Αυτό το Σάββατο στο ράδιο Ένα 102,5 και ώρα 10:15 έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε τον αγαπημένο συγγραφέα πολλών μυθιστορημάτων τον Σπύρο Πετρουλάκη, ο οποίος βέβαια έχει και πολλές άλλες ιδιότητες συνθέτης και στιχουργός, βραβευμένος φωτογράφος, πανελληνιονίκης στο Taekwondo και βέβαια συγγραφέας πολλών μπεστ σέλερ και παιδικών βιβλίων, εκ των οποίων δύο έχουν γίνει δυο από τις πιο αγαπημένες σειρές στην τηλεόραση «ο Σασμός» και το «Ναυάγιο».
Το ενδέκατο βιβλίο του η «Αυγή Το θαμμένο τετράδιο» μόλις κυκλοφόρησε από τις εκ. Μίνωας και θα παρουσιαστεί στον Βόλο, την Παρασκευή 5 Απριλίου στις 20:00 η ώρα στην Εξωραϊστική. Το βιβλίο έχει φόντο το νησί του Παγασητικού, το Τρίκερι, και εξελίσσεται σε 2 κυρίως περιόδους στη σημερινή εποχή και την εποχή του 50 που το Τρίκερι υπήρξε τόπος εξορίας των αριστερών γυναικών. Η Αυγή είναι μια από αυτές τις γυναίκες που εξορίστηκαν στο Τρίκερι το 1949 και έζησαν την κόλαση από τους βασανιστές τους. «Το Τρίκερι δεν είναι τόπος εξορίας. Είναι η ίδια η κόλαση πάνω στη γη. Όχι το νησί ασφαλώς, αλλά εκείνοι που κρατάνε τις τύχες μας στα χέρια τους. Οι δεσμοφύλακές μας. Αυτοί είναι η κόλασή μας», γράφει η Αυγή στο τετράδιο που θα βρει η κόρη του Ηλία, η Αναστασία, σε μια γέρικη κουφάλα μιας πανάρχαιας ελιάς και θα ξετυλίξει το κουβάρι της ιστορίας και την σπαρακτική ιστορία της Αυγής φέρνοντας παράλληλα στο προσκήνιο μέσα από τη μυθιστορηματική αφήγηση ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας μας.
Το βιβλίο κρύβει στις σελίδες του μια έκπληξη: εμπνευστής υπήρξε ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο στην βολιώτικη κοινωνία, ο Ηλίας Κουτσερής, στον οποίο ο συγγραφέας και το αφιερώνει και τον καθιστά κατά κάποιο τρόπο και μυθιστορηματικό ήρωα αυτής της περιπέτειας. Ο Σπύρος Πετρουλάκης έζησε χρόνια στο Ρέθυμνο και τα Χανιά απ’ όπου έλκει την καταγωγή του. Σήμερα ζει στην Αθήνα. Από τις εκδόσεις Μίνωας κυκλοφορούν 10 βιβλία του για ενήλικες και 7 παιδικά.
Στο δεύτερο μέρος της εκπομπής ακολουθεί ο Σπύρος Γ. Μπρίκος με το υβριδικό πεζογράφημα «Ασφοδελός Λειμώνας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μανδραγόρας, μια ωδή στο θάνατο και την ισοπέδωση όλων. Το πεζογράφημα του παντρεύει τον αρχαίο κόσμο – τον Σιμμία και τον Κέβη μαθητές του Σωκράτη που αναφέρονται στο διάλογο του Πλάτωνα Φαίδωνας, (ο Σιμμίας αναφέρεται και στους διαλόγους Φαίδων, Κρίτων, Φαίδρος), αλλά και σε άλλους όπως ο Ευκλείδης, ο Τερψίωνας, μαθητής κι αυτός του Σωκράτη, τον Κτήσιππο τον έκφυλο γιο του Χαβρίου, τον Απολλόδωρο, τον Κρίτωνα, τον Ουλιάνοφ και τον Τουργκένιεφ – με τις σημερινές αλλοτριώσεις, και αποδομήσεις. Μια έντονη αναφορά στη θηλυκή αρχή αυτή που στην ουσία διαφέντευε τα πράγματα πριν τους αρσενικούς θεούς, αυτή που αργότερα την είπαν μάγισσα τη μυστηριακή γυναίκα που διαφέντευε τα βοτάνια τον Υοσκύαμο, τον κράταιγο, τον μανδαγόρα και θεράπευε, αυτή που ανήκει στη ζωή από τη μια μεριά κι από την άλλη την ανδρική φύση, τη φύση του θανάτου και των ιερατείων αυτών που ομολογούν στην συνέλευση ότι η επιτροπή των ιατρών δεν πρέπει να φέρει καμιά ευθύνη για τους θανάτους, αυτούς που έκαναν πείραμα ολόκληρη την ανθρωπότητα, βασισμένοι μόνο στη στατιστικοποίηση. Αυτοί που μετέτρεψαν τον άνθρωπο σε αριθμό όπως συνέβη στο Άουσβιτς.
