Το ημερολόγιο ανέγραφε χθες, 2 Σεπτεμβρίου και στο άκουσμα του θανάτου του Μίκη Θεοδωράκη ο χρόνος, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι «παγώνει». Ο αστείρευτος και οξυδερκής Έλληνας συνθέτης και μουσικός ήταν και θα συνεχίσει να είναι , ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, με διεθνή αναγνώριση, αλλά και εκτίμηση . Τα τραγούδια του σταθμός, ενώ οι στίχοι του για τη ρωμιοσύνη αθάνατοι. Βολιώτες μουσικοί και συνθέτες που εμπνεύστηκαν ή κάποιοι πιο τυχεροί, συνεργάστηκαν με τον Έλληνα συνθέτη, μίλησαν στο Ράδιο ΕΝΑ και στη «ΜΑΓΝΗΣΙΑ» για το αξεπέραστο έργο του, τον καλλιτέχνη, αλλά και άνθρωπο Μίκη Θεοδωράκη.
«Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν η ίδια η Ελλάδα»
«Από σήμερα η Ελλάδα είναι αλλιώς», ήταν οι πρώτες σκέψεις και τα πρώτα λόγια του Βολιώτη και καταξιωμένου συνθέτη Ανδρέα Κατσιγιάννη στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Γιώργο Καρεκλίδη, ο οποίος μετρά και θυμάται συνεργασίες με τον Μίκη Θεοδωράκη από το 2000 μέχρι και σήμερα, από άκρη σε άκρη της γης. Αν πρέπει να «ντύσει» με λόγια τα συναισθήματά του για την απώλεια, διαλέγει να εκφραστεί με μία παρομοίωση: « Είναι σαν να κλείνεις την πόρτα από κάπου, που δεν θα ξαναμπεί ποτέ φως», αναφέρει και συγκινεί περισσότερο, λέγοντας ότι ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν η ίδια η Ελλάδα, αλλά και η Ελλάδα του κόσμου.
«Δεν έχω ξαναδεί τέτοια δύναμη σε άνθρωπο. Τον γιγάντωνε η ταλαιπωρία και η κακουχία, ώστε να δημιουργεί τελικά ένα έργο που θα αποτελούσε κανονικά έργο χιλιάδων ανθρώπων ή ίσως και όχι», δηλώνει ο συνθέτης για το έργο του Μίκη Θεοδωράκη, ένα έργο που πρέπει να περάσει και στις νέες γενιές, κάτι που ήθελε και ο ίδιος.
«Ο Μίκης ήταν ο άνθρωπος που δεν απαγόρευσε ποτέ να παιχτεί η μουσική του με οποιονδήποτε τρόπο, με σκοπό να μεταλαμπαδευτεί και το έργο του στις επόμενες και σύγχρονες γενιές. Στην διάρκεια της ζωής σου όσα χρόνια και να περάσουν αν ασχοληθείς με το έργο του μαθαίνεις μόνο ένα μέρος του έργου του», αναφέρει ο κ. Κατσιγιάννης.
Η απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη για τον Ανδρέα Κατσιγιάννη σηματοδοτεί και το πέρασμά του στα νεότερα πρόσωπα της ιστορίας του κόσμου, προσώπων που διαμόρφωσαν ολόκληρες κοινωνίες, όπως υπογραμμίζει.
«Να παίζουν Μίκη Θεοδωράκη τα ελληνικά ραδιόφωνα, όχι μόνο αυτές τις μέρες, αλλά πάντα», προτρέπει ο Ανδρέας Κατσιγιάννης.
«Τα τραγούδια του αποτελούν μουσικό φάρο»
Ο Νίκος Χιώτογλου, Βολιώτης μαέστρος και συνθέτης, εξέφρασε την δική του άποψη στο Ράδιο ΕΝΑ και τον Ηλία Κουτσερή, για τον Μίκη Θεοδωράκη μέσα από τα λόγια του Μανώλη Μητσιά. «Είναι σαν να πέφτει μια κολώνα από τον Παρθενώνα», και η έκφραση αυτή περικλείει όλη τη βαρύτητα της είδησης του θανάτου του. Ο κ. Χιώτογλου έκανε λόγο για απουσία του μεγάλου συνθέτη και όχι για απώλεια, με το έργο του και τα τραγούδια του να αποτελούν μουσικό φάρο.
