«Σήμερα, κατά τις 5 τα ξημερώματα ξύπνησα από την γνωστή χημική δυσωδία που κατακλύζει τις νύχτες τον αέρα τις πόλης. Είτε οι κλίβανοι της ΑΓΕΤ το γλέντησαν παραπάνω με τα σκουπίδια που καίνε, είτε τα ρεύματα που μεταφέρουν την μόλυνση ήταν πιο ευνοϊκά, πάντως η φριχτή μυρωδιά που έφτανε στο υπνοδωμάτιό μου φαινόταν πιο έντονη από ποτέ. Κάθε αναπνοή έμοιαζε με δηλητήριο. Τα παιδιά μου όπως και οι περισσότεροι Βολιώτες κοιμόταν ανύποπτα. Λίγο αργότερα, με το πρώτο φως, εμφανίστηκε στο δρόμο το καθαριστικό όχημα του Δήμου που σαρώνει το οδόστρωμα με κάτι περιστρεφόμενες βούρτσες. Πήγαινε πάνω κάτω στον καθαρό δρόμο για ένα μισάωρο, παλεύοντας με ανύπαρκτους εχθρούς, κι αποτελειώνοντας με τον θόρυβό του την πιθανότητα λίγο ακόμη ύπνου. Δύο εμπειρίες ενδεικτικές για το τι συμβαίνει στην πόλη μας. Μόνο το επιδεικτικό λουστράρισμα και το επιλεκτικό νοικοκύρεμα της πόλης ξέρει να διαχειρίζεται ο Μπέος κι αυτό κάνει. Γι αυτό ξαναεκλέχτηκε, όχι για να νοιαστεί για την υγεία των πολιτών. Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο καρκίνος γίνεται πιο ευχάριστος με τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια» σημειώνει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, κ. Κώστας Μανωλίδης.
