Χ. Τζιώρας: “Περιμένω σαν μικρό παιδί να παίξω και στο πρωτάθλημα”

Η επιστροφή του Χρήστου Τζιώρα μετά από έξι μήνες ήταν το γεγονός του αγώνα της  Νίκης Βόλου στην Ευξεινούπολη κόντρα στη Δήμητρα για το Κύπελλο της ΕΠΣΘ την περασμένη Τετάρτη. Ο 30χρονος φορ της Νίκης γύρισε στα γήπεδα δυνατός και μάλιστα κατάφερε στο πρώτο του ματς να σκοράρει, κάτι που ο ίδιος χαρακτηρίζει ως λύτρωση σε συνέντευξη που έδωσε στο Magnesiasports στα γραφεία της Νίκης στο Πανθεσσαλικό. Ο αγαπημένος παίκτης της κυανόλευκης κερκίδας τόνισε πως περιμένει, όπως τα μικρά παιδιά, να παίξει και σε αγώνα πρωταθλήματος, έχοντας κερδίσει πολλά σε αυτοπεποίθηση από την εμφάνισή του προχθές.

Αναλυτικά η συνέντευξη που παραχώρησε ο Χρήστος Τζιώρας στο Magnesiasports:

 

Χρήστο, πώς ένιωσες που μετά από έξι και πλέον μήνες που μπήκες στο γήπεδο και αγωνίστηκες σε επίσημο ματς κόντρα στη Δήμητρα;

«Πάτησα πολύ γερά στο γήπεδο, ήταν ένα πολύ δυνατό τεστ για μένα και δεν κρύβω ότι είχα πολύ άγχος για το πώς θα αντεπεξέλθω στο παιχνίδι και πώς θα ανταποκριθεί το πόδι μου, γιατί άλλο είναι οι προπονήσεις, άλλο το ματς. Έμεινα μέσα 90 λεπτά και πίεζα τον εαυτό μου να δω τις δυνατότητές μου, ακόμη κι όταν το σκορ ήταν 0-2.  Δεν είχα κανένα πρόβλημα με το πόδι μου και έγινε ακόμη πιο δυνατό. Αυτό μου έδωσε μία αυτοπεποίθηση ότι μπορώ να συνεχίσω κι ότι είμαι σε καλό δρόμο. Είδα ότι το αποτέλεσμα όλου αυτού του διαστήματος της αποθεραπείας και που έκανα προπονήσεις μόνος μου ήταν θετικό για μένα και για την ομάδα φυσικά».

Σημαντικό είναι ότι μπόρεσες και να σκοράρεις, έτσι δεν είναι;

«Ήταν ένα παιχνίδι που αναζητούσα το γκολ. Όταν παίζεις μετά από έξι μήνες, είναι πολύ δύσκολο. Περιμένεις τη λύτρωσή σου και για μένα η λύτρωση είναι το γκολ. Έστω και στο 89’ είχα μία καθαρή ευκαιρία και σκόραρα, καθώς προηγουμένως είτε έβγαλαν την μπάλα οι αμυντικοί πάνω στη γραμμή είτε βγήκα οφσάιντ σε άλλες φάσεις. Το κυνήγησα, το πάλεψα κι έστω και στο 89’ έβαλα ένα πολυπόθητο γκολ, το οποίο πιστεύω ότι είναι η αρχή για τη συνέχεια».

Τι σχόλια άκουσες από τους συμπαίκτες σου για την πρώτη σου εμφάνιση;

«Περίμεναν κι αυτοί πώς και πώς να αγωνιστώ, γιατί με έβλεπαν τόσο καιρό που έκανα και μόνος μου προπονήσεις και εξτρά δουλειά, και μου έλεγαν μπράβο, μου έδιναν συγχαρητήρια για την εμφάνισή του και μου είπαν ότι δε φάνηκε που έλειπα τόσο καιρό. Είναι δύσκολο μετά από έξι μήνες να επανέλθεις και να είσαι σ’ αυτήν την κατάσταση που ήμουν εγώ. Το θέμα δεν είναι ότι γύρισα μετά από τον τραυματισμό μου, αλλά πώς γύρισα. Δηλαδή μετρά αν μπορείς να είσαι στον ρυθμό των υπολοίπων, αν μπορείς να κάνεις σπριντ, αν μπορείς να κάνεις άλματα, αν είσαι καλός στα χτυπήματα της μπάλας, όπως πριν. Είναι πολλά και εγώ νομίζω ότι τα κατάφερα σ’ ένα πολύ καλό επίπεδο.

