«Αύγουστε μήνα και Θεέ σε σένα ορκιζόμαστε, πάλι του χρόνου να μας βρεις στο βράχο να φιλιόμαστε», μια ωραία ευχή για τον χρόνο που έρχεται. Ωραία ευχή για έναν ακόμη χρόνο ζωής μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο της ολούθε τοξικότητας, που φτάσαμε να ζούμε. Ζωής ή, καλύτερα, επιβίωσης. Μαζί με τα αέρια από την καύση των σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ, που τη μια είναι εκτός και την άλλη εντός ορίων – με τα όρια να τίθενται όχι από τα διεθνή όργανα, αλλά από τις αντοχές και ανοχές της κοινωνίας μας. Της κοινωνίας που δεν εκπροσωπείται όπως θα έπρεπε από τα όργανα της Αυτοδιοίκησης – πού είναι ο σούπερ-δήμαρχος με την αγωγή των 500 εκατομμυρίων ευρώ; Μόνον τον κύριο Λούλη ξέρει να υπερασπίζεται έναντι παντός κινδύνου; Φτάνουν οι βόλτες του κυρίου περιφερειάρχη, μία έτσι, μία αλλιώς, χρειάζεται απόφαση. Και στο βάθος, κυβέρνηση. Τώρα που «αλλάζουν όλα εδώ κάτω με ορμή», που λέει και ο πάλαι ποτέ Διονύσης Σαββόπουλος, ας αλλάξει λοιπόν, και η εγκληματική άδεια, που φέρει την υπογραφή του κ. Φάμελλου» καυτηριάζει ο συμπολίτης συγκοινωνιολόγος, κ. Μπάμπης Σκυργιάννης.
