Σε μια… υπόσχεση σε έναν φίλο του βουδιστή που ήθελε να αποτεφρωθεί, οφείλεται ο αγώνας επί 23 χρόνια για την ίδρυση του πρώτου Αποτεφρωτηρίου στην Ελλάδα στην Ριτσώνα, όπως ανέφερε στο Ράδιο ΕΝΑ και τον Ηλία Κουτσερή, ο Αντώνης Αλακιώτης, πρόεδρος του Αποτεφρωτηρίου Ριτσώνας και της Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωσης, με αφορμή την προβολή του βραβευμένου ντοκιμαντέρ για την αποτέφρωση «Η Υπόσχεση», που θα παρουσιαστεί στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ CineDoc στον Βόλο, σήμερα Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2023, στις 19.30, στο «Αχίλλειον».
Ο κ. Αλακιώτης, που μεγάλωσε στον Βόλο, για μερικά χρόνια, καθώς ο πατέρας του δούλευε στην πόλη, τόνισε ότι η εμπλοκή του είναι ιδεολογική και όχι επαγγελματική.
«Η υπόσχεση» που είναι και είναι ο τίτλος της ταινίας, που έδωσε σε έναν φίλο του βουδιστή που ήθελε να αποτεφρωθεί και θεωρούσε απαράδεκτο ότι έπρεπε να μεταφερθεί στο εξωτερικό, για την αποτέφρωσή του, πράγμα που έγινε τελικά, γιατί έφυγε από τη ζωή πριν γίνει το αποτεφρωτήριο, τον ενέπλεξε σε μια διαχρονική, επίμονη και υπομονετική προσπάθεια, που μετά από τρεις υποστηρικτικές τροπολογίες, μετά από πολλές αποφάσεις Δημοτικών Συμβουλίων, μεταξύ των οποίων και του Βόλου, επί δημαρχίας Π. Σκοτινιώτη, να γίνει αποτεφρωτήριο, τελικά κατέληξε να γίνει ένα κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών 75 χλμ. από την Αθήνα, σε μια βιομηχανική περιοχή (όπως ορίζει ο νόμος) και 12 χλ, μακριά από σπίτια, στην Ριτσώνα.
«Δεν θα αλλάξουμε τα ταφικά έθιμα στην Ελλάδα»
«Μολονότι υπήρχαν αυτές οι προϋποθέσεις, υπήρχαν και υπάρχουν οι αντιδράσεις της Εκκλησίας, αλλά όχι με την έννοια της αποτρεπτικότητας για να γίνει το αποτεφρωτήριο. Ο αγώνας αυτός δεν έγινε για να αλλάξουμε τα ταφικά έθιμα στην Ελλάδα, αλλά γι’ αυτούς που ήθελαν, να μην υποχρεώνεται η οικογένειά τους σε μια μεγάλη οικονομική και συναισθηματική επιβάρυνση να πηγαίνουν στο εξωτερικό για την τελευταία τους επιθυμία», επισήμανε ο κ. Αλακιώτης.
Ο ίδιος είπε ότι αυτός παραμένει ο σκοπός, ο δεύτερος σκοπός είναι ότι έγινε δωρεά του 10% των μετοχών στα Παιδιά Χωριά SOS, ώστε ο θάνατος να γίνει πηγή ζωής για παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη, ενώ τρίτος σκοπός είναι ο χώρος αυτός να γίνει χώρος πολιτιστικής αναφοράς. Ήδη πέντε αγάλματα του γλύπτη Θεόδωρου Παπαγιάννη υπάρχουν στο χώρο του Αποτεφρωτηρίου Ριτσώνας, ένα του μαθητή του Σπύρου Λισγούρα, ενώ υπάρχει επαφή με το Επιμελητήριο των Εικαστικών, ώστε να γίνει μόνιμη συλλογή έργων τέχνης με αγάλματα, ώστε οι συγγενείς των ανθρώπων που περιμένουν να παραλάβουν την τέφρα των νεκρών, να έχουν μια επαφή με την τέχνη στη διάρκεια τη αναμονής.
Ο κ. Αλακιώτης τόνισε ότι για το Φθινόπωρο του 2023 προγραμματίζεται ένα Συμπόσιο λογοτεχνίας με θέμα «Αυτά που μένουν γι’ αυτούς που φεύγουν», τα αποτελέσματα του οποίου θα εκδίδονται κάθε χρόνο και τα έσοδα θα πηγαίνουν για κάποιο σκοπό.
Επίσης τόνισε ότι τα ταφικά έθιμα αλλάζουν πολύ αργά, καθώς οι νοοτροπίες και οι παραδόσεις είναι πού βαθειά ριζωμένες, ιδιαίτερα σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου η σχέση Εκκλησίας – οικογένειας είναι πάρα πού ισχυρή και ένα 20% του πληθυσμού επηρεάζεται άμεσα από τον ιερέα και τον πνευματικό του και την άποψη της Εκκλησίας.
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο πρόεδρος, στους 136.000 θανάτους, αποτεφρώθηκαν περίπου 2.700 (2,7%), το Αποτεφρωτήριο ανέφερε ότι είναι βιώσιμο, αλλά είναι δύσκολο να ιδρυθεί και δεύτερο (δεν θα είναι βιώσιμο) για τη Βόρεια Ελλάδα, καθώς από Βόλο και πάνω μέχρι Αλεξανδρούπολη, είναι ζήτημα να έγιναν 350 αποτεφρώσεις.
Επίσης τόνισε ότι κάθε χρόνο υπάρχει μικρή αύξηση στις αποτεφρώσεις (από 2700 έφτασαν λίγο πάνω από 3000), η τάση αυτή είναι σταθερή και ανοδική, όπως αποδεικνύεται από τις δυτικές χριστιανικές και τις Ορθόδοξες χώρες.
