Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, αγαπήθηκε ιδιαίτερα και άγγιξε ευαίσθητες χορδές πολλών, με μια σειρά τραγούδια τα τελευταία χρόνια, που την κατέταξαν στις επιτυχημένες ερμηνεύτριες της γενιάς της. Με αφορμή μια … «μυστική» συναυλία της στο Βόλο, μίλησε στο «Ράδιο-Ένα 102,5», εκφράζοντας την πίστη της, ότι «μπορούν κάποιοι άνθρωποι να αλλάξουν τα πράγματα». Όπως τόνισε, «δεν έχω μετανιώσει που είμαι ρομαντική και ακόμα πιστεύω ότι μπορούν κάποιοι άνθρωποι να αλλάξουν τα πράγματα» και ότι «τουλάχιστον στα πολιτικά, όλοι εμπιστευτήκαμε, όλοι κάναμε λάθη».
Η ίδια, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της, για την αγάπη του κόσμου, ενώ σημείωσε ότι «η ανάγκη του να υπάρξουμε, επειδή τα πράγματα έχουν γίνει πάρα πολύ δύσκολα για τον καθένα μας προσωπικά και κοινωνικά και συλλογικά, μας συσπείρωσε». Εξομολογήθηκε επίσης, ότι έχει καταλάβει τι σημαίνει συγχώρεση, όπως και τι σημαίνει κάνω λάθος»…
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΚΟΥΤΣΕΡΗ
Γιατί αλήθεια φέτος «Μυστικά μαζί»;
Φέτος, δεν κάνω περιοδεία. Ήμουν αρκετά κουρασμένη, έχω κάνει πάρα πολλά πράγματα, ήθελα λίγο χρόνο με τον εαυτό μου να ξεκουραστώ και σωματικά και πνευματικά, να αρχίσω να φαντάζομαι και να οραματίζομαι ξανά για να μπορέσω να λειτουργήσω.Οπότε, το «Μυστικά μαζί», προέκυψε επειδή μου αρέσει πάρα πολύ αυτό που κάνω και μου αρέσει πολύ η επικοινωνία με τον κόσμο. Αποφάσισα σε συγκεκριμένα πέντε μέρη, να συνεργαστώ με πάρα πολύ σπουδαίους μουσικούς και να παρουσιάσουμε ένα πρόγραμμα, με διαφορετικό ήχο, για να μοιραστούμε μυστικά κάποια πράγματα, κάποια συναισθήματα που βιώσαμε όλοι αυτό το διάστημα που ξεκουραστήκαμε… Γιατί όταν ξεκουράζεσαι, βρίσκεις πράγματα, ανακαλύπτεις… Και αυτός ήταν ο στόχος αυτών των μικρών σταθμών. Το «Μυστικά μαζί», ξεκίνησε από μια διάθεση όλων μας από το χειμώνα να παίξουμε σε μέρη που δεν μπορούμε εύκολα να κάνουμε live και δεν υπάρχουν οι απαιτήσεις.
Είναι διαφορετική και η επιλογή των τραγουδιών που ίσως αναδεικνύουν και τις ευαισθησίες καλύπτοντας έτσι και τις ανάγκες που είπατε;
Κοιτάξτε, είναι ούτως ή άλλως διαφορετικός ο ήχος των ήδη γνωστών κομματιών, που είναι σαν να ακούς κάτι καινούργιο. Εγώ είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη και χαιρόμαστε όλοι, γιατί ο καθένας λειτουργεί ως δημιουργός και όχι μόνο ως ερμηνευτής και μουσικός. Έχουμε βάλει όλοι τη δική μας αισθητική…
Είστε πάντως άνθρωπος που πειραματίζεστε αν δεν κάνω λάθος. Δηλαδή δεν μένετε σε κάτι σταθερό και συγκεκριμένο, ώστε να εφησυχάσετε, έτσι δεν είναι;
Όχι αυτό δεν το έχω καθόλου σαν χαρακτήρας και μετά από όλη αυτή τη ξεκούραση, μπορώ να σας εγγυηθώ ότι μάλλον αυτό θα συνεχίσει . Μου αρέσουν οι αλλαγές και να δοκιμάζω πράγματα. Δεν είμαι της κατάληξης.
