«Αλίμονο μας, αν πετύχουν τελικά τον σκοπό αυτοί οι οποίοι είχαν ξεκινήσει να κάνουν αυτό το σχέδιο, ώστε να γίνουν οι Έλληνες δουλοπάροικοι κάποιων χωρών ή πρόβατα τα οποία είναι προς σφαγή…», δήλωσε με νόημα ο βετεράνος και αγαπημένος ηθοποιός Γιώργος Κωνσταντίνου, που μίλησε στο «Ράδιο-Ένα» με αφορμή τις «Εκκλησιάζουσες». Ο κ. Κωνσταντίνου, που τόνισε την αξία των έργων του Αριστοφάνη, έκανε γνωστή την ιδιαίτερη αγάπη του για τον Βόλο, φέρνοντας στο νου του θύμησες από τα παλιά, ενώ εκτίμησε ότι οι «Εκκλησιάζουσες» θα αρέσουν ιδιαίτερα στο απαιτητικό κοινό της πόλης μας.
Συνέντευξη στον Ηλία Κουτσερή
Με αφορμή τις «Εκκλησιάζουσες» έχουμε την χαρά να σας φιλοξενούμε ένα τριήμερο στην πόλη μας …
Αγαπώ πάρα πολύ τον Βόλο, δεν το κάνω σαν διαφήμιση, είναι πάρα πολύ ωραίο μέρος, το οποίο με έχει σημαδέψει . Σκεφθείτε, ότι τα πρώτα χρόνια της θεατρικής μου καριέρας όταν ήμουν ακόμη στο θέατρο τέχνης του Καρόλου Κουν είχαμε έρθει περιοδεία, το 1959… Έκτοτε έχω έρθει πάρα πολλές φορές, είχαμε κάνει τρομερές επιτυχίες, είχαμε αποκτήσει φίλους, πηγαίναμε στα τσιπουράδικα, εκπληκτικοί μεζέδες…Τώρα ερχόμαστε με μεγάλη χαρά, για τις «Εκκλησιάζουσες», μια μεγάλη παράσταση, αν σκεφθείτε ότι μόνο το προσωπικό είναι 50 άτομα μαζί με τους τεχνικούς… Δηλαδή μιλάμε για μια υπερπαραγωγή και πέραν αυτού είναι μια παράσταση που έχει δοκιμαστεί με επιτυχία. Πραγματικά την απολαμβάνω εγώ ο ίδιος την παράσταση, βλέποντας και τα τόσο ταλαντούχα παιδιά, πέρα από τους σπουδαίους ηθοποιούς, που είναι άκρως κωμικοί, αλλά η ίδια η δουλειά που έχει κάνει ο Ρήγας είναι εκπληκτική μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Γνωρίζοντας ότι στο Βόλο το κοινό έχει ένα πάρα πολύ καλό επίπεδο, ξέρω ότι θα αρέσει πάρα πολύ …
Αυτό ίσως μαρτυρά και το γεγονός, ότι θα είστε στην πόλη μας για τρεις συνεχείς παραστάσεις … Είναι πράγματι διαφορετική και η ματιά του Αλέξανδρου Ρήγα που είπατε. Όπως και ο ρόλος που παίζουν τα δημοτικά τραγούδια στην παράσταση…
Ο Αλέξανδρος είναι πραγματικά Ελληναράς… λατρεύει την Ελλάδα, το χωριό του, τα μέρη που μεγάλωσε, γεννήθηκε μέσα στα δημοτικά τραγούδια, μέσα στην παράδοση, και το έχει κρατήσει σε αυτό το έργο. Έχει τόσα πολλά γνωστά τραγούδια στο έργο, τόσους ωραίους και γνωστούς χορούς, απ΄τον Πόντο, την Κρήτη κ.α. Έχει κάνει ένα μείγμα που έμπλεξε τον Αριστοφάνη και κολλάει τόσο ωραία και αληθινά γιατί μιλάει για τον Έλληνα. Εκείνος στο μεταξύ, ο οποίος μιλάει για τον Έλληνα, είμαι εγώ… στον αντίστοιχο ρόλο. Ο Έλληνας που αναφέρεται στα «κακά» αλλά και στα καλά και τιμημένα των Ελλήνων. Είναι πραγματικά όλο το έργο εμπνευσμένο. Έχει κρατήσει ευλαβικά την ιστορία του έργου με όλα τα στοιχεία του Αριστοφάνη, από εκεί και μετά όμως, είναι η πρόσθεση των τραγουδιών, των χορών και της έμπνευσης του Αλέξανδρου.
