Η «Μητέρα του Σκύλου», το εμβληματικό έργο του Παύλου Μάτεσι, που κατέκτησε κοινό και κριτικούς στη φετινή θεατρική σεζόν του Θεάτρου Ακροπόλ, συνεχίζει το θριαμβευτικό της ταξίδι σε όλη την Ελλάδα και κάνει στάση απόψε στο ανοικτό δημοτικό θέατρο Βόλου. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, πολυμεταφρασμένο και βραβευμένο, που μέσα από τη θεατρική του διασκευή αποδεικνύει ξανά την αλήθεια και τη διαχρονικότητα της ιστορίας του.
Η Υρώ Μανέ, που υποδύεται τη θρυλική Ραραού και συνυπογράφει τη διασκευή με την Κατερίνα Γιαννάκου, μίλησε στο Ράδιο ΈΝΑ 102,5 και τον Ηλία Κουτσερή, με συγκίνηση για την παράσταση αλλά και για τη σχέση της με τον Βόλο και το Πήλιο, τόπους που θεωρεί δεύτερο σπίτι της. «Είμαι συνέχεια στο Πήλιο, εδώ και πολλά χρόνια», λέει χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας πως κάθε φορά που επιστρέφει, η χαρά της είναι ιδιαίτερη.
Ένας τόπος δεμένος με μνήμες και ανθρώπους
Η αγάπη της κα Μανέ για το Πήλιο δεν είναι τυχαία. Η ίδια θυμάται με τρυφερότητα τον αείμνηστο Νικηφόρο Νανέρη, έναν άνθρωπο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή της. «Ο Νικηφόρος ήταν αυτός που με έφερε στο Πήλιο… Είναι κουμπάρος μου, έχει βαφτίσει την κόρη μου. Μπορεί να μην είναι πια μαζί μας από το 2011, αλλά μιλάω σαν να είναι εδώ… κάθε φορά που παίζω στο Βόλο, του αφιερώνω την παράσταση». Μάλιστα, μέσω αυτού γνώρισε και τον ίδιο τον Παύλο Μάτεσι, πολλά χρόνια, πριν το έργο ανέβει στη σκηνή.
Η παράσταση, όπως εξηγεί, ωρίμασε στον χρόνο. «Ήθελα από παλιά να την ανεβάσω, αλλά έγινε τώρα, την κατάλληλη στιγμή, με τους όρους που ήθελα και με απόλυτη προσωπική συμμετοχή στην καλλιτεχνική της επιμέλεια», σημειώνει η ίδια.
Ο ρόλος της Ραραούς – ακροβασία μεταξύ γέλιου και δακρύων
Η Ραραού, ηρωίδα του έργου, είναι ένας χαρακτήρας μαγικός και πολυδιάστατος: μια γυναίκα που ακροβατεί ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα, ανάμεσα στο κωμικό και το δραματικό. Από μικρή βιώνει το τραύμα της διαπόμπευσης της μητέρας της, η οποία αναγκάστηκε να δοθεί στους Ιταλούς για να επιβιώσει η οικογένεια. Παρά τον πόνο, η Ραραού μετατρέπει αυτό το βίωμα σε δύναμη, αναδεικνύοντας την καλοσύνη, την αφέλεια και την ευγένεια που την χαρακτηρίζουν.
«Είναι ένας ρόλος που σε ποτίζει», λέει η κα Μανέ. «Για να μπορέσεις να τον ερμηνεύσεις, πρέπει να ανακαλέσεις δικά σου έντονα βιώματα, να βρεις ταύτιση. Μόνο έτσι ο θεατής μπορεί να πιστέψει ότι εσύ είσαι η Ραραού». Η ιστορία της ηρωίδας διατρέχει ολόκληρη τη νεότερη ελληνική ιστορία – από την Κατοχή και την Απελευθέρωση, στη Δικτατορία, τη Μεταπολίτευση και φτάνει μέχρι τη δεκαετία του ’90 – με έναν τρόπο γλυκόπικρο και ταυτόχρονα συγκινητικό.
Μια φαντασμαγορική παράσταση με πολυπληθή θίασο
Η θεατρική απόδοση της «Μητέρας του Σκύλου» υπογράφεται από την Υρώ Μανέ και την Κατερίνα Γιαννάκου, σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη. Τη μουσική και τα τραγούδια της παράστασης υπογράφει ο Σταμάτης Κραουνάκης, ενώ τις χορογραφίες έχει επιμεληθεί η Φαίδρα Νταϊόγλου – κόρη της κα Μανέ – προσδίδοντας ένα ακόμη προσωπικό στοιχείο στη δημιουργία.
Στη σκηνή συναντάμε έναν πολυπληθή θίασο με αγαπημένους ηθοποιούς: Παναγιώτη Μπουγιούρη, Σπύρο Μπιμπίλα, Τάνια Τρύπη, ΜαριαλέναΡοζάκη, Νικολ Δημητρακοπούλου, Γιάννη Βασιλώτο, Γιώργη Παρταλίδη, Ειρήνη Θεοδωράκη, Στράτο Δελαμάγκα και Νατάσα- Φαίη Κοσμίδου, πλαισιωμένους από ζωντανή ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Δημήτρη Κίκλη.
Η παράσταση συνδυάζει λόγο, μουσική και κίνηση, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που, όπως λέει η κα Μανέ, «εκεί που σε κάνει να γελάς, σε συγκινεί κιόλας». Και ίσως αυτή η ακροβασία ανάμεσα στο κωμικό και το δραματικό να είναι και το μυστικό της επιτυχίας της.
Η ευγνωμοσύνη προς το κοινό
Για την ηθοποιό, η ανταπόκριση του κοινού είναι συγκινητική. «Ο κόσμος πλέον είναι πολύ ενημερωμένος και οι οικονομικές συνθήκες δύσκολες. Όταν κάποιος επιλέγει να δώσει τα χρήματά του για να δει την παράστασή μας, αυτό μας τιμά ιδιαίτερα. Τον ευχαριστούμε από καρδιάς».
Η «Μητέρα του Σκύλου» δεν είναι απλώς μια θεατρική παράσταση. Είναι μια διαδρομή ζωής, μια ωδή στην ανθρώπινη αντοχή και στη γυναικεία δύναμη, που αγγίζει με αμεσότητα και αλήθεια τον θεατή. Και τώρα, έρχεται στον Βόλο, εκεί όπου η Υρώ Μανέ αισθάνεται ότι επιστρέφει σε γνώριμο τόπο – στο Πήλιο και στις μνήμες που τη συντροφεύουν σε κάθε της βήμα.
Απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης Μαριάνθη Λίκαϊ