Πόσο σε ικανοποιεί αλήθεια να ακούς τους ακροατές σου, όταν σου μιλάνε ή όταν τους βλέπεις, ότι με το τραγούδι και τη φωνή σου, άγγιξες τη ψυχή και την καρδιά τους;
Η λέξη ικανοποίηση δεν ξέρω αν είναι αρκετή … Είναι πάρα πολύ μεγάλη η ευτυχία που νιώθω από αυτό το πράγμα. Είναι πάρα πολύ μεγάλο το δώρο και γι’αυτό προσπαθώ να δοκιμάζω, να αλλάζω πράγματα για να μου δίνει τη δυνατότητα να βλέπω όσο το δυνατόν περισσότερες οπτικές γωνίες. Δηλαδή, ξέρω ότι είναι μια ιστορία που θα φέρει και επιτυχία θα φέρει και αποτυχία, θα φέρει κορεσμό ίσως κάποια στιγμή, μπορεί να μην αρέσει στον κόσμο, όπως και έχει γίνει… Νιώθω πάντως, μεγάλη ευγνωμοσύνη για αυτή την αγάπη … Ο κόσμος, μου επιτρέπει να μπορώ να περνάω μέσα τους. Δεν είναι μόνο δικό μου χάρισμα. Είναι ότι έρχονται και είναι έτοιμοι και διαθέσιμοι απέναντι μου και αφήνονται, για να μπορέσει να γίνει αυτό το μαγικό πράγμα και τους οφείλω πάρα μα πάρα πολλά …
Έχετε δίκιο γιατί και εγώ αυτό αντιλαμβάνομαι ,ότι υπάρχει αμφίδρομη επικοινωνία… Ανήκετε ταυτόχρονα σε μια γενιά καλλιτεχνών, τόσο εσείς όσο και αρκετοί ακόμη, που τη θαυμάζουμε, γιατί δώσατε πράγματα, τα οποία νομίζαμε ότι πλέον τα είχαμε χάσει στη μουσική …
Μακάρι να ισχύει… Ο χρόνος θα δείξει τι αφήνει ο καθένας. Το καλό είναι όμως , ότι υπάρχει πραγματικά, θα τολμήσω να πω, ένα «ρεύμα» νέων ανθρώπων, δημιουργών και ερμηνευτών σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι μόνο τραγουδιστές, εννοώ και ηθοποιούς και σκηνοθέτες… Αυτό που είναι ευχάριστο είναι ότι, η ανάγκη του να υπάρξουμε, επειδή τα πράγματα έχουν γίνει πάρα πολύ δύσκολα για τον καθένα μας προσωπικά και κοινωνικά και συλλογικά, μας συσπείρωσε. Προσωπικά, δεν πιστεύω στις μονάδες. Οι μονάδες είναι πολύ σημαντικές, έχουν χαρίσματα έχουν λάμψη, έχουν φως , αλλά δεν ξέρω αν μπορούν να έχουν διάρκεια… Η ομάδα είναι πάντα πιο ισχυρή …
Πάντως σε ότι σε αφορά, έχεις ήδη στη «φαρέτρα» σου συνεργασίες με πολλούς καλούς δημιουργούς, καλλιτέχνες, πολλές επιτυχίες ,αγάπη, θαυμασμό του κόσμου… Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία, που συνήθως καθορίζουν τα βήματα σου… Δηλαδή πως γίνονται οι επιλογές σου, πως λαμβάνεις τις αποφάσεις σου;
Συνήθως τυχαίνουν τα πράγματα στο δρόμο μου και είναι το μόνο που λέω ότι νιώθω και τυχερή. Μέσα σε όλα αυτά δηλαδή, έχουν έρθει πράγματα και κάποιες προτάσεις που με ανάγκασαν να δουλέψω πολύ, με ανάγκασαν να πάω παρακάτω. Ήμουν και εγώ βέβαια στο ότι έλεγα «ναι»… Στο ρίσκο συνήθως λέω ναι και πολλές φορές αγνοώντας και τον κίνδυνο ή αγνοώντας τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσω . Αλλά αυτό είναι κάτι που μου έχει κάνει πάρα πολύ καλό στο σύνολο και τις αποφάσεις τις παίρνω από βαθιά ανάγκη. Ψάχνω δηλαδή πολύ καιρό να βρω ένα τρόπο να εκφράσω αυτά που με κυριεύουν …
