Πρώτη μέρα της Άνοιξης! Λάμπει ο ήλιος, λαζαράκια, ανεμώνες, μαργαρίτες λιάζονται κι ομορφαίνουν το τοπίο, νερά, αμπέλια, δένδρα ανθισμένα, παράδεισος λες, και στη στροφή του δρόμου πέφτεις και προσγειώνεσαι στα άσπρα κουτάκια-κλουβάκια, στον χαλικόδρομο και στις μπουγάδες τις απλωμένες από γωνίτσα σε γωνίτσα του κοντέινερ, στις γιαγιές που λιάζονται με σταυρωμένα χέρια και σαν τις ζυγώσεις, κρύβονται, ξεχνάς την Άνοιξη, κοιτάς τη γη που κάθε λίγο φοβεριστικά σιέται και λυγιέται, οι πινακίδες γράφουν Δαμάσι το ημερολόγιο σου θυμίζει πως πέρασαν δυό χρόνια από τον μεγάλο σεισμό του 2021, ο Θανάσης φωτογραφίζει κι εσύ,- εγώ-, αναρωτιέσαι πού ζεις; σε ποιά χώρα; σε ποιά ήπειρο σε ποιόν παράλληλο κόσμο;
Δυο κόσμοι άλλοι…
Δυό τσιγάρα δρόμος από το σπίτι στην μεγάλη του κάμπου πόλη. Δυο κόσμοι άλλοι… Ο ένας της όποιας ευμάρειας και της επισφαλούς ασφάλειας και ο άλλος της ζωής που του έλαχε του καθενός, σαν ξύπνησε ο Εγκέλαδος στα μέρη του…
Ζωής σε σπίτια με ρωγμές, ζωής με σπίτια με χαραγμένο το κίτρινο πάνω τους που συνορεύουν με τα χαραγμένα με κόκκινο κι όσα γκρεμίστηκαν και με τα απομεινάδια τους, σωρούς από τσιμέντα, τούβλα, σίδερα, πέτρες, πού κανείς δεν μάζεψε γιατί κανείς ακόμη πάνω τους δεν ξαναθεμελίωσε τη ζωή του μέχρι τώρα, πληγωμένα κι άσχημα τα άλλοτε παλιά κι όμορφα στέκια στην πλατεία του χωριού κοιτάζουν με θλιμμένα μάτια τα γερά και μοντέρνα καταστήματα που ζούνε τη ζωή που αυτά έχασαν πριν δυο χρόνια, οι νέοι πίνουν τον μεσημεριάτικο fredo τους, -πως είναι η ζωή παιδιά;-,ρωτάς, -πως νάναι απαντάν, δε βαριέσαι βαρετή είναι…-,οι δρόμοι που έχασκαν μετά τον σεισμό φέρουν μπαλώματα που με μια μπόρα μπορεί να υποχωρήσουν, στην αυλή του σχολείου παιδάκια κάνουν γυμναστική κι ακριβώς απέναντι οι οικίσκοι για τους σεισμόπληκτους.
Λίγο πριν το μεσημέρι σχεδόν ψυχή δεν φαίνεται. Δυο γριούλες λιάζονται καθισμένες στις πλαστικές τους καρέκλες,-καλημέρα-, λες από μακριά, -καλά είστε;-, -καλά απαντούν, αρπάζουν τις καρέκλες και χάνονται μέσα στα κοντέινερ.
Γιατί ρωτάς φεύγουν; Γιατί βαρέθηκαν, όλους τους βαρέθηκαν και τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους, η απάντηση.
Από τους πολιτικούς χόρτασαν υποσχέσεις από τους δημοσιογράφους περίμεναν περισσότερα…
«Κάνουμε υπομονή»
Τί να απαντήσεις; Χαμογελάς πικρά και στην κυρία Νίκη που σε ζυγώνει ρωτάς το αυτονόητο… πώς είναι η ζωή δυο χρόνια σε κοντέινερ; »Πως νάναι απαντά μειλίχια…δύσκολη πολύ δύσκολη. Κάνουμε υπομονή… Αφού μας έτυχε αυτό θα το περάσουμε.
Δυο χρόνια και τίποτα δεν έγινε. Περνούσαμε πριν χρόνια από τα κοντέινερ για μετανάστες έξω από το Κουτσόχερο και λέγαμε πώς αντέχουν, τι περνάνε οι άνθρωποι εκεί… Δεν ξέρεις τι σε ξημερώνει».
Τί να τολμήσεις να ρωτήσεις; Πώς ζούνε τρία άτομα σε ένα κουτί 15, τετραγωνικών; Αν το κάνεις εικόνα και βάλεις τον εαυτό σου μέσα, θα ευχηθείς κανείς να μην το ζήσει…, αλλά οι άνθρωποι συνήθως συμμερίζονται τον ξένο πόνο για μια, δυό, τρεις το πολύ μέρες, βδομάδες στη μεγάλη συμφορά…μετά πάνε παρακάτω και λησμονούν.
