Το όνομα του κληρικού, συγγραφέα, χαρτογράφου και ενός εκ των σημαντικότερων διαφωτιστών Ανθιμου Γαζή δόθηκε στο κτίριο της Διοίκησης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας, με απόφαση του Διευθυντή κ. Σωκράτη Σαβελίδη. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην απόφαση: Θεωρώντας ότι ο λόγιος Άνθιμος Γαζής αποτελεί κορυφαία προσωπικότητα με καταγωγή την περιοχή μας (Μηλιές Μαγνησίας) με εντονότατο συγγραφικό και εκδοτικό έργο υψηλής πολιτιστικής αξίας, σοβαρότατο έργο πνευματικής αναζήτησης και πολιτιστικής οργάνωσης και οραματισμού, με σημαντικότατο επαναστατικό και εθνοαπελευθερωτικό έργο, με σημαντικότατο έργο εδραίωσης και ανάπτυξης της δημοκρατίας, στοιχεία τα οποία τον χαρακτηρίζουν ως αέναο πρότυπο για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, αποφασίζει την ονομασία του οκταόροφου κτιρίου στο οποίο στεγάζονται τα γραφεία της ΔΔΕ Μαγνησίας, ως κτίριο «Άνθιμος Γαζής».
Ποιος ήταν ο Άνθιμος Γαζής
Γεννήθηκε στις Μηλιές του Πηλίου από φτωχούς γονείς[5]. Είχε συνολικά άλλα επτά αδέλφια. Ο πατέρας του Παναγιώτης πέθανε όταν ο Άνθιμος ήταν τριών ετών. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος και το οικογενειακό του Γκάζαλης, που το μετέτρεψε σε Γαζής.
Σπούδασε στη γενέτειρά του, κοντά στον ιερομόναχο Άνθιμο Παπαπανταζή, στη Ζαγορά κοντά σε έναν εύπορο αλλά φιλάργυρο κληρικό[6] και στην Κωνσταντινούπολη, όπου και χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης.
Ο Ελληνορθόδοξος Ναός Αγίου Γεωργίου Βιέννης.
Το 1796 έγινε εφημέριος του ναού του Αγίου Γεωργίου της ελληνικής παροικίας στη Βιέννη της Αυστρίας. Από το 1799 ως το 1812 ανέπτυξε ιδιαίτερη συγγραφική και εκδοτική δραστηριότητα, εκδίδοντας έργα Ελλήνων ή ξένων συγγραφέων μεταφρασμένα από τον ίδιο. Ξεχωρίζουν τα δικά του έργα, όπως η πεντάτομη Ελληνική Βιβλιοθήκη (1807), η οποία περιλαμβάνει βιογραφίες αρχαίων συγγραφέων, και το τρίτομο Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής (1809–1816). Το 1811, με υπόδειξη του Κοραή εξέδωσε στη Βιέννη το περιοδικό Ερμής ο Λόγιος, το πιο αξιόλογο προεπαναστατικό έντυπο, όπου σχολίαζε ο ίδιος φιλολογικά γεγονότα και τη δημιουργία πνευματικών ευρωπαϊκών κινημάτων. Ο ίδιος είχε την επιμέλεια του περιοδικού ως το 1814. Το περιοδικό συνέχισε να κυκλοφορεί μέχρι το 1821.
H χαρτογραφική του ενασχόληση ήταν πολύ αξιόλογη. Σημαντικότερο έργο του είναι ο Πίναξ Γεωγραφικός της Ελλάδος τον οποίο εξέδωσε στη Βιέννη το 1800, που θεωρείται μία νέα έκδοση της Χάρτας του Ρήγα. Μικρότερων διαστάσεων από αυτήν (102 Χ 104 εκ.), είναι σήμερα, ένας από τους σπανιότερους ελληνικούς χάρτες, αφού σώζονται μόνο 6 αντίτυπά του στο εξωτερικό. Ένα από αυτά κοσμεί την Κεντρική Εθνική Βιβλιοθήκη της Ιταλίας στη Φλωρεντία [7]. Ένας άλλος εξαιρετικά σπάνιος χάρτης του Γαζή (Άτλας περιέχων καθολικούς γεωγραφικούς πίνακας της υδρογείου σφαίρας) αποκτήθηκε από την Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστραλίας[8].