«Μέσα από τα διάφορα αφιερώματα προς τιμήν του θα μπορέσουμε να περάσουμε και στις επόμενες γενιές την μουσική ιστορία του Μίκη Θεοδωράκη», ανέφερε ο κ. Χιώτογλου, αναφερόμενος κυρίως και στον τρόπο που και ο ίδιος γνώρισε τον εξαιρετικό συνθέτη όντας μέλος της χορωδίας του Γιάννη Καρκάλα και ο οποίος ασχολήθηκε με το έργο του εκτενώς.
«Το έργο είναι αναγνωρίσιμο σε όλο τον κόσμο
μόνο με δύο νότες, αυτές του ΄΄Ζορμπά΄΄»
«Κορυφαίος συνθέτης», «άνθρωπος πάνω απ’ όλα», «σημαία της Ελλάδας», «ασυμβίβαστος», «αγωνιστής» είναι μερικές μόνο από τις λέξεις με τις οποίες χαρακτήρισε τον Μίκη Θεοδωράκη ο εξίσου Βολιώτης, συνθέτης και καθηγητής στο Μουσικό Σχολείο, Ζαφείρης Κουκουσέλης, στο Ράδιο ΕΝΑ και τον Γ. Καρεκλίδη. Μιλώντας με συγκίνηση για τον ίδιο και το έργο του τόνισε ότι ο μεγάλος Έλληνας συνθέτης μοίρασε τη ζωή του ανάμεσα στη μουσική, αλλά και τους αγώνες για τις ανθρωπιστικές αξίες.
«Ο Μίκης πέρα από το ταλέντο του στη μουσική ήταν ένας πραγματικός αγωνιστής. Αυτή ήταν όλη του η ζωή, ενώ δεν συμβιβαζόταν με τίποτα. Ήταν μπροστάρης στην Κατοχή, στον Εμφύλιο, παντού και με κάθε κόστος. Πρέπει να είσαι πολύ δυνατός εσωτερικά άνθρωπος για να αντισταθείς, έτσι όπως αντιστάθηκε εκείνος», ανέφερε ο κ. Κουκουσέλης, περιγράφοντας με λίγα λόγια τον άνθρωπο Μίκη Θεοδωράκη.
Αν κάτι θυμάται έντονα ο κ. Κουκουσέλης είναι οι συναυλίες και τα αφιερώματα προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη που διοργανώθηκαν στον Βόλο. Πίσω στο 1997, παρουσιάστηκε στο Κλειστό Δημοτικό Θέατρο Βόλου το γνωστό σε όλους «Άξιον Εστί», με την παρουσία μάλιστα του ίδιου του μεγαλοσυνθέτη, ο οποίος αισθάνθηκε βαθιά συγκινημένος, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο βολιώτης συνθέτης. Θυμάται όμως και το 2005 το αφιέρωμα που πραγματοποιήθηκε σε περιοχές όλης της Μαγνησίας ή το 2009, το αφιέρωμα του Μουσικού Σχολείου στην κινηματογραφική μουσική του. «Δεν θέλω δικαιώματα έλεγε… παίξτε μονάχα τη μουσική μου», θυμάται τα λόγια του ίδιου του Μίκη Θεοδωράκη ο κ. Κουκουσέλης.
Ο βολιώτης συνθέτης και ακόλουθος του μουσικού έργου του Μίκη Θεοδωράκη θέλησε να μιλήσει και για την μουσική του καινοτομία: «Το μουσικό, και όχι μόνο, έργο του είναι απίστευτο, και στη λαϊκή αλλά και στην κλασική μουσική. Είναι ένα έργο χωρίς ταμπέλες, αναγνωρίσιμο σε όλο τον κόσμο μόνο με δύο νότες, αυτές του ‘’Ζορμπά’’. Έχει ΄΄παντρέψει΄΄ τη συμφωνική με τη λαϊκή μουσική, ενσωματώνοντας το μπουζούκι και τον λαϊκό τραγουδιστή», ανέφερε.
