Ένας ακόμη φτωχότερος χειμώνας έρχεται για τους συνταξιούχους, πολλοί δε εξ αυτών με τις χαμηλότερες συντάξεις ζουν με την αγωνία και την απελπισία πως θα τα καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα οικονομικά. Ήδη ο οικογενειακός προϋπολογισμός τους έχει χτυπήσει κόκκινο με τις συνεχείς μειώσεις που υπόκεινται οι συντάξεις και αγωνιούν με όσα γράφονται και δηλώνονται από ειδικούς εργατολόγους ότι οι συντάξεις τους θα μειωθούν ακόμη περισσότερο με τα μέτρα που θα εφαρμοσθούν με το τρίτο μνημόνιο να απομυζά για την εξοικονόμηση των πόρων των ασφαλιστικών ταμείων ποσό 1,7 δις ευρώ.
Ήδη οι συνταξιούχοι είδαν από τα δύο πρώτα μνημόνια οι συντάξεις τους να πετσοκόβονται και κάποιους να φθάνει έως το 40% των μηνιαίων απολαβών τους. Η οργή πολλές φορές κυριαρχεί στις αντιδράσεις τους, όταν σκέφτονται ότι μια ζωή δούλευαν για μια καλή σύνταξη που θα τους έδινε την δυνατότητα να περάσουν την τρίτη ηλικία τους με ένα καλό επίπεδο ζωής και τώρα νιώθουν ανασφαλείς αν θα έχουν τα απαραίτητα, ώστε να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, ΔΕΗ, τηλέφωνο, θέρμανση. Πολλοί είναι αυτοί ιδίως με τις κατώτερες συντάξεις που νιώθουν καθημερινά ανασφαλείς όταν στο μπακάλικο της γειτονιάς τους, στο φουρνάρικο, στο περίπτερο για τα τσιγάρα τους, στο φαρμακείο για τα φάρμακά τους, έχουν και πάλι το τεφτέρι, των προηγούμενων δεκαετιών. Την 1η του μήνα η σύνταξή τους εξανεμίζεται για να ξεκινήσουν και πάλι να ξαναγράψουν στο τεφτέρι, έχοντας ελάχιστα χρήματα στην τσέπη τους. Δεν είναι όμως μόνον η δική τους ζωή διότι από το δικός προϋπολογισμό έχουν να δώσουν στα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Δίπλα στη σύνταξή τους ακουμπούν οι οικογένειες των ανέργων παιδιών και εγγονών τους που ζητούν για να μπορέσουν να βιοπορήσουν.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το πρόβλημα για τον πατέρα, τη μάνα, τον παππού, τη γιαγιά γίνεται αβάσταχτο όταν αισθάνονται πολλές φορές να μην μπορούν να βοηθήσουν και να αντικρύζουν δυστυχισμένα μάτια και πολλές φορές απογοητευμένα μέσα στην κατάθλιψη. Όλα τα μπιλιετάκια, του ΕΝΦΙΑ, των φόρων ως το τέλος του χρόνου, της θέρμανσης αλλά και των υπολοίπων λογαριασμών πρέπει να πληρωθούν από τη σύνταξη. Ακόμη και οικογένειες συνταξιούχων που έχουν δύο συντάξεις, και αυτές αρχίζουν να “γονατίζουν” και να αναρωτιούνται γιατί να έχουν πληρώσει τόσα χρήματα στα ασφαλιστικά τους ταμεία και ενώ είχαν βάλει τη ζωή τους σε μια σειρά, να αντιμετωπίζονται ως πολίτες β’ κατηγορίας, πληρώνοντας τα λάθη όλων αυτών που κυβέρνησαν τον τόπο και αυτούς που ήταν αφεντικά στα δικά τους ταμεία. Οι συνταξιούχοι ανεβαίνουν καθημερινά τον Γολγοθά τους και εύχονται να σταματήσει εδώ η κατρακύλα των συντάξεών τους.