Ο Γαζής πίστευε ότι μόνο με την πνευματική αφύπνιση των υποδούλων θα επιτυγχανόταν η Επανάσταση. Ως άνθρωπος πνευματικής αναζήτησης, ο Γαζής επιθυμούσε να αναπτυχθεί το επίπεδο του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα. Το 1814, σε συνεργασία με τον Καποδίστρια και άλλους σημαντικούς Έλληνες, ίδρυσε τη Φιλόμουσο Εταιρεία (Βιέννης), πολιτιστική οργάνωση, η οποία είχε ουσιαστικά πολιτική χροιά. Παράλληλα, ξεκίνησε την ανέγερση στην πατρίδα του προτύπου σχολείου, εστιασμένου στις φυσικές επιστήμες (βλ. Δημόσια Βιβλιοθήκη Μηλεών).
Το 1817 έφτασε μέχρι την Οδησσό, προκειμένου να συλλέξει συνδρομές για τη Σχολή. Εκεί τον βρήκε ο Σκουφάς και του πρότεινε να γίνει μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Ο Γαζής δίστασε και έτσι επέστρεψε στις Μηλιές, όπου, μαζί με τον Γρηγόριο Κωνσταντά, οργάνωσε τη Σχολή. Εκεί τον συνάντησε ο Ξάνθος, ο οποίος κατάφερε να τον πείσει να μπει στην Εταιρεία. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της, καθώς συνέβαλε στη μύηση νέων μελών και συνεννοήθηκε με ντόπιους οπλαρχηγούς, έτσι ώστε να προετοιμάσει την Επανάσταση. Υπήρξε ένα είδος συνδέσμου για τους Φιλικούς που βρίσκονταν στη Ρωσία και στη Μολδοβλαχία, και τους μυημένους στην Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα.
Τον Μάιο του 1821 κήρυξε την επανάσταση στη Θεσσαλία και τη Μαγνησία και έλαβε μέρος σε όλες τις μετέπειτα μάχες στην περιοχή. Στις 7 Μαϊου 1821 εξέδωσε τη διακήρυξή του με τίτλο «Προς τους λαούς της Ζαγοράς, των Φερών και της Αγυιάς». Μεταξύ των άλλων τονίζει τη σημασία του Ρήγα και της θυσίας του, ότι ο ίδιος ο Ρήγας προΐσταται στην επαναστατημένη Θεσσαλία και ο Θούριός του θα γίνει «εγερτήριον σάλπισμα». Συνιστά να συγκληθεί Συνέλευση με αντιπροσώπους από τις κοινότητες της Θετταλομαγνησίας με σκοπό να συντάξουν Σύνταγμα στα πρότυπα του δημοκρατικού συντάγματος του Ρήγα. Να συστήσουν τη ΒΟΥΛΗ ΘΕΤΤΑΛΟΜΑΓΝΗΣΙΑΣ. Η Συνέλευση των επαναστατών προς τιμήν του Ρήγα συνεδρίασε στο Βελεστίνο στις 11 Μαϊου 1821 και η Συνέλευση ονομάστηκε «Βουλή Θετταλομαγνησίας». Πρόεδρος ήταν ο Άνθιμος Γαζής και γραμματέας ο Φίλιππος Ιωάννου, ο μετέπειτα καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επρόκειτο για εμβρυώδη τοπική κυβέρνηση που δεν πρόλαβε να λειτουργήσει λόγω της επιδρομής των Τούρκων. Η αφήγηση του Κορδάτου ότι εκεί ο Γαζής υπέβαλε σχέδιο πολιτεύματος “αντιγραφή του συντάγματος του Ρήγα” θεωρείται αποκύημα φαντασίας που δεν στηρίζεται σε καμμία ιστορική πηγή.[9]
Μετά την αποτυχία της επανάστασης στη Θεσσαλία κατέφυγε στον Νότο και διορίσθηκε μέλος του Αρείου Πάγου. Συμμετείχε στις πρώτες εθνοσυνελεύσεις ως εκπρόσωπος της Θεσσαλίας (Α’ Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου[10][11], Β’ Εθνοσυνέλευση Άστρους[12] και Τροιζήνας[13]), αλλά ύστερα έγινε σχολάρχης στην Τήνο και τη Σύρο, όπου και πέθανε το 1828 σε ηλικία 70 ετών.
Πηγή: wikipedia.org
