πλοκή με γεγονότα που συμβαίνανε εκείνη την εποχή. Αυτές ήταν οι αφορμές. Η περίοδος του μεσοπολέμου, το υπαρκτό πρόσωπο της Μαργκώ, η θέση της γυναίκας και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, η πτώχευση του 1932, η Μικρασιατική καταστροφή και οι συνέπειές της, τα οποία περιγράφονται στην ιστορία.
Γίνεται όμως και μία αναφορά (μέσα από ιστορική καταγραφή- έρευνα; ) των γεγονότων στην ιστορία που περιγράφετε;
Ναι γίνεται. Πάντα το κάνω, ειδικά στα τελευταία μου βιβλία κι έτσι θα συνεχίσω, γιατί με ενδιαφέρει πάρα πολύ, όχι μόνο η καθεαυτή ιστορία, αλλά και η ατμόσφαιρα, η εποχή, τι υπήρχε πίσω από την ιστορία που περιγράφω.
Το βιβλίο σας μπορεί να χαρακτηριστεί όπως διάβασα και ψυχογραφικό;
Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Όποιος το έγραψε, έγραψε σωστά. Το βιβλίο είναι ένα ψυχογράφημα χαρακτήρων, επειδή αναφέρεται στη γυναίκα της εποχής, στη μητέρα εκείνης της εποχής, στην κοινωνική συνεισφορά, στην πορεία κάποιων ανθρώπων, στην εξαπάτηση, στην αληθινή αγάπη, στο ψέμα. Οι αντιήρωες του βιβλίου παίζουν ένα δεύτερο ρόλο, αλλά πάντα ουσιαστικό δημιουργούν ένα δυνατό ψυχογράφημα.
Είστε από τους συγγραφείς που θέλετε να μένει κάτι συγκεκριμένο, μια κατεύθυνση στον αναγνώστη ή θέλετε ο καθένας να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα;
Έχω μία θέση ως συγγραφέας. Ο συγγραφέας πρέπει να βάζει τη θέση του. Δεν μου αρέσει ο υποθετικός λόγος στα βιβλία μου. Πάντοτε βάζω τη θέση μου κι από κει και πέρα ο αναγνώστης μπορεί να κρίνει, γιατί κι εγώ μπορεί να το βλέπω υποκειμενικά. Αφήνω τον αναγνώστη να κρίνει την έκβαση των γεγονότων σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια, όμως ως συγγραφέας νιώθω υποχρεωμένη να βάλω και τη δική μου θέση. Τα εάν, τα εφόσον κι αν γινόταν έτσι κ.ο.κ. δεν μου αρέσουν ούτε ως αναγνώστρια.
Πως ήταν για μία συγγραφέα η περίοδος της καραντίνας;
Το βιβλίο μου βγήκε στις 11 Μαρτίου και δύο ημέρες μετά άρχισε να ισχύει η καραντίνα. Εγώ τρελάθηκα! Μου κοπήκαν τα φτερά, τα πόδια, τα πάντα. Τελικά, τίποτα δεν έχει σημασία. Εάν το βιβλίο είναι καλό, δεν εμποδίζει κανένας τίποτα. Το βιβλίο έχει κάνει τέσσερις επανεκτυπώσεις . Το αγκάλιασε και το αγάπησε ο κόσμος. Τα σχόλια που ήρθαν στον εκδοτικό οίκο ήταν πολύ θετικά. Και στόμα με στόμα, γιατί εγώ δεν έχω ανθρώπους και πλάτες, προβολές ιδιαίτερες κτλ ακούστηκε το βιβλίο, ότι είναι καλό. Εμένα δύναμή μου είναι ο αναγνώστης. Και ευχαριστώ όλους τους αναγνώστες γιατί είναι η δύναμή μου.
Όσον αφορά στην καραντίνα, την πέρασα λίγο βαριά. Είναι διαφορετικό να μην βγαίνεις επειδή δεν θέλεις κι άλλο να σου το επιβάλλουν.
Η συγγραφέας
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Πεζά Ηρακλείου Κρήτης. Γράφω από νεαρή ηλικία και έχω ασχοληθεί με τα περισσότερα είδη του πεζού και έμμετρου λόγου: μυθιστοριογραφία, διηγήματα, ποίηση, παιδική λογοτεχνία, παραμύθια, στίχους, θεατρικά και δοκίμια. Για το έργο μου συνολικά, έχω τιμηθεί με πολλά πανελλήνια βραβεία και διακρίσεις.
Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα τρία βιβλία της ιστορικής τριλογίας «Οι Δρόμοι της Καταιγίδας»: Θυσία (2017), Εκδίκηση (2017), Εξιλέωση (2018), καθώς και τα μυθιστορήματα Αντιμέτωποι με το Χθες (2019), Το Παράπονό μου Μια Κραυγή (2018), Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα (2016), Σμαράγδι στη Βροχή (2015), Τότε που Τραγουδούσαν οι Θεοί (2014), καθώς και τρία παραμύθια από την παιδική σειρά Λόκο. Το μυθιστόρημα Οι Τρεις Φωτιές (α΄ έκδοση 2013) έχει εξαντληθεί.
