Παγκόσμιο σοκ προκάλεσαν οι εικόνες μετά την επίθεση με χημικά όπλα στη Ντούμα της Συρίας. Όπως σχολίαζε ο συμπολίτης ψυχίατρος, κ. Μάνος Ζαχαριουδάκης «Όλοι δεν είναι του ίδιου θεού (ιδεολογίας, καθεστώτος, εθνικότητας, φυλής, τάξης, θρησκείας, κλπ) «παιδιά»… Γιατί; Μα γιατί οι γονείς τους δεν είναι. Υπάρχουν «μικρόβια» και «μεγαλόβια», στη φύση και στη κοινωνία. Μα κι αδιάφοροι «θεοί» και παθιασμένοι «δαίμονες» και συνωμοτούν συνεργατικά κυρίως ενάντια στα «μικρά». 3.000 χιλιόμετρα «κοντά» είμαστε κι εμείς στη τελευταία σκακιέρα… Θα θυμάται, μεθαύριο, πως λεγότανε, κανείς; Τα πιόνια τι αξία να ‘χουν. Τα «μικρά». Υπερβολικά πολλά τα 7.5 δις των ανθρωποειδών, των «μικροβίων», να νοιάζεσαι για όλα. Στον ΟΗΕ δεν έχουν για τόσα δάκρυα κουβάδες. Μόνο κάτι μανάδες κλαίνε για κάποια παιδάκια χωρίς αναπνοή και σφουγγαρίζουν με στρατιωτικής ισχύος χλωρίνη παρακαλώ. «Καθαρισμένα» όλα… στη Ντούμα και στη Χαμουρίγια. Πεντακάθαρος ο κόσμος μας. Αναστάσιμος. Αγγελικός. Τα κέρδη των πλουτοκρατών λιγοστεύουν υπερβολικά όταν μοιράζονται δια του 7.5 δις «μονάδες». Δεν βγαίνουν αλλιώς οι υπολογισμοί. Κάποια «μικρά», κάποια «παιδιά», πρέπει να σκοτωθούν, να πουληθούν, να αλεθούν, να γίνουν κάρβουνο εργοστασιακό… ποντίκια μεταλλευτικά… κιμάς για beef tartar… κλωστή τριτοκοσμική… στρατιωτικό υλικό (στόχοι, στολές, σκανδάλες)… φάρμακο πειραματικό… κοπριά για τις φυτείες και τους Παραδεισένιους “Κήπους” τους Αυτοκρατορικούς. Κι άλλα χρήσιμα, πνευματικά, καλλιτεχνικά, αριστοκρατικά κι ανθρώπινα τέτοια πολλά. Να με συγχωρείτε αν με θεωρείτε «κυνικό» ή σας στεναχωρώ . Ξανακοιτάξτε όμως τις φωτογραφίες με τα παιδιά και (προσ)ευχηθείτε μη ρίξει τα δικά σας ζάρια λάθος ο θεός».