Θυμάμαι επίσης ότι έχετε πει , πως είστε ρομαντική στη ζωή σας και ευκολόπιστη αν δεν κάνω λάθος. Για να συνδέσω λίγο και την τρέχουσα πραγματικότητα, θέλω να μου πείτε αν ισχύει το ίδιο και με τους πολιτικούς και την πολιτική. Επειδή θεωρώ ότι οι περισσότεροι Έλληνες είμαστε ευκολόπιστοι μήπως την «πατάμε» με τις επιλογές μας ;
Εγώ σίγουρα την έχω πατήσει και θέλω να πω ότι σαφώς ο ρομαντισμός έχει τα καλά του έχει και τα κακά του… Παρόλα αυτά, δεν έχω μετανιώσει που είμαι ρομαντική και ακόμα πιστεύω ότι μπορούν κάποιοι άνθρωποι να αλλάξουν τα πράγματα . Πιστεύω ότι αν κάνεις 3-4 φορές το λάθος , μετά παραμένεις μεν ρομαντικός, αλλά με ένα περίβλημα περισσότερης προστασίας. Αυτή τη στιγμή, δεν βλέπω με ρομαντισμό τη καθημερινότητα αλλά θα ήθελα να μπορώ να τη βλέπω. Θέλω να πω ότι ακόμα και αν πολλές φορές με πιάνει ο θυμός και σκληραίνω ή κατηγορώ ανθρώπους και αρχίζω και απορρίπτω πράγματα ξανά προσπαθώ να πω μέσα μου, ότι «όλοι άνθρωποι είμαστε και όλοι κάνουμε λάθη» και όλοι έχουμε εξαπατηθεί και έχουμε εξαπατήσει… Γενικώς προσπαθώ να έχω αυτή τάση. Ξέρω ότι δεν γίνεται αλλιώς, γιατί όσο είσαι αποκλεισμένος, νομίζω ότι απλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Όσο είσαι αποκομμένος και λες ο άλλος φταίει γι’ αυτό το πράγμα, απλά κάθεσαι και παρατηρείς. Σαφώς έχω κάνει λάθη, σαφώς εμπιστεύτηκα πράγματα, έχω εμπιστευτεί ανθρώπους που δεν με οδήγησαν σε σωστό δρόμο… Δεν το έχω μετανιώσει…
Όπως νιώθουμε αρκετοί και από εμάς τους υπόλοιπους, από λίγο ως πολύ…
Νομίζω ναι, τουλάχιστον στα πολιτικά όλοι εμπιστευτήκαμε, όλοι κάναμε λάθη, όλοι έχουμε ξαναπάει σε άλλες επιλογές, όλοι έχουμε ξαναφύγει από αυτές…
Το τραγούδι «Να φυλάγεσαι», που ερμηνεύεις μαζί με τον πατέρα σου Γιάννη, τι σημαίνει για σένα;
Είναι ένα τραγούδι που εξυμνεί τη σχέση πατέρα – παιδιού. Όταν το είχα πρωτοπεί στο στούντιο είχα πολύ αγωνία, ήταν και ο πατέρας μου απέναντι, με έπιασε ένα σφίξιμο και ένας κόμπος, συγκινήθηκα πάρα πολύ και άρχισαν τα λόγια να περνάνε πραγματικά αυτό που λένε στο πετσί μου. Ανατρίχιασα, δάκρυσα, ντράπηκα, ένιωσα όλα τα συναισθήματα. Κατάλαβα ότι αυτό το τραγούδι είναι ο πατέρας μου και έχει φροντίσει για μια σχέση … Αυτό είναι που χαίρομαι στη δουλειά και με έχει κάνει να έχω αλλάξει σε όλα τα επίπεδα, έχω καταλάβει τι σημαίνει συγχώρεση, έχω καταλάβει τι σημαίνει κάνω λάθος , έχω καταλάβει ότι όλοι κάνουμε λάθος και όλοι θα είμαστε κάποια στιγμή εκεί που θα είναι ο άλλος…