Σ’ αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω τον γιατρό που με χειρούργησε, τον κ. Τσαγκάλη, τη διοίκηση που ανανέωσε τη συνεργασία μαζί μου και στάθηκε σε όλα δίπλα μου σαν οικογένειά μου από την πρώτη μέρα που τραυματίστηκα μέχρι σήμερα, όλους τους φυσικοθεραπευτές και το γυμναστήριο Gymway, που με βοήθησε στην ενδυνάμωση».

Πιστεύεις ότι είσαι πλέον έτοιμος για να αγωνιστείς και στο πρωτάθλημα; Έχεις συζητήσει με τον κ. Κούτση αν θα είσαι στη δεκαοκτάδα;

«Νιώθω έτοιμος κι ότι μπορώ να βοηθήσω την ομάδα. Σίγουρα είναι πιο μεγάλες οι απαιτήσεις του πρωταθλήματος από το Κύπελλο της ΕΠΣΘ. Δε συζήτησα με τον προπονητή. Ο κ. Κούτσης βλέπει τον καθένα κάθε μέρα τις προπονήσεις, όπως με είδε και στο παιχνίδι με τη Δήμητρα, καθώς όλοι κριθήκαμε, και η απόφαση θα είναι καθαρά δική του αν εγώ θα είμαι στη δεκαοκτάδα».

Το περιμένεις πάντως;

«Περιμένω πώς και πώς να παίξω στο πρωτάθλημα, είναι η αλήθεια. Θα είναι το δεύτερο μου βήμα, καθώς το πρώτο έγινε».

Το βασικό θέμα μετά από τέτοιους τραυματισμούς και δύσκολα χειρουργεία σαν το δικό σου είναι να ξεπεράσει ο παίκτης τους φόβους του… Εσύ το έχεις καταφέρει;

«Αυτό έχει γίνει πια και στο προχθεσινό παιχνίδι, αυτό που σκεπτόμουν δεν ήταν τόσο αν το πόδι μου είναι καλά, γιατί από τον γιατρό έχω πάρει το ΟΚ εδώ και δύο βδομάδες, αλλά πώς θα φύγει αυτό από το μυαλό μου. Και αφού έφαγα και κάνα δυο κλοτσιές και χτύπησα και έπεσα στο έδαφος, κατάλαβα μέσα μου ότι είμαι πλέον καλά και μου έχει φύγει ο φόβος».

Με τι προσδοκία βλέπεις το ματς με τον Απόλλωνα Μακρυχωρίου σε προσωπικό επίπεδο;

«Νιώθω, όπως ήμασταν μικρά παιδιά και περιμέναμε ο προπονητής μας να μας βάλει να παίξουμε. Νιώθω αυτήν την τρέλα, να ξαναμπώ σε ένα παιχνίδι πρωταθλήματος, να ακουμπήσω ξανά την μπάλα και να προσαρμοστώ στους ρυθμούς του. Δε σας κρύβω ότι στο παιχνίδι με τη Δήμητρα ξεκίνησα να μπω στο ματς χωρίς καλαμίδες, καθώς είχα συνηθίσει έτσι. Με σταμάτησε ο Τσεμπερίδης και μου το είπε».

Θέλεις να παίξεις και να σκοράρεις την Κυριακή;

«Εννοείται αυτό. Εξάλλου αυτό ξέρω να κάνω και γι’ αυτό τον λόγο είμαι στην ομάδα ως επιθετικός, για να βάζω γκολ. Θα πάμε βήμα-βήμα. Πρώτα να παίξω και μετά σίγουρα θέλω να βάλω και το πολυπόθητο γκολ».

Επειδή πέρσι στον μοναδικό αγώνα που έδωσε η Νίκη στην παραδοσιακή της έδρα με τον Αχιλλέα Φαρσάλων δεν είχες αγωνιστεί, εφόσον παίξεις με τον Απόλλωνα Μακρυχωρίου, αυτό θα είναι το πρώτο παιχνίδι για σένα στο Π. Μαγουλάς, καθώς στη Β’ και την Α’ Εθνική όλα τα ματς τα δώσατε στο Πανθεσσαλικό. Είναι κάτι ιδιαίτερο για σένα;

«Το Π. Μαγουλάς έχει κι αυτό τη χάρη του, δεν έχω παίξει με τη Νίκη σε επίσημο ματς, αλλά έχω αγωνιστεί ως ποδοσφαιριστής του Απόλλωνα Σμύρνης, που είχαμε κάνει το φιλικό, αλλά και σε φιλικά με τους Νέους Αθλητές Νίκης πέρσι».

