Πριν λίγες ημέρες, είχαμε καταγράψει μια απορία εύλογη… Γιατί να μην βγαίνει κάποια στιγμή, ένα χρηματικό ποσό, το οποίο να δίνεται, είτε εφάπαξ, είτε σε μηνιαίες δόσεις, σε μακροχρόνια ανέργους, οι οποίοι, ενώ είναι δηλωμένοι και επιθυμούν να βρουν δουλειά, παραμένουν εδώ και 1, 2, 3 ακόμη και 4 χρόνια (!) άνεργοι με κάρτα ανεργίας του ΟΑΕΔ. Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι, εκ των πραγμάτων, κινδυνεύουν να βγουν στο περιθώριο… Δεν πρέπει να πάρουν μια μικρή έστω… «ανάσα»; Με κάποια συγκεκριμένα, επιπρόσθετα ίσως κριτήρια… Μάλιστα, μακροχρόνια άνεργοι είναι οι επτά στους δέκα ανέργους, δηλαδή 820.000 άτομα πανελλαδικά. Ο εφιάλτης της ανεργίας κυριαρχεί στην κοινωνία και οι περισσότερες οικογένειες, έχουν και έναν άνεργο ανάμεσά τους. Τα νέα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και του ΙΝΕ – ΓΣΕΕ, για την ανεργία είναι συγκλονιστικά: Οι μακροχρόνια άνεργοι (όσοι αναζητούν από 12 μήνες και άνω εργασία, ανεξάρτητα από το αν έχουν εργαστεί στο παρελθόν) αποτελούν το 73,8% των ανέργων. Πρόσφατα τα «ΝΕΑ» δημοσίευσαν, ότι οι 9 στους 10 ανέργους βρίσκονται στο περιθώριο και δεν λαμβάνουν καμία απολύτως στήριξη από τον ΟΑΕΔ, ούτε επίδομα ανεργίας, ούτε επιδότηση απασχόλησης. Μόνο το 10% των ανέργων λαμβάνει επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ, ενώ το πρόσθετο επίδομα των 200 ευρώ τον μήνα, το λαμβάνει μόλις το 1,5% του συνόλου των εγγεγραμμένων μακροχρόνια ανέργων. Οπότε μπορούμε όλοι να αντιληφθούμε το μέγεθος του προβλήματος.
