Αύξηση τιμών προϊόντων υφίσταται και ο αγροτικός κλάδος, μια αύξηση μάλιστα που φθάνει σε κάποια απαραίτητα μάλιστα προϊόντα, ακόμη και στο διπλάσιο, «αγγίζοντας ταβάνι», με τους παραγωγούς να είναι ήδη σε αδιέξοδο.
Ένα τέτοιο παράδειγμα έφερε ο Νίκος Αγγελής, Αγροτοσυνδικαλιστής στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή, ο οποίος τόνισε ότι η αγορά λιπάσματος ανέβηκε στα 650 ευρώ! «Το ζητούμενο είναι πως, ό, τι ανεβεί τώρα του χρόνου δεν θα κατέβει», εξέφρασε την προσωπική του άποψη.
Τα αποτελέσματα της πανδημίας, όπως οι αλλαγές στις τιμές και οι αυξήσεις, επηρέασαν και τους αγρότες που καλλιεργούν μεγάλες εκτάσεις με βαμβάκια και καλαμπόκια με αποτέλεσμα να έχουν ένα τεράστιο κόστος παραγωγής, όπως εξηγεί ο κ. Αγγελής.
«Το λίπασμα διπλασιάστηκε
και έφτασε στα 650 ευρώ»
«Τα σιτάρια φέτος ξεκίνησαν με 25-26 λεπτά, ενώ αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχουν φτάσει στα 44 λεπτά. Το θέμα είναι ότι οι μεγάλες ποσότητες σιταριού πουλήθηκαν με τα 26 λεπτά και στις αποθήκες υπάρχει αποθηκευμένο ένα 25% της παραγωγής. Αν πραγματοποιηθούν οι αυξήσεις που λένε, θα επηρεάσουν άμεσα κι εμάς», δήλωσε ο κ. Αγγελής, αναφερόμενος στα έξοδα του επαγγέλματος τους και στα γεωργικά εφόδια, όπως πετρέλαιο και τα ανταλλακτικά.
Μάλιστα, έφερε ως παράδειγμα το λίπασμα που πέρυσι το αγόραζαν 380 ευρώ, με την τιμή σήμερα να έχει σχεδόν διπλασιαστεί και να έχει… «φτάσει στο Θεό», στα 650 ευρώ. Αναφορά έκανε και στην αύξηση του ρεύματος που συζητιέται, ισχυριζόμενος ότι από τα 60 ευρώ ρεύμα που πληρώνει για την καλλιέργεια του καλαμποκιού φέτος, φοβάται ότι του χρόνου θα ανέβει στα 90.
«Υπάρχουν αγρότες δύο ταχυτήτων»
«Υπάρχουν αγρότες δύο ταχυτήτων. Κάποιοι ποτίζουν με 7 ευρώ το στρέμμα και κάποιοι, όπως εγώ, ποτίζουμε πληρώνοντας τη ΔΕΗ με 70, 80 ευρώ το στρέμμα, λόγω των έργων υποδομής», σημείωσε για να αποτυπώσει τη διαφορά των λογαριασμών και τον ανταγωνισμό μεταξύ των παραγωγών, αλλά συνέχισε λέγοντας ότι «υπάρχει επίσης ένας Αχελώος που έχει χρεωθεί ολόκληρος ο ελληνικός λαός εκατομμύρια και σήμερα είναι εγκαταλελειμμένος».
«Προσωπικά πιστεύω ότι όλο αυτό γίνεται για να πάρει έμμεσα το κράτος χρήματα. Είναι της άποψης ότι εφόσον αυξήθηκε η πρώτη ύλη του ψωμιού πρέπει να αυξηθεί και το ψωμί. Καταλαβαίνετε τι φόρο θα πάρουν από καθαρό εισόδημα τα τιμολόγια που θα κοπούν!», δήλωσε.
«Το ζητούμενο είναι πως, ό, τι ανεβεί
τώρα, του χρόνου δεν θα κατέβει»
Αποκαλυπτικό όμως είναι και το παράδειγμα που έφερε με την πώληση του σιταριού στις διάφορες χρονιές σε διαφορετικές τιμές, αλλά με την τιμή του ψωμιού να παραμένει ίδια αλλά και στην πορεία να αυξάνεται. «Το 2008 το σιτάρι πουλήθηκε 40 λεπτά, το ψωμί είχε 1,20 και ανέβηκε στα 1,80. Την επόμενη χρονιά, το 2009, πουλήθηκε 17 με 20 λεπτά το σιτάρι. Το ψωμί όμως έμεινε στο 1,80. Άρα το ζητούμενο είναι ότι, ό, τι ανεβεί τώρα του χρόνου δεν θα κατέβει».
Ο κ. Αγγελής όμως μίλησε και για τον κλάδο των κτηνοτρόφων έχοντας την πεποίθηση ότι θα πληγεί εξίσου από την ακρίβεια δημιουργώντας προβλήματα. Παρουσίασε και εδώ τις τιμές, που ο κτηνοτρόφος σήμερα αγοράζει 25 λεπτά το κριθάρι και 23 έως 25 λεπτά το καλαμπόκι.
Ως αγρότες, τόνισε ότι στα μπλόκα που δημιουργούν, ανέκαθεν είχαν και έχουν ως αίτημα την εγγυημένη κατώτερη τιμή με ένα αξιόλογο κέρδος. Εξήγησε όμως ότι αυτό ακόμα δεν είναι κάτι που έχει επιτευχθεί, εφόσον δεν συμφέρει το κεφάλαιο, τους μεγαλέμπορους και τους εισαγωγείς.
«Απώλεια παραγωγής σε ποσοστό
από 40 έως και 50%, λόγω καιρού»
Μεταξύ άλλων, ο κ. Αγγελής αναφέρθηκε και στις φετινές καιρικές συνθήκες που δημιούργησαν πρόβλημα στις καλλιέργειες διαφόρων προϊόντων. Συγκεκριμένα μίλησε για τον παγετό τον Φεβρουάριο και τον λίβα, όπως τον αποκαλούν οι αγρότες, μέσα στο Πάσχα τα οποία φαινόμενα είχαν ως αποτέλεσμα την απώλεια παραγωγής σε ποσοστό από 40 έως και 50%. «Πρέπει να καθίσουμε όλοι μαζί, και οι πολιτεία και εμείς για να βρούμε μια φόρμουλα για την εγγυημένη κατώτερη τιμή», είπε ο ίδιος.
«Είμαστε έρμαια των μεγάλων εταιρειών»
Επίσης, μίλησε και για την απουσία τράπεζας δανεισμού, ενώ παλιότερα υπήρχε η Αγροτική Τράπεζα, αλλά και η απουσία συνεταιρισμών και ενώσεων όσον αφορά στον αγροτικό κλάδο. «Αναγκαστικά είμαστε έρμαια των μεγάλων εταιρειών που διαχειρίζονται σε παγκόσμια κλίμακα τα προϊόντα της εργασίας μας. Πρέπει να το παλέψουμε συλλογικά και να γίνει ένα μέτωπο από εργαζόμενους στον αγροτικό κλάδο, αλλά σε όλων των κλάδων εναντίων των πολιτικών αποφάσεων που μας έχουν καταστρέψει», κατέληξε.