Νομίζεις ότι και οι φίλαθλοι περιμένουν πώς  και πώς τη δική σου επιστροφή;

«Πιστεύω, ναι. Μιλάω σε προσωπικό επίπεδο με πολλά παιδιά και μου λένε “άντε, Χρηστάρα, να επιστρέψεις και συ”. Εξάλλου έχω και μία σχέση με τον κόσμο που είναι πολύ φιλική. Νομίζω ότι και ο κόσμος θέλει να με ξαναδεί στο γήπεδο και θεωρώ ότι, όπως πόνεσα εγώ, πολύς κόσμος πόνεσε μαζί μου και θα είμαστε όλοι δυνατοί».

Το παιχνίδι της Κυριακής έχει ένα ιδιαίτερο συναισθηματικό φορτίο, καθώς εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα είναι το τελευταίο για τη Νίκη στην «κλούβα», πριν αλλάξει μορφή. Έχετε συζητήσει καθόλου μέσα στ’ αποδυτήρια για την ιδιαιτερότητα αυτού του αγώνα;

«Το γήπεδο είναι πιο πολύ για τον κόσμο, που έζησε εκεί πολλά και έχουν μεγαλώσει μέσα σ’ αυτό γενιές και γενιές. Εγώ δεν έχω ζήσει το γήπεδο στις μεγάλες του στιγμές, μόνο κάποια παιδιά, όπως ήταν ο Μέτσε, που έπαιξαν την πρώτη χρονιά στη Γ’ Εθνική, και ξέρουν πιο καλά την έδρα. Αρκετοί από εμάς, καθώς πολλά παιδιά είναι καινούρια, δε γνωρίζουμε το Π. Μαγουλάς ως έδρα και δε συζητήσαμε κάτι. Το μόνο που συζητάμε είναι πώς θα κερδίσουμε το παιχνίδι».

Ο Νίκος Ιμεράι είπε στον Blue Heart ότι τέτοιους αγωνιστικούς χώρους, όπως στο Π. Μαγουλάς, θα συναντήσετε στο πρωτάθλημα εκτός έδρας, θέλοντας να τονίσει ότι πρέπει να είστε αυτοί που πρέπει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Συμφωνείς μαζί του;

«Κάθε παίκτης θέλει να έχει το καλύτερο γήπεδο, για ν’ αγωνιστεί. Σίγουρα δεν μπορείς να βρεις ως δικαιολογία το γήπεδο, αλλά μπορεί να υπάρχουν παγίδες, που θα ευνοήσουν τον αντίπαλο. Πρώτα θα μετρήσει το πάθος, η δύναμη, η αγωνιστικότητα. Με έναν αντίπαλο, όπως είναι ο Απόλλων Μακρυχωρίου, νομίζω ότι δε θα υπάρχει ως δικαιολογία το γήπεδο. Παρόλ’ αυτά δε θα μπορέσουμε να παίξουμε το ποδόσφαιρο που ξέρουμε και που μπορεί να παίξει η ομάδα. Σίγουρα ο αγωνιστικός χώρος του Π. Μαγουλάς θα μας δυσκολέψει σε κάποια πράγματα που θα μπορούσαμε να τα κάνουμε σε ένα γήπεδο, που θα ήταν σε καλύτερη κατάσταση»

Είναι ένα εύκολο ματς θεωρητικά αυτό της Κυριακής;

«Θεωρητικά πάντα υπάρχουν πιο εύκολοι αντίπαλοι, αλλά δεν είναι μόνο να το λέμε. Εύκολο θα γίνει μέσα στο παιχνίδι, όταν εμείς θα δείξουμε μέσα στον αγωνιστικό χώρο ότι είμαστε καλύτεροι. Και στα Σέλλανα, που χάσαμε βαθμούς, αν μπορούσαμε να πετύχουμε στο πρώτο εικοσάλεπτο τα δύο γκολ, θα ήταν πιο εύκολο το παιχνίδι. Μπάλα είναι, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει. Έχουμε δει τα πάντα στο ποδόσφαιρο, αλλά η ομάδα μας είναι τόσο έτοιμη, που δε θα έχει πρόβλημα ειδικά την Κυριακή να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα».

Χρήστος Θανασούλης

 

 

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.