Νομίζω ότι χρειάζεται και η δημοτική παράδοση να βγαίνει με έναν τρόπο προς τα έξω, όπως από τις παραστάσεις, ώστε να ακούν και να μαθαίνουν οι νεότεροι
Βεβαίως και τα τραγούδια τα δικά μας είναι διαχρονικά…
Γιατί απουσιάζουν οι γυναίκες ; Είναι «ανδροκρατούμενες» οι «Εκκλησιάζουσες»
Μα αυτό είναι και το πιο κωμικό στοιχείο. Κρατώντας ακόμη και την παράδοση του Αριστοφάνη, άνδρες έπαιζαν όπως ξέρετε τότε… Πάνω σε αυτό στηρίχθηκε και ο Αλέξανδρος. Όλες οι γυναίκες είναι… άνδρες!
Αναρωτιέμαι ταυτόχρονα, πόσο μπροστά ήταν ο Αριστοφάνης, με τις γυναίκες να παίρνουν την εξουσία…
Μένεις κατάπληκτος με αυτό. Ο Αριστοφάνης, πέρα από το ότι είναι διαχρονικός, ήταν από τους ανθρώπους που ήξεραν την εξέλιξη της Ελλάδος, μετά από 3.500 χρόνια! Ψάχνοντας πάντα την καλή λύση, είχε βρει και αυτή τη λύση…
Θυμήθηκα κάτι… είχα γράψει κάποτε ένα έργο, όπου έβρισκα τη λύση εγώ σε όλη αυτή τη φρίκη που ζήσαμε γενικότερα (όχι την τωρινή, την παλιότερη) με την πολιτική λωβιτούρα και την όλη κατάσταση. Και… σαν αγανακτισμένος συγγραφέας, είχα γράψει ότι την εξουσία την παίρνουνε οι νέοι.
Μιας που αναφερθήκατε στην πολιτική… Πώς βλέπετε σήμερα τα πράγματα γενικότερα;
Εκείνο που ξέρω, είναι ότι επειδή έχω μια μεγάλη ζωή, η φύση, ο Θεός, ό,τι είναι αυτό που μου έδωσε τη δύναμη να νιώθω όπως τώρα… 50 χρόνων, (γελάει) … έχω ζήσει από την Κατοχή μέχρι σήμερα πολλά, όμως, αυτή την κατάσταση πραγματικά, ούτε που την φανταζόμουν ποτέ… ήταν κάτι τόσο απρόοπτο… Σαν να κατέβηκαν εξωγήινοι και κατέλαβαν τον πλανήτη… Τόσο πολύ έχουν χαθεί τα πάντα. Είναι κάτι που από τότε που μπήκαμε στα μνημόνια μέχρι τώρα στην κατάσταση της Κατοχής, δεν είχε συμβεί να ξαναζήσω τέτοιες καταστάσεις. Πάντα έβλεπα φως μέσα στο τούνελ. Τώρα πιστέψτε με, προσπαθώ να δω το φως, αλλά δεν το βλέπω. Δεν ξέρω τι θα γίνει ούτε θέλω να απογοητεύω, αλλά δεν ξέρω που πάει η κατάσταση. Αλίμονο μας πάντως, αν πετύχουν τελικά τον σκοπό αυτοί οι οποίοι είχαν ξεκινήσει να κάνουν αυτό το σχέδιο, ώστε να γίνουν οι Έλληνες δουλοπάροικοι κάποιων χωρών ή πρόβατα τα οποία είναι προς σφαγή… Αυτό είναι που με τρομάζει και δεν βλέπω κάποιον κυβερνήτη που να αντιτάξει μια άμυνα…