Παραδίπλα μας περιμένει ο κύριος Θόδωρος. «Ένας έκτισε καινούριο σπίτι με δικά του χρήματα, κι αυτόν τον βγάλανε κάποια κανάλια σαν ευεργετούμενο από το Κράτος…»
Όλοι έταζαν, καμία πρόοδος…
‘Καμιά πρόοδος, δυο χρόνια τώρα μας λέει. Στην αρχή όλοι τάζανε κι ο κόσμος έκανε κουράγιο, περίμενε πως οι ενισχύσεις για καινούρια σπίτια και επισκευές, (80 τις εκατό του κόστους κρατική βοήθεια, το υπόλοιπο είκοσι άτοκο δάνειο), αφού κατέθετε τους απαραίτητους φακέλους θα δικαιούνταν τα υποσχεμένα, τώρα πήγαν κάποιοι στις τράπεζες, έβγαλαν καμιά δεκαριά άδειες, και τους απαντούν πως δεν διαθέτουν τέτοιο προϊόν…
Γεννητούρια στα κοντέινερ
Στα κοντέινερ είμαστε εκατόν τριάντα δύο άτομα, από δύο μηνών,-είχαμε και γεννητούρια-, μέχρι 92 χρονών, μάνα στρώνει κάτω στο δάπεδο για να δώσει το κρεβάτι στο παιδί της…
Έχουμε ένα πλυντήριο κι ένα στεγνωτήριο και το απίστευτο στις εγκαταστάσεις μας έχουμε και ιατρείο καθώς ο Δήμαρχος νοίκιασε το ιατρείο του χωριού σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών, έστησε ιατρείο στον οικισμό και κάθε Τρίτη και Πέμπτη έρχονται συγχωριανοί ακόμη κι από ενάμιση χιλιόμετρο μακριά να εξεταστούν…
Κανένας δεν μιλάει, στη διεκδίκηση της καθημερινότητας ή κάποιος φοβάται να μιλήσει ή κάποιος δεν θέλει…αν λες αλήθειες αποκτάς εχθρούς…
«Κανένας δεν ξέρει…»
Όσοι είχαν σπίτι με κόκκινη χάραξη έφυγαν ή είναι εδώ, είμασταν διακόσιοι τρακόσιοι νοματαίοι λιγότερο στην τελευταία απογραφή, κάποιοι με »κίτρινα» σπίτια έφυγαν κι αυτοί ή είναι εδώ και κάποιοι με φόβο θεού μένουν στις εστίες τους, η ψυχή τους το ξέρει πώς… άλλοι πάλι περιμένουν ακόμη την οριστική χάραξη για να καταθέσουν τα χαρτιά τους.
Πότε και πώς θα φύγουμε από δω; Ποιος ξέρει; Κανένας δεν ξέρει αν θα φύγει και πότε. Μη ξεχνάτε πως σιγά σιγά όλα τα συνηθίζει ο άνθρωπος, εκεί πατάνε όλοι και κόβουν τα θα…
Ένας έκτισε καινούριο σπίτι με δικά του χρήματα, κι αυτόν τον βγάλανε κάποια κανάλια σαν ευεργετούμενο από το Κράτος…Τί να πούμε άλλο;
Μην παρεξηγείτε τις γριούλες και τον κόσμο που δεν θέλουν να σας μιλήσουν, κουράστηκαν κι απογοητεύτηκαν, δυο χρόνια μιλάνε, άλλα λένε άλλα ακούγονται και γράφονται, τί να κάνουν;
Θέλετε κάτι άλλο;»
Όχι, απαντάμε,-απαντώ- ο Άγιος Τρύφωνας, το προκάτ εκκλησάκι του καταυλισμού, μας »επιβλέπει», Καλό Πάσχα λέμε στους ανθρώπους που είναι γύρω μας, μας μίλησαν ή όχι, καμιά σημασία δεν έχει, μια γατούλα παρέκει στέκεται να τη χαϊδέψουμε, τα χαλίκια κρατσανούν κάτω από τις ρόδες, στροφή κι επιστροφή στα καθ΄ ημάς.
Εκλογές κι υποσχέσεις…
Η ζωή συνεχίζεται, τα »θα», θα επανέλθουν προεκλογικά δριμύτερα, ο πόνος κι οι αγωνίες των ανθρώπων στο Δαμάσι κι όπου αλλού ανά τη χώρα υπάρχουν φυσικές καταστροφές και η ανάγκη των πολιτών για βοήθεια είναι επιτακτική, η άγρα ψηφαλακίων θα χορέψει τον γνωστό χορό πάνω στον πόνο των ανθρώπων κι ύστερα θα τελειώσουν οι χοροί…θα μείνουν οι υποσχέσεις…
Υ.Γ. Ευχαριστούμε τον κ.Θ. Γρέπο, την κυρία Νίκη, τον Κώστα που επέμενε να τον δούμε στην ΕΤ3-ξέρει αυτός γιατί, δεν μεταφέραμε τις κουβέντες του-, τους ανθρώπους που μας καλημέρισαν και μας χαμογέλασαν, τις γριούλες που μας χαιρέτησαν από μακριά και κρύφτηκαν, θυμίζοντας μας πως, όπου κι αν βρισκόμαστε, δεν μπορούμε να παίζουμε με συνανθρώπους μας.
