Το βιβλίο με τίτλο “Η εκκλησιαστική αρχιτεκτονική στο Πήλιο κατά τον 18ο και 19ο αιώνα (1700-1881» των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Θεσσαλίας, του συγγραφέα Μιλτιάδη Δ. Πολυβίου, αποτελεί μεγάλη συμβολή στην έρευνα για την εκκλησιαστική αρχιτεκτονική του Πηλίου στους τελευταίους αιώνες πριν από την ενσωμάτωση στο Ελληνικό κράτος, γιατί στους ναούς και τα μοναστήρια κυρίως εκφράστηκαν οι ελπίδες των αφιερωτών τους για την διαιώνιση της μνήμης και την μεταθανάτια λύτρωσή τους, παρουσιάζεται το Σάββατο 25 Νοεμβρίου στις 7 το απόγευμα στο Κοινωφελές Ίδρυμα Νικολάου και Ελένης Πορφυρογένη, στην Αγριά.
Την παρουσίαση διοργανώνουν το Ίδρυμα Πορφυρογένη, το Τμήμα ΙΑΚΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας και η Εταιρία Γραμμάτων και Τεχνών Πηλίου.
Θα απευθύνουν χαιρετισμούς οι:
Αλέξανδρος Μαζαράκης-Αινιάν, καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας, διευθυντής των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Θεσσαλίας
Κατερίνα Πορφυρογένη, πρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Πορφυρογένη
Διονύσης Καραγιαννακίδης, πρόεδρος του Δ.Σ. της Εταιρίας Γραμμάτων και Τεχνών Πηλίου
Κερασία Γεωργίου, προϊσταμένη της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδας.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
Αφροδίτη Πασαλή, αφυπηρετήσασα καθηγήτρια του πρώην Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας,
Ιωάννης Δ. Βαραλής, αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
και ο συγγραφέας Μίλτος Πολυβίου.
Οι 24 αυτοδιοικούμενες κοινότητες του Πηλίου, λόγω κυρίως των ιδιαίτερων αυτοδιοικητικών προνομίων που απολάμβαναν, βρέθηκαν στην πρωτοπορία της μεγάλης και πολυεπίπεδης ακμής τους, που αρχίζει να εκδηλώνεται βαθμιαία λίγο μετά τις αρχές του 18ου αιώνα και κορυφώνεται κατά τις τελευταίες δεκαετίες πριν από την Επανάσταση του ’21. Χαρακτηριστικό δείγμα της ακμής αυτής αποτελεί η ναοδομία του Πηλίου, τόσο ως προς το πλήθος όσο και ως προς την ποιότητα των εκκλησιών στα χωριά και τα μοναστήρια. Η παρούσα έρευνα που εκδόθηκε επιχειρεί μια συνθετική θεώρηση της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής του Πηλίου κατά την όψιμη Τουρκοκρατία, στα πλαίσια της συγκεκριμένης κοινωνίας μέσα στην οποία αναπτύχθηκε και σε σύγκριση με την παλαιότερη παράδοση και τα ισχύοντα στις άλλες ηπειρωτικές περιοχές του ελλαδικού χώρου.