«Ήταν οργανικά δεμένος με την κοινωνία
και εργάστηκε σκληρά για την ενότητα του λαού»
«Ένας παγκόσμιος και οικουμενικός Έλληνας με τεράστιο έργο και παρακαταθήκη αιώνια, με κεραίες ευαίσθητες και τεντωμένες προς τα μηνύματα και τα προβλήματα της κάθε εποχής», ήταν η έκφραση με την οποία ξεκίνησε να εκφράζεται στο Ράδιο ΕΝΑ και τον Ηλία Κουτσερή, ο Νίκος Παρθένης, Βολιώτης ερμηνευτής, τραγουδοποιός και φιλόλογος, για τον Μίκη Θεοδωράκη. Θυμάται και ο ίδιος που συμμετείχε το 1997 στην παρουσίαση του «Άξιον Εστί», υπό τη διεύθυνση του Συμεών Κόγκαν. Στο αφιέρωμα αυτό ο Ρώσος μαέστρος προσέγγισε διαφορετικά το έργο, εξηγεί ο ίδιος, με έναν πιο λυρικό τρόπο. Όταν ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης άκουσε την πρόβα τους ανέφερε ότι το κάθε έργο ενός καλλιτέχνη είναι ανεξάρτητο παιδί και ως ανεξάρτητο παιδί πρέπει να κόψει τον ομφάλιο λώρο από τον δημιουργό και να τραβήξει την δίκη του πορεία. «Αυτή η δήλωση με χάραξε γιατί δείχνει το μεγαλείο του ανθρώπου», δήλωσε ο κ. Παρθένης.
Ο κ. Παρθένης τόνισε ιδιαίτερα ότι εκτός από μουσικός ήταν και ένας ενεργός πολίτης, ο οποίος ποτέ δεν εφησύχασε, και ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο τον αποκαλεί, όπως αναφέρει, οργανικό καλλιτέχνη. «Ήταν οργανικά δεμένος με την κοινωνία και εργάστηκε σκληρά για την ενότητα του λαού».
Όσον αφορά το έργο του υπογραμμίζει ότι κατάφερε να φέρει σπουδαία μηνύματα και να μελοποιήσει σπουδαία ποιητικά έργα, φέρνοντάς τα κοντά στους απλούς ανθρώπους και ακουμπώντας την ψυχή τους. «Η υψηλή ποίηση έγινε κτήμα των λαϊκών ανθρώπων και μπήκε μέσα στα σπίτια, παίζοντας στα πικάπ της εποχής. Αυτό είναι μια τεράστια προσφορά, αλλά και μία αιώνια παρακαταθήκη», συμπλήρωσε, κλείνοντας.
«Είχε μοναδική συνταγή τραγουδιών»
Για τον εξαίρετο Μίκη Θεοδωράκη μίλησε και η συμπολίτισσα μουσικός Κασσιανή Αμυγδαλίτση. «Ήταν ένας τεράστιος συνθέτης με φοβερό έργο, ένα έργο που έκανε τους ποιητές και την ποίηση γνωστούς στον κόσμο», ανέφερε συγκινημένη. Στο πάντρεμα όμως της έντεχνης με την λαϊκή μουσική που έπραξε επιτυχώς ο Μίκης Θεοδωράκης αναφέρθηκε και η κ. Αμυγδαλίτση, αναφέροντας ότι το μπουζούκι ως «κακό» κατάλοιπο της ρεμπέτικης μουσικής το ανέδειξε και το κατέστησε μουσικό όργανο των σαλονιών.
«Ο Μίκης Θεοδωράκης δημιουργούσε έντεχνη μουσική με την πραγματική έννοια της λέξης, καθώς παρήγαγε τέχνη με ένα δικό του μοναδικό τρόπο, μιλώντας στην ψυχή του κόσμου», σημείωσε η μουσικός, θέλοντας να αναφερθεί κυρίως στο μέρος του έργου του μεγάλου συνθέτη που αφορούσε στην μελοποίηση των Ελλήνων ποιητών, όπως του Οδυσσέα Ελύτη, του Γιάννη Ρίτσου κ.α.
«Είχε μοναδική συνταγή τραγουδιών. Μοναδική μεν, αλλά μιλούσε στην ψυχή του λαού», δήλωσε.
Ως πιανίστα συμμετείχε σε διάφορες εκδηλώσεις και αφιερώματα στον μοναδικό συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη που έγιναν στο Βόλο, όπως το 2017 στη «Νύχτα Μαγική», όπως το ομώνυμο τραγούδι του, με την χορωδία της κας. Τζάλα, αλλά και την χορωδία «Ιωνία» της κας. Κορνηλίας Φραγκογιάννη. «Ήταν μια μαγική βραδιά», σχολίασε η ίδια.