Εργασίες στα σεισμόπληκτα Μνημεία Π.Ε. Λάρισας
Μετά το σεισμό του Μαρτίου 2021, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας είχε να αντιμετωπίσει 25 μνημεία με μικρότερες ή μεγαλύτερες βλάβες.
«Μετά την εκτέλεση των απαραίτητων τεχνικών εκθέσεων, υλοποιήθηκαν την περασμένη χρονιά αρκετές εργασίες υποστήριξης, άρσης ετοιμορροπίας και στερέωσης του εσωτερικού διακόσμου» δήλωσε στη larissanet η κα προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας κα Σταυρούλα Σδρόλια και πρόσθεσε:
«Οι σημαντικότερες αφορούσαν στο Γενί Τζαμί της Λάρισας, στους ναούς του Τυρνάβου (ναοί Προφήτη Ηλία, Αγίου Αντωνίου, Αγίου Νικολάου των Βλάχων και Αγίας Παρασκευής), Αμυγδαλέας, Κραννώνα, καθώς και στους ναούς Αγίου Γεωργίου Μαγούλας Ελασσόνας και Αγίου Νικολάου στο Πραιτώρι στην ίδια περιοχή.
Την φετινή χρονιά θα εκτελεσθούν εργασίες στον Άγιο Αθανάσιο στο Πραιτώρι, στον Άγιο Δημήτριο Συκιάς, στην Αγία Παρασκευή στο Αμούρι, και μικρότερης έκτασης σε ναούς του Δομενίκου, στο Δαμασούλι και την Κοιλάδα».
Iερώνυμος: «Πρώτα οι άνθρωποι μετά οι Nαοί…»
Ερωτηθείς για τις επισκευές Ιερών Ναών που επλήγησαν από το σεισμό στις 3 Μαρτίου 2021 ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου Σεβ. κ. Ιερώνυμος δήλωσε στη larissanet: “Για τους ναούς της εποπτείας μου έχουν γίνει μελέτες, αλλά από την Αθήνα, ίσως γιατί δεν υπάρχουν λεφτά, μας τις γυρνούν πίσω.
Υπήρξαν και κάποιες διαστάσεις απόψεων, όπως π.χ., είχα πει πως ο Ναός στο Κουτσόχερο δεν επισκευάζεται πρέπει να κατεδαφιστεί. Μας ζήτησαν μελέτη επισκευής την καταθέσαμε πριν τρεις μήνες και τελικά μας είπαν πως πρέπει να κατεδαφιστεί…
Εμείς τρέχουμε αλλά η Αθήνα μας πάει μπρος – πίσω.
Αισιόδοξη εξέλιξη είναι ότι μπορεί το καλοκαίρι να ξεκινήσουμε επισκευές στους Ναούς που υπέστησαν ζημιές σε Αμπελώνα και Βρυότοπο.
Πρέπει όμως πρώτα από όλα να δούμε τις 2.500 κατοικίες που υπέστησαν ζημίες σε όλη την περιοχή και τις ζωές των ανθρώπων.
Πρώτα οι άνθρωποι μετά οι Nαοί…».
Χαρίτων: Περιφέρεια και ιδιώτης χρηματοδότησαν μελέτες Ναών
Η Περιφέρεια Θεσσαλίας και ένας ιδιώτης χρηματοδότησαν μελέτες Ιερών Ναών επισημαίνει στη larissanet o Μητροπολίτης Ελασσόνας Σεβ. κ. Χαρίτων. Ειδικότερα, ανάφερε: «Αυτή τη στιγμή είμαστε σε πολύ καλό σημείο.
Οι ναοί της εποπτείας μας χωρίζονται σε αυτούς της Αρχαιολογικής υπηρεσίας και της αρμόδιας αρχής,(ΔΑΦΚΕ).
Η Περιφέρεια χρηματοδότησε τις μελέτες τριών Ιερών Ναών, για μια μελέτη είχαμε ιδιώτη χορηγό, πήραμε έγκριση από την ΥΔΟΜ (υπηρεσία δόμησης), την εκκλησιαστική πολεοδομία και θέλω να πιστεύω πως σύντομα θα περάσουμε στη φάση της χρηματοδότησης».
Δείτε το αποκαλυπτικό οδοιπορικό στο Δαμάσι δύο χρόνια μετά τον σεισμό:
Tης Στέλλας Μπάσδρα
Φωτ. Θανάσης Καλιακούδας
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